به رغمِ ِخویش،
مقصودِ من از خدا تویی
در آغوش گرفتنِ تمام دوست داشتنی ها
و باقی،
تاسی است که می ریزند ...
...

به هر دری
می زنم
پنجره ای
بسته می شود
من مانده ام و
دستی کوتاه
که به رویاهای دور
نمی رسد ...
...

به جز تو
محبوب من !
مردان بی شماری را
دوست داشته ام
بر شانه های بی شماری گریسته ام
و بوسه ها و لبخند هایم را
با لبان بسیاری
در میان نهاده ام
...

آوارها
آواره ام می کند
می دانم
کسی شبیه من نیست
همزادم را کشتم
درونم غوغایی ست
می شنوی؟
...

او در جایی گفته بود: مضحک‌ترین و بی‌معناترین نوع مُردن در اثر تصادف رخ می‌دهد؛ و دست تقدیر برای او مرگی این‌چنین رقم زد. بعدازظهر چهارم ژانویه‌ی 1960، ماشینی که کامو یکی از سرنشینان آن بود، به درختی در حاشیه‌ی بزرگراه می‌کوبد و تکه‌تکه می‌شود. ...

- ببينيد ، شعر ما اندوهگين است و علت هاي زيادي هم دارد . اما چند تا علت برجسته تر به نظر مي رسد كه من خدمت شما عرض مي كنم : يكي برمي گردد به قبل از مدرنيته . پيش از مدرنيته ، عمومن اندوه مقدس شمرده مي شد . وقتي شرح حال بزرگان را مي خوانيم چه در غرب و چه در شرق يكي از نكات برجسته اي كه معمولن ذكر مي شود اين است كه هرگز كسي خنده ي او را نشنيد و اين ارزش شمرده مي شد . انگشت شمار بودند كساني كه از خنده و شادي صحبت ...

جهان پر است از توطئه‌ي نام‌ها. در جهاني با اين همه نام، لطفن فرانو را نيز تحمل كنيد! آن چه مورد نظر من است، كيفيت شعرها است. در اين شعرها اگر مي بينيم تلخي طنز به شادمانه‌گي خيامي آميخته و خبري از يأس و نااميدي و سياه‌نمايي‌هاي محفلي و شعارهاي معدني در آن نيست، به خاطر اين است كه از زبان كودكي معصوم اما هوشمند بيان مي شود. نوستالژياي خاصي دارد كه هم‌زاد پنداري و هم‌ذات پنداري را در مخاطب تقويت مي‌كند. از كليشه مي‌گذرد و به ريشه مي‌پردازد، بومي نگر است و جهاني‌انديش. محصول مشترك حواس پنجگانه‌ي زمان و زبان ...

اگر سنجاق مویت وا شود
از دست خواهم رفت
که سربازی چه خواهد کرد
با انبوه جنگاور؟
دلم را پیشتر از این
به کف آورده ای؛ حالا
زلیخایی کن و
پیراهنم را هم به چنگ آور ...
...

به روی جادهء واژه
بیا قدم بزنیم
نگو که: «خسته ام
آخرچرا قدم بزنیم ؟!»
تمام هستی «من» را
گرفته این دنیا
بیا که تا ته دنیا
«تو» را قدم بزنیم ...

مثلن میکی موس ها
به دنیا می آیند
و کیک های تولد
سیگار از پس سیگار ،
این کوه ایستاده باشد تا
بر آن تُف کنند و ...
یعنی که سیماب جاده ها بودی ،
سیماب جاده ها بودم ... ...

مُعطلِ برف و
مُعطلِ صبحی برهنه
مُعطلِ آسمان
مُعطلِ فردای یک پنجره
که تکه تکه از لبانم بریزد و
در همین گیاهِ تنها
بتوانم
بوسه ات را ...
...

افسانه توکلی جهان ذهنی دیگری دارد . شعر های موجود در این مجموعه ، اولین تجربه های شاعرانه او را رقم می زند . به دنبال صدائی است که اندوه بلند ترین شاخه ی درخت را در او بارور کند .جاذبه های یکسان دارد . می خواهد که دست های خود را شال کشمیری کند . و به دور کمر ببندد . و خود را آ ماده ی دریافت چیزهای تازه تر کند . تا شکار لحظه های ناب شود . و لبریز شود از گل های سرخ در مسیر ! وقتی پنجره را باز می کند تا باد را از ...

هميشه براي بیان هر مفهوم،
فقط يك نام به كار ببريد،
این روش خوبی است براي تفاهم میان ملتها .
كلمات، ملک مطلق هیچ کس نیست،
به علاوه در ازای پول نقد،
براي مان گران هم درمی آیند.
نياز به کلام ، صدالبته که
با افزایش ثروت ملي بالا مي‌رود،
پس تا آنجا كه مي‌توانيد صرفه‌جويي كنيد،
و ساده و سرراست بسنده کنید به :
ماه!
...

داستان برزان شاعر جوان، سال 1987 در شهر سليمانيه عراق متولد شده است . از سال 2005 به شكل جدي سرودن شعر را آغاز كرده و تا كنون دو مجموعه شعر از او در عراق منتشر شده . در سال 2009 رتبه يكم جشنواره شعر جوانان به اثراو اختصاص داده شد. هم اكنون دانشجوي تئاتر در رشته كارگرداني است و در زمينه شعر نيز همچنان فعال است . خصيصه ذاتي سروده هاي او در بافت زباني و نگاه غير متعارف او به هستي و انسان است كه از او شاعري جدي و قابل تأمل ساخته ...

پیدایش سبک های جدید شعری و ادبی و پا گذاشتن شاعران و هنرمندان به خارج از حوزه فرهنگ بومی و سنتی محصول اعتراض آنها به محدودیت های زبانی و عقاید مرسومی است که در سنت ها و ارزش های ادبی- هنری آنها وجود دارد . اما حقیقتاً این امر نیز خود پیامد و تابع مسایل دیگری است و ریشه را باید در مترقی بودن یک جامعه ( که در این مورد غرب یعنی اروپاست ) و عقب ماندگی اجتماعی و علمی جوامعی دانست که به سوی آن ترقی در حرکتند. ...

بسیاری از شعرهای او در بستر خاطرات و نوستالژی های دوران کودکیِ اوست. همچنین استفاده از روش خودکاری سورئالیست در اشعار او بسیار یافت می شود.کودکی او در جزیره ی پرنس ادوارد بوده و به همین دلیل، ازدیاد واژه هایی چون قایق،صنوبرهای جزیره، خلیج ها و زمین های حاصلخیز را در اشعارش می توان دید. ...

- نوشتن فعالیتی است ارزنده و پردردسر ، به خصوص نثرنوشتن. وقتی شعر می نویسی ، بیشتر به آرامش می رسی تا به زمان. در کار نثر همواره باید تداوم و استمرار داشته باشی ، در حالی که در سرایش به امر بیهوده و کم فایده ای می نگری که از زندگی توقع چیزی دارد. همچنین ناشری هم زمان بسیاری از آدم می طلبد ، این حرفه البته زمان سازمانی به خود اختصاص می دهد که اولاً بابتش مزدی به من پرداخت می کنند ، ثانیاً آدمهای زیادی در من از خیر سر همین نقش ، نان می خورند. خواننده ی وجود ...

مانا آقایی متولد سال 1352 در بوشهر، فارغ‌التحصیل رشته‌ی ایران‌شناسی از دانشگاه اوپسالای سوئد است. او تاکنون چند مجموعه‌ی شعر و کتاب پژوهشی منتشر کرده و به عنوان داور با جایزه‌ی شعر خبرنگاران و جایزه‌ی لیراو همکاری داشته است. ...

روی ِ آسمان ِ سنگ
ابری حک کرده اند وُ
هیچ
دیگر نشانه ها
گم اند
نوری نیست
بی تاریک-جسمی
وَ آن که را ...
...

کابوس هاشان
تعبیر می شود
با خطوط ِ در هم ِ سرخ ِ صورتی
که هزار بار
تکثیرت کرد
تو را که نمی شود
از خاک به خاکستر
به خاشاک سپرد ...
...