از فصل‌های نامعلوم
به انزوای تا فنجان‌ها
از چند قبضه دل‌سختی
تا شب
که روز می‌شود از درد
که‌ هیچ عطر ناچیزی ...

اینجا چیزی جز وهم نیست
که آن را می‌تنم
بدان پناه می‌آورم
و هزار حکایت از گذشته را
بر او بازمی‌خوانم.
در اشارات کوچک ساکن شده ...

اگر بخواهیم موضوع اصلی را - اگر اساساً چیزی با عنوان موضوع اصلی الان و بعد از مقوله ی حذف محوریت در دریدا وجود داشته باشد – حذف کنیم و نشانه ها را حول موضوع حذف شده بچینیم، پا در عرصه ی هنر مدرن گذاشته و ناگزیر گرفتار ساختارگرایی می شویم که در آن ارتباط هر جزء با جزء دیگر و در نهایت حدس موضوع محوری حذف شده در بدترین حالتش و ساختارگرایی که دیگر می دانیم ...

جراره‌ای گزنده
از خواب ملائک

کاشک مرگ
چیزی بیش از یک جهانگرد بود ...

حدود یک سال پیش، شعری از یکی از شاعران حجمی- البته بدون نام شاعر- در کانال تلگرامی علی باباچاهی قرار گرفت. باباچاهی در طرح مبحث، اجزای این شعر را به چالش کشید و از دیگران دعوت به عمل آمد تا درباره ی این شعر و یا این گونه ی شعری به طور کلی سخن بگویند ...

می‌خواند در سرت
نی‌لبکی؛
و این شعر اریب‌
برای برخورد با گوش چپ‌ات
مثل یک درخت از جایش بلند می‌شود ...

هاتیجه پیرایه پیراینده Hatice Piraye Pirayende یا همان خدیجه پیرایه پیراینده هم‌سرِ ناظیم هیکمت بود که نامِ او حضوری جدی در شعرهای این شاعر دارد. ناظیم او را در شعرها غالبن پیرایه، گاهی هاتیجه یا همان خدیجه و به ندرت پیراینده خطاب کرده است. جالب این است که ناظیم علاوه بر شعرهای پراکنده‌یی که خطاب به او یا در باره‌ی او سروده است، کتابی حاوی 32 شعر هم دارد به نام شعرهای ساعت 22 - 21 که همه‌ی شعرهای این مجموعه زمینه‌یی عاشقانه دارند و خطاب به پیرایه سروده شده‌اند ...

یاد بهار و دامن یارم [ردیف شعر]
با جام می نشسته کنارم [ردیف شعر]
تقلیدی از مراجع عظّام شعر بود
احوال دائم دل زارم [ردیف شعر] ...

راه مه‌آلود
راه تاریک
راه خونین
درون مه، فرورفته در مه ...

و استخوان های جویده
که در خوابهایم رژه می روند
چرکخواب شیپورهای بی عسس
و دالانهای نمور
از پشت شیشه های سربی ...