بسیاری از شعرهای او در بستر خاطرات و نوستالژی های دوران کودکیِ اوست. همچنین استفاده از روش خودکاری سورئالیست در اشعار او بسیار یافت می شود.کودکی او در جزیره ی پرنس ادوارد بوده و به همین دلیل، ازدیاد واژه هایی چون قایق،صنوبرهای جزیره، خلیج ها و زمین های حاصلخیز را در اشعارش می توان دید. ...

- نوشتن فعالیتی است ارزنده و پردردسر ، به خصوص نثرنوشتن. وقتی شعر می نویسی ، بیشتر به آرامش می رسی تا به زمان. در کار نثر همواره باید تداوم و استمرار داشته باشی ، در حالی که در سرایش به امر بیهوده و کم فایده ای می نگری که از زندگی توقع چیزی دارد. همچنین ناشری هم زمان بسیاری از آدم می طلبد ، این حرفه البته زمان سازمانی به خود اختصاص می دهد که اولاً بابتش مزدی به من پرداخت می کنند ، ثانیاً آدمهای زیادی در من از خیر سر همین نقش ، نان می خورند. خواننده ی وجود ...

مانا آقایی متولد سال 1352 در بوشهر، فارغ‌التحصیل رشته‌ی ایران‌شناسی از دانشگاه اوپسالای سوئد است. او تاکنون چند مجموعه‌ی شعر و کتاب پژوهشی منتشر کرده و به عنوان داور با جایزه‌ی شعر خبرنگاران و جایزه‌ی لیراو همکاری داشته است. ...

روی ِ آسمان ِ سنگ
ابری حک کرده اند وُ
هیچ
دیگر نشانه ها
گم اند
نوری نیست
بی تاریک-جسمی
وَ آن که را ...
...

کابوس هاشان
تعبیر می شود
با خطوط ِ در هم ِ سرخ ِ صورتی
که هزار بار
تکثیرت کرد
تو را که نمی شود
از خاک به خاکستر
به خاشاک سپرد ...
...

دو چتر ساده و عاشق،
دو دست پاک و نجیب
دو چتر سایه هم را
همیشه در تعقیب
دو چتر آبی و قرمز،
چهار چشم قشنگ
و دستهای موازی ،
و شانه های اریب
...

چه مادرانه
به این نوعروس مي نگری
چگونه دل بکنم
از تو خانه ي پدری
به قهر مي روم و
آشتی نخواهم کرد
مگر که باز برایم
عروسکی بخری
...

زبان شعر محمد علی حسنلو از حضور کلمات مانوس ، تکرار واژه ها و گاه بازی های زبانی ساخته می شود ، شاعر نیز جستجو های خود را روی عوامل نا همگون زبان تمرکز می بخشد . تا جهت های همسو برای ارائه ی معنا در محور هم نشینی به سمت وحدت سیر کند ، و ملاک فکری شاعر جهت کسب دریافت آن چه در ذهن دارد واقع شود . و تصویر های دیداری و بصری سمت مشاهدات عینی را با نگاه شاعر پیوند می زند تا شکل ساختاری عبارت ها در محور عمودی شعربا یکدیگر مالوف شوند ...

کوه ها
به چه
نگاه می کنند
وقتی من
نیستم
و تو
در ساقه ی گندم
خواب رفته ای؟!
...

می خواهم در یاد آبی ات
خواب مهتابی ات
آبی تررنگ ببازم!
تا بیکرانی حاشیه ای بی رنگ...
تا سر سایه ساز درختان هزار زاویه
در چپر غزل اندود شده ِ شعر
بر عکس ِ زندگی....
تا ابدیت آبتنی کنم...
...

حالا نه فاتح‌ام، نه حاکم
و این جنگ را هرگز نخواهم برد
بی تو
سرگشته‌ام و بی‌هدف
دیگر مثل گذشته‌ها نخواهم بود
بی تو ... ...

خسته و تشنه بودم و شرشر عرق میریختم.کول پشتی خود را باز کردم تا بطری آب از آن بردارم که دستم چیز نا آشنایی را لمس کرد.کیف را بر زمین گذاشتم.نمیتوانستم باور کنم آنچه به چشمانم میدیدم.نوزادی در کیفم بود.تشنه و گرسنه به نظر میرسید.در حال مرگ بود.آنقدر اوضاعش خراب بود که حتی نمیتوانست گریه کند.گریه اش بیصدا بود.نمیتوانستم درست فکر کنم ...

براین باورم که مباحث پیرامون جریان ساده نویسی طی سال های اخیر چه از منظر آسیب شناسی این جریان و چه از نظر صورت بندی مختصات آن بسیار به حاشیه رانده شده و آنچه به معرکه ای بدل گردیده ، جدل بر سر هیچ است .از این جهت که هم شاعران دسته بندی شده در چنین جریانی و هم منتقدان تندروی آن لااقل در نقطه ای کانونی و مهم با هم اشتراک نظر دارند و آن ، اعتقاد به وجود ریشه تاریخی شعر سهل و ممتنع و در نقطه ...

تأثیرات برای شاعران به ویژه شاعران جوان روال چندان ناپذیرفتنی نیست تبادل ها و اثرگذاری های متنی بر ذهن و زبان حتا دیدگاه های شاعر در حدی قابل قبول خواهد بود تا در پروسه رشد و شکل گیری متن ها شاعر به نقطه ای از تشخص و ویژگی رسد یعنی دوره پس از تجربه آموزی و تاثیرات ره آوردی از تحول را به همراه داشته باشد . ...

چه اتفاقي
افتاده است
شخصيت ها
عوض شده اند
كيوسك روزنامه فروشي پدر
آتش گرفت
موهاي مادر
نخ دندان دورگردي شد ...

آزادي را ،
درون پاكتي مقوايي
عشق را،
پشت تصويري قاب شده
پنهان مي كنم
وطنم را،
توي كفشي
در جا كفشي ...
...

بی تابی بلوغ
آراسته می شود
کنار سنگ
نبض ضخیم
در باد که می افتد
ستاره ای
از مشرق دست، سوگوار
سمت هوش تو می خوابد ...
...

چادرت را
به شب ببخش
کشفِ تماسِ غلظت
پله ها سر میخورند
از هم
مثل گل چسبنده
مرا خاک بده
خاطراتِ بانو ...
...

خالو! عصا را اژدها خورده٬
موسی به تور نیل افتاده
دریا خودش یک گله فرعون است٬
آفت به جان ایل افتاده!
باور نکن٬ دعوای زرگرهاست!
اصلا مگر هابیل هم بوده؟
که خون قرمز رنگ او حالا
بر گردن قابیل افتاده ...
...

بی رنگ و بو ،
روانی بی مزه،
این وصله ها به آب
نمی چسبد
(من) می رود قدم بزند
امشب
حالش بد است
خواب نمی چسبد ...
...

پنج دوست شام را تمام کرده بودند، پنج نفری که بالغ و ثروتمند بودند،سه تا از آنها متاهل ودو نفرشان مجرد.آنها هرماه دور هم جمع می شدندبه یاد جوانیشان، وبعد از خوردن شام تا ساعت دو صبح با هم به گفتگو می پرداختند. با هم صمیمی بودند و از در کنار هم بودشان خوشحال. دوستان صمیمیشان را به یاد می آوردند و از معاشرات با یکدیگر لذت می بردند و با این مسایل شبهای دلپذیر زنگیشان را تجربه می کردند. درباره همه چیز،هرچیزی که که پاریسیها را سرگرم میکند ، چانه زنی و پرحرفی می کردند؛مانند بحث هایی درباره آنچه ...

پسر ها
به پدر ها رفتند و
میراث بذر ها
به مادران مرز رسید
آغازگران درو اما
هنوز
مین های ضد نفر اند ... ...

دستهایت
از میان اینهمه دژبان
چگونه
خواهند گذشت؟
که مورس میگیری:
....
تمام شب کشیک داده ایم
من ،کنار بالشم ... ...

رسانندگی این نوع نگاه و نگره زاویه هایی را ایجاد می سازد که در حقیقت جهان نگری و جهان بینی شاعر در ژرف نما یا رونمای زیستی اش فضای شاعرانه ای را که تدوین کرده است ارائه می دهد . ...

اين پرسش داراي تناقضاتي است كه بايد به آن پرداخت، هر چند رابرت فراست شاعري است كه در نگاه او طبيعت جان مي‌گيرد و آنچه در جايگاه انساني گاهي كمتر نشاني از آن مي‌شود، يافت. يا انسان‌ها نمي‌بينند را در آن مي‌شود، سراغ گرفت. طبيعتي كه مشغول خويش كاري است و به آنچه در ذات و جوهره جاري‌اش جاري است، مشغول است، اما آثارش بيشتر تراژيك است، تلخي‌هاي زيست آدمي و روابط انساني را به تصوير مي‌كشد. ديگر حضور پرتأثيرترين متفكر دويست سال اخير فردريش نيچه است، متفكري كه نفوذ او كمابيش در همه عرصه‌ها از ادبيات و هنر گرفته تا ...

همیشه بی‌خیال از کنارش رد می‌شدم و برای همین درست یادم نبود باید بالاتر باشد یا پایین‌تر. توی همین فکرها بودم که پیداش کردم. تقریباً آن وسط‌ مسط‌ها بود! کتاب‌فروشی انتشارات «خوارزمی» را می‌گویم. داخلش شلوغ نبود خیلی، اما تعداد کتاب‌فروش‌ها زیاد بود و آن یکی که پاسخ ما را می‌داد، زیادی بداخلاق می‌زد و اطلاعاتی که داشت، از محتویات روزنامه‌ی اطلاعات حتی کمتر بود! داشتم یک نگاهی می‌انداختم به کتاب‌های سیمین دانشور. «سووشون» را قبلاً خوانده بود و می‌خواستم درباره‌ی کتاب دیگری از او بنویسم. بی‌اختیار «جزیره‌ی سرگردانی» را برداشتم؛ نه این‌که فکر کنید روی جلد چشم‌نوازتری داشته است؛ نه! ...

(گفت همینجا بایست برمی گردم ،))هرروز این جمله را تکرار می کرد ،بعد می رفت کنار پنجره زل می زد به پارک ،هیچ وقت نرفتم کنارش بایستم ،نپرسیدم چرا خسته نمی شود ،چرا گریه نمی کند، نگرانش که می شدم ، روی تاب تووی پارک می نشستم و خیال می کردم نگاهم می کند ، فکرش را از همان فاصله می شد خواند،خطوط پیشانیش ، لبانش که می گزید، چشمهام از دیدنشون خسته نمی شد. ...

شعر با بیانی جنونمند و شیزوفرونیک نمای خود، به نمود عقلانیتی دست می‌یابد که از جهان رخت بربسته است ، نگاهی که عامدانه ساختار کلی شعر را از تن دادن به قیود های یک سو نگر ، در قالب قطعیت های معنایی می‌رهاند ، تا به همراه عناصر چند گانه ، طیفی چند بعدی را درتارو پود نوشتار به گردش در آورد . ...

تیمور لو از نگاه کردن به نزدیک ترین عناصر و موجودیت ها ، دورترین روابط و دیریاب ترین آنها را به تصویر می کشد به همین سبب الزامی برای آشفته کردن نحو سروده هایش نمی بیند .اما در زبان ساده او این پیچیدگی های ذهنش است که تجلی نموده و عملکرد شاعرانه زبان را می توان حول اندیشه تصویر شده در سروده هایش جستجو کرد . ...

يكي از شاخص ترين زنان شاعر كردستان عراق سال 1964 در شهر كويه ي عراق متولد شده است. تحصيلاتش را تا مقطع ديپلم در همان جا به اتمام مي رساند و آنگاه در دانشگاه زبان انگليسي مي خواند و دكترايش را از دانشگاه سوربون فرانسه در رشته ي ادبيات تطبيقي اخذ مي كند . ...

شاعر، فیلم نامه نویس و کارگردان سینما و تئاتر – در سال 1918 در شهر استانبول به دنیا آمد . وی پس از به پایان رساندن تحصیلات متوسطه اش وارد دانشکده ی ادبیات دانشگاه استانبول شد و به تحصیل زبان و ادبیات آلمانی پرداخت .او در حین تحصیل به کار هایی چون معلمی ، سردبیری مجله ای به نام افکار مصور و خبرنگاری پرداخت . اورهان مراد از سال 1936 سرودن شعر را آغاز کرده بود . اشعارش در مجله هایی از قبیل «روز» و
« هستی » چاپ می شد .
...

در خودم که
نگاه می کنم
تو
زیباتر می شوی
در آینه ای شکسته
ایستاده ای
تا تکه های بهم ریخته ام را
مرتب می کنی
...

با
زن های زیادی این قصه
در رقص های نای نای
می پلکم
با شایدِ حرف های اضافی ات !
- یادت هست آن برف ها
آن خاکسترهای بالاپوش ات
سیاه و سخت ...

...

این که دریا بود یا رود نمی دانم این که صخره بود یا شن را هم .فقط آبی بود وبلند واز فراز بلندی سبز بود وپست.من ایستاده بودم با یک زن چوبی کوچک توی جیبم که تقریبا وزنی نداشت.یکی از خیلی .یکی از خیلی زن های چوبی کوچکی که ساخته ام . این زن های چوبی چشم های من هستند پاهای چوبی من .دست هایم وانگشتان نحیف استخوانی ام .من با این زن ها طی ارض می کنم .هر بار که یکی از آن ها را می سازم هر بار که برجستگی های نرم زیبای روی تن چوبی گرمشان خلق می ...

بوی پاییز می دهد نفسم،
که بهاری مرا صدا بزند
یا که دستی بیاید از پس ابر،
توی رگ های من هوا بزند
زندگی مثل سیل بی رحم است،
زندگی مثل سیل در جریان
هستی ام تیر می کشد بی تو
توی این ظهر گرم تابستان ...