می ترسم از امروزهای سرد و بی فردا
فردا چه بی امید از این تکرار…میترسم
بی آرزو تر می شود کودک به جرم جبر
بابا پشیمان تر. از این آمار…می ترسم ...

مشت مشت ریتم می‌ریزد
مطنطن می‌شود
ت‌ت‌تن تن طن‌طنه‌ای که از شانه‌ها
و پایین می‌آید
با تمرکزی ویژه ...

برای زندان‌بانان سوال بود که چرا سگی را همراه یک بازداشتی داخل یک سلول انداخته‌اند. بعد از کنجکاوی سرسختانه‌ای فهمیدند بعد از اینکه صاحب سگ، خبر محکومیتش به حبس ابد همراه با اعمال شاقه را شنیده و به حالت غش بر صحن دادگاه افتاده، سگ تاب تحمل دوری او را نیاورده است.
وقتی نگهبانان بشقاب غذا و تکه‌ی نان را ...

يك بار ديگر می‌‌پرسم:
چرا فرار نكردی؟
-كردم
الآن تو دورترين امكان از قبلن ِخودمم!
خودمم! ...

یک کتاب مصور سورئال،گوشه ی اتفاق افتاده
کاسه ی سرخ چشم هایی که کنجِ کور اتاق افتاده
تبر از جنگل آمد و حالا زیر دیوار باغ افتاده ...

در راه رمانی چهارصد صفحه ای است از جک کرواک که در سه هفته و همچون طوماری بر کاغذهای بلند صد و ده فوتی نوشته شد. درنتیجه اینکه متن رمان انباشته از هیجانات افراطی است. البته انگیزش های ناگهانی نه صرفا به مثابه ی عناصر برسازنده ی درام بلکه به طوری کلی تر، هسته ی معنادهی به دنیای خام برای شخصیت های واقعی رمان هستند. این رمان که به نوعی شناخت نامه ی غیرادبی نسل بیت محسوب می شود، زیست تصنعی نشده (توسط عناصر دراماتیک)ی خود کرواک ...

اگر ترجمه از زبانی دیگر به زبان کاربردیِ هر یک از جوامع فقط تا حدودی حساس و دشوار باشد، ترجمه از زبان کاربردی به زبانی دیگر بسیار حساس‌تر و دشوارتر خواهد بود، برای مثال من می‌خواهم امروزه متنی را از زبان ایستانبولی به فارسی برگردانم، این کار اگر تا حدودی دشوار و حساس باشد، عکس آن یعنی ترجمه از زبان فارسی به ایستانبولی بسیار حساس‌تر و دشوارتر خواهد بود ...

شب دوچرخه هماغوش_وهم_ابرو نیست
واین سیاهی_جاوید شکل_لولو نیست
نگاه_هرکه کنم یاتونیستی یا او
صدای هرکه کنم یاتونیست یااو نیست! ...

در نشانه ها فریبی آگاهانه وجود دارد و این فریبکاری در شعر با شکل گیری روابط غیر منطقی با حدت بیشتری اتفاق می افتد.قدرت فریب از دو سو یعنی زبان حاکم و زبان شاعر به جنگی نابرابر می رسد.این تقابل در زبان شعر با بازی های زبانی به تخریب و دستکاری در نحو و ساختارزدایی و در زبان بازی شکل هرج ومرج به خود می گیرد ...

در هوای پاهایم
هر چه بود
زخمی بود
که از درون می‌رفت
ساعت خواب‌آلوده را
پذیرفتم ...