برونو کیتز اویر Bruno Keats Öijer متوّلد بیست و ششم نوامبر 1951 در شهر لینشُپینگ واقع در سوئد است. وی در 1970 به همراهی پر – اریک سودِر، اریک فیلکِسون و لیف اِلگرن گروه شعر وِسوویوس را دایر کرد.
«سیاه چون نقره» در سال 2008 میلادی منتشر شد. اریک لاکویست در گزارشی از شب شعرخوانی برونو - ک. اوير که به مناسبت انتشار این کتاب برگزار شد، می‌نویسد: «بر سردرِ سالن تأترِ جنوب نوشته شده‌بود: مردیکه در سال 1973 با چاپ اولین دفتر شعرش، شعر سوئد را دگرگون کرد ...

یک جاده ام که مردم این شهر لازم است
در راهشان همیشه تنم را لگد کنند
خط میکشند روی تنم تا مسیر را
از روی زخم های سپیدم رصد کنند ...

در کوچۀ تنگ خاطرم جا داری
یک پنجره... نه... شبیه یک دیواری
تنهایی من برو که تنها باشم!
ای کاش که دست از سرم برداری! ...

از هر چه بگذريم
از چشمان توكه نمي‎شود گذشت
چقدر قشنگ حرف مي‎زنند
وقتي من سكوت كرده‎ام ...

خطوطی که آسمان را صدا می‌کرد
صدای شکستن صفحات روی در
و من که از تو می گریزم ...

«کاغذهای گراپون» - مجموعه‌یی از شعرهای دیدِم ماداک Didem Madak - با ترجمه‌ی رؤیا شاه‌حسین‌زاده - در دست‌رسِ علاقه‌مندان قرار گرفت.
دیدِم ماداک در 8 نیسان Nisan منطبق بر ماهِ آوریل و در سال 1970 در ایزمیر İzmir یا همان ازمیر دیده به‌ جهان گشود. بعد از پایانِ تحصیلاتِ متوسطه در دانش‌کده‌ی حقوقِ دانش‌گاهِ نهمِ ایلول Dokuz Eylül Üniversitesi - نهم سپتامبر - درس خواند. شعرهای او از همان آغازِ شاعری‌اش ...

وقتِ موج زدن بر تنت،
موی‌ات،
باد، اندوهت را می‌پراکند
می‌دیدمت راه می‌روی
و گرداگردت، رنج قدم برمی‌دارد ...

روزگاری بازوی من بود شال گردنت
دست و بال من شده حالا وبال گردنت
زودتر دلتنگ من شو، بی تو خیلی خسته ام
بس که دستم حلقه شد دور خیال گردنت ...

ازهیچ کس نمی ترسید
از هیچ چیز واهمه نداشت
اما یه روز صبح، یه صبح ِ قشنگ
فکر کرد که چیزی رو دید
با خودش گفت هیچی نیست
و حق با او بود ...

در میان زنان خیانتکار وجود ندارد
حتی مادر به پسرش هم نمی گوید
آن ها برای ما آرزوی سلامتی نمی کنند
عدم حضور تنها اسلحه ایست ...

ولید خازندار شاعر فلسطینی در سال ۱۹۵۶ متولد شد. افعال مضارع و چیره‌گی شام‌گاه دو مجموعه‌شعر اوست.
این چند شعر، از مجموعه‌ی چیره‌گی شام‌گاه انتخاب شده‌اند. ...

نتی از صدای تو را
روی سینه‌ام سنجاق کرده‌ام
قلبم زیبا خواهد شد
طوری که ابر صدا بدهد ...

دکتر نوذری مجله ی توی دستش را محکم کوبید روی میز و گفت: (( اینا همه اش اراجیفه، شعر نیست! آقا جان سی چهل ساله دارم قلم میزنم به عمرم همچین مطالب بی سر و تهی ندیدم و نشنیدم، اسم خودشم گذاشته شاعر ارواح ...)) بقیه حرفش را خورد. آبریزش بینی داشت و عرق یکدستی روی پیشانی اش نشسته بود. از جیب کت ماهوتی اش دستمالی بیرون آورد و آب بینی اش را گرفت و توی صندلی چرم فرو رفت ...

-پروردگار، این طرح انسان وار را اینبار
از چهره های ناگزیر خسته مان بردار
-شرمنده ایم از گریه ی پیغمبر معزول
پای فریب اختیار رای مان بگذار ...

علم اتیمولوژی ( ریشه یابی حقیقت واژه) به ما این کمک را می کند تا که ابتدا سرشت حقیقی آن واژه را دریابیم و دیگر این که با واقعیّات آن واژه در سیر زندگی اش در جامعه آشنا شویم . لذا یافت و دریافت این است که اگر چه هر واژه ای از تولد ، حیات و مرگی برخوردار است اما هیچ واژه ای از حیث معنا و مفهوم و سرشتِ حقیقی اش با واژه ی دیگری یکی نیست . به دیگر بیان هر واژه ای دارای دنیایی آکنده از مفاهیم و مقادیر خاص خود می باشد ...