یک روز ﺟﺎﻱمان عوض ﻣﻲشود ماهی
تو با تلنگری به تنگ
سلامم ﻣﻲدهی،
من
...

از میان آثاری که هادی هیالی تاکنون نوشته است « مها و چند داستان دیگر » نخستین کتابی است که او به چاپ می سپارد . "مها" شش داستان کوتاه را در بر می گیرد که صحنه های وقایع شان همه در جامعه عرب خوزستان می گذرد . جامعه ای با جمعیتی قابل توجه و دارای تاریخی گرانقدر و تعداد زیادی تحصیلکرده دانشگاهی که با همه مصایبی که در این مدت بر او رفته پویایی و نشاط خود را همچنان حفظ کرده است و گواه این پویایی هم رشد نسل معتنابهی دست به قلم در سال های اخیر است ...

گل که بین دستهاش بالا و پایین می شد و گردن می گرفت،دست فرو می کرد داخل آن. با کم و زیاد کردن قطر و پهناش،دیواره کوزه نازک می شد یا ضخیم. کمال دانه های درشت عرق را گاه با پشت آستین، از پیشانی می گرفت ...

جنگلی در بشقابم ﻣﻲریزم
کلم بروکلی
مینیاتوری از
باغ بزرگ گردوست
ما هواداران درخت و آب
جنگلی در تن داریم ...

تو تاﺯﻩترین حادﺛﻪی زبانی!
که بر ﻟﺒﻪی آن
پر از اتّفاقی!
پس از آن
جهان «دوستت دارم» معنا ﻣﻲدهد ...

این داستان همچون سایر نوشته های ژیلا تقی زاده٬ فضایی صمیمی٬ساده٬دلنشین و ملموس دارد.شخصیت پردازی ماندگار و نه تیپ سازی گذرا٬خواننده را بلافاصله بی آن که خود متوجه شود به دل ماجرا می کشاند و آن چنان گرم داستان می شوی که زمان و مکان محو می شود و فقط تو می مانی و دلی که به داستان سپرده ای ...

اولین ضربه شلاق توی دستم خورد، وقتی برای مانع شدن از ضربه جلوی صورتم گرفته بودم اما دومی به پایم خورد و زمین افتادم . دردش مثل تیزآب در درونم چیزی را از ریشه کند و سوزاند و زخمی روی پای راستم گذاشت ...

باز است در میکده تا مستی هست.
ﻫﺴﺘﻲست بجا، تا به جهان هستی هست.
از "مرگِ ترانه" گو کسی دم نزند
تا، من که نه، ایرجِ زبردستی هست ...

دو رودِ شایسته است
که بر تن‌های پدری اش خط انداخته است
خط انداخته
...

در شهر تاریکی ها نشسته ام
به آواز نخستین پرنده ی جهان فکر
می کنم
به راستی
چه کسی طنینش را شنیده ست؟ ...