پلاسکو چپه !
روی زن من،
روی بچه ی من،
روی نوه و آمده و نیامده ی من،
تو ابالفضل را با علی قاطی داد می کشی ...

جمشید باز دعوا راه انداخته بود. البته این بار کار به جای باریک نکشیده، ختم به خیر شده بود.
- درست جلوی نانوایی، غریبه ای خواسته بود اتومبیلش را پارک کند، که شاگرد نانوا، پاپی اش شده بود. مرد غریبه از اون دهن دریده ها بود. ...

حمیدرضا صدر ترجمه کتاب "Speak" نوشته لاورى هالس اندرسن نویسنده زن آمریکایی را به پایان برده و عنوان «یه چیزی بگو» را برای آن انتخاب کرده است. کتاب "Speak" که جوایز مختلفى کسب کرده و فیلمی با همین عنوان با بازی کریستین استیوارت از روی آن ساخته شده رمان روانشناسانه و اجتماعی بشمار می‌رود؛ رمانی که حمیدرضا صدر آن‌را با عنوان «یه چیزی بگو» ...

خدای سرزمین ماتخته سنگی است روی کوهی مشرف به دریا . وعبادت مردم به دوش کشیدن او. مردم هر سال شیب تند کوه را بالا می‌روند ، هفت بار آن را روی دوش بلند می‌‌کنند و سرجایش می‌گذارند .
خیال می‌کردم بخاطر فاصله زیاد، کوچک به چشم می‌آید ولی کسانی هم که رفته‌اند همین را می‌گویند
_ آنقدر سنگین است که اگر عنایت خودش نباشد آدم کمرش می‌شکند ...

اگر قرار است گیاهی باشم
کاش دشت و دمن شوم
امان ! شوکران نه. ...

دو بچه کرم ابریشم یکی تو دیگری هم من
که رویاهایمان روزی به یکدیگر رسیدن بود
نه شوق پر زدن بود و نه پروانه شدن، آری
تمام آرزوی ما فقط با هم پریدن بود ...

شب ، حادثه را اشارتی مبهم کرد
از قاعده ی جهان ، زمان را کم کرد
ای باور بی کرانه ، ای قوی سپید
پرواز تو ، پشت آسمان را خم کرد ...

ذوالفقار را فرود آر
بر خواب اين ابريشم
كه از «افيليا»
جز دهاني سرودخوان نمانده است ...

برف جاده را بست
تو نبودی
در مقابل تو زانو زدم
با چشمانی بسته
به چهره‌ات دقیق شدم ...

در ۱۰ ﺍﮐﺘﺒﺮ ۱۹۳۰ ﺩﺭ ﻟﻨﺪﻥ متولد شده و در ٔ ۲۵ ﺩﺳﺎﻣﺒﺮ ۲۰۰۸ درگذشته است.
ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ، ﻧﻤﺎﯾﺶﻧﺎﻣﻪﻧﻮﯾﺲ ﺑﺎﺯﯾﮕﺮ، ﮐﺎﺭﮔﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﻓﻌﺎﻝ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯽ ﺑﻮﺩ . ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﻪٔ ﺗﺌﺎﺗﺮ ﭘﻮﭼﯽ ﻗﻠﻤﺪﺍﺩ ﮐﺮﺩﻩﺍﻧﺪ. ﺍﻭ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩٔ ﺁﺛﺎﺭﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﺍﺩﯾﻮ، تﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻥ، ﺗﺌﺎﺗﺮ ﻭ ﺳﯿﻨﻤﺎ ﺍﺳﺖ . ﭘﯿﻨﺘﺮ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۲۰۰۵ ﻣﯿﻼﺩﯼ ﺑﺮﻧﺪﻩٔ ﺟﺎﯾﺰﻩ ﻧﻮﺑﻞ ﺍﺩﺑﯿﺎﺕ ﺷﺪ... ...

ﺟﯿﻤﺰ ﻣﺮﮐﺮ ﻟﻨﮕﺴﺘﻮﻥ ﻫﯿﻮﺯ ‏، James : Mercer Langston Hughes ‏.
هیوز در ۱ ﻓﻮﺭﯾﻪٔ ۱۹۰۲ ﺟﺎﭘﻠﯿﻦ، ﻣﯿﺰﻭﺭﯼ متولد و در ۲۲ ﻣﻪٔ ۱۹۶۷ در اثر سرطان در ﻧﯿﻮﯾﻮﺭﮎ درگذشته است.
ﺷﺎﻋﺮ، ﺩﺍﺳﺘﺎﻥﻧﻮﯾﺲ، ﻧﻤﺎﯾﺸﻨﺎﻣﻪﻧﻮﯾﺲ، ﺩﺍﺳﺘﺎﻥﮐﻮﺗﺎﻩﻧﻮﯾﺲ، ﻭ ﻧﻮﺷﺘﺎﺭﻧﻮﯾﺲ
ﺳﯿﺎﻩﭘﻮﺳﺖ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩ. ﺍﻭ ﺑﯿﺶﺗﺮ ﺑﻪﺩﻟﯿﻞ ﮐﺎﺭﺵ ﺩﺭ ﺭﻧﺴﺎﻧﺲ ﻫﺎﺭﻟﻢ ﻧﺎﻣﺪﺍﺭ ﺍﺳﺖ. ...

شعراتفاقی ست در زبان وصاحب اثر باید در شکار تصاویر و بیان آن به صورت ابژه و حتی سوبژه تاثیر گذار عمل کند.
در شعرهای فخرالدین سعیدی با بازنگری تفسیر از زاویه ای ادبی نه تنها به تفسیر چگونگی (خوانش ) متن بلکه به چگونگی نگارش آن توسط شاعر که در ...

این بو که بود؟باغچه را برد و جا گذاشت
لای عبور بال تو را در هوا گذاشت
او قول داده بود مرا هم رها کند
آنگاه در میان قفس ها رها گذاشت ...

شبیه آینه ای که به نور وابسته است
دلم به هرم نفس های روشنت بسته است
به چپ نویسی ابیات من نگاه نکن
که عشق علت ِاشعار دست و پا بسته است ...

اکنون که باران ها بوی تو می دهند
اکنون که مرغان می خوانند و
نشان به سنگ می دهند مرا
تو یار باش ...

اعلامیه روی اعلامیه روی اعلامیه
روی روی اعلامیه، اعلامیه
و همچنان
و هر شب
صدای سیگار و چسب چوب و هندزفری
خیابان و اعلامیه روی اعلامیه
من و پنجره و شیوا و فاسقانش ...

آنچه می شنوی :
سونات برای پیانو
تم : دریانگاره ای از عیوضفسکی
و غبار
...

مثل آتش که بیفتد به دلِ ابریشم
گاهی از خواب تو با پای خودم رد می شم
روح زنجیریِ آواره ی بی انصافم
دورِ دلتنگیِ تو پیله ی غم می بافم ...

داستان موسی و شبان از مثنوی مولوی ، دارای یک پی رفت است که این پی رفت هریک از پنج گزارة تقسیم بندی شده توسط " تودوروف " را در خود دارد.تودوروف با مثالی که در کتاب بوطیقای ساختارگرای خود می آورد، بیان می دارد که کوچکترین واحد روایی گزاره است و آنها را دارای دو نوع سازه می داند.تودوروف با مثال«اژدها دختر پادشاه را می رباید.»(تودوروف87،1382)این سخن را بدینگونه نشان می دهد و تعریف می کند ...

کف اتاق شکافی عمیق افتاده
عمیق مثل جهنم شبیه رود مذاب
دوباره شب شد و مامور اعتراف آمد
شکنجه پشت شکنجه عذاب پشت عذاب ...

تبر شوی بدنِ من درخت خواهد شد
مرا بریدنِ از ریشه سخت خواهد شد
صدای ارّه یِ برقی خوش است چون یک شب
برای خوابِ تو این کُنده تخت خواهد شد ...

قبل از هر چیز تأکید کنم که منظور من از این یادداشت‌ها آسیب‌شناسیِ ترجمه است، نه آسیب‌شناسیِ مترجم، از همین روی فقط به شعری خاص یا ترجمه‌ی همان شعر اشاره می‌کنم و از نامِ مترجم چشم می‌پوشم.
بعد از این توضیح ضروری باید بگویم که نام شعر، جزء ذاتیِ آن نیست، بعضی از شعرها باید نام داشته باشند و در واقع نام آن شعرها جزیی از همان شعر است به عبارت دیگر ...

آی زندانبان
دست می کشی به میله ها
آنگاه می فهمی
که زمستان به سلول انفرادی راه پیدا خواهد کرد
به سردی لبخند می زنی ...

و باد
پانتومیمی بود از تبعیدت
در یک سوء
در یک تفاهم
از انکار های کلیشه ای ات
اگر تو عبور... ...

تمام دست تو روز است
و چهره‌ات گرما
نه سکوت دعوت می‌کند
و نه دير است
ديگر بايد حضور داشت ...

دلی پرتابی دارم
ازین مناجات بلند که
مدفن بهاری من است
ای عشق
...

به چیزی اضافه ام نکن
حتی به دورِ کُندِ میکروفونی در گلوی این چکاوک
که خورشید بدون هیچ مبالغه ای
پای بیانش را امضا می کند
- برای حروفچینیِ دوباره ...

برای من که از بالی کنده شدم در باد
برای من آوازی بخوان
بادبادکِ بی بند !
آسمانِ مرا پس نمی دهند ...