در این تاریک
به خفاش‌هام کمی نور بپاش
در عمق من
سایه هم خود را به جا نمی‌آورد ...

شيرزاد حسن سال 1950در شهر اربيل عراق به دنيا آمد. در سال 1975 از دانشگاه المنتصريه بغداد مدرك ليسانس زبان خود را گرفت واز همان سال هاي دانشجويي داستان هاي كوتاهش را در نشريات عراق به چاپ رساند. او يكي از نخستين داستان نويسان برجسته کردستان عراق است كه با تاثر از ادبیات غرب و چاپ تعدادی داستان كوتاه ابتكاراتی در فرم، زبان و روايت داستان ها پديد آورد و توانست تا حدودی حركت تازه اي در ادبيات معاصر كردي را رقم زند.پر قدرت ترين اثر او رمان كوتاه ...

چیزهایی از قبیل محاصره بین انگشت‌های تو
و طرز عجیبی از خندیدن، که روی لب‌های تو پرسه می‌زد
تو از رفتن، سکوت کردن را فهمیده بودی
و مثل یه فوت بلند ...

زندگی چیست؟از تو می پرسم
گریه با دوش داخل حمام؟
خوردن غصه با دوتا ژلوفن؟
بوسه ی پس گرفته موقع شام؟ ...

آتش زندان ، زبان داستانی ابراهیم دمشناس با گام‌های بلند است ، نویسنده در قریب هشتصد صفحه هر چه را که می‌خواهد ، می‌تواند با دلی آسوده بگوید. از اسطوره به تاریخ بزند و از ادبیات کلاسیک به ادبیات مدرن. روایت پرتاب رستم است به دوران معاصر و ادبیات امروز ؛ تحلیلی جنوبی ست از روایتی خراسانی. کل روایت ، رفت و برگشتی‌ ست ازسفر میان خوزستان و خراسان . داستان ادیسه‌وار پیش می رود و به عقب باز نمی گردد. حتی بازگشت‌ها هم آن رفتن پیشین نیست ...

اگر تو‌ محبوب منی مرا کمک کن تا از تو سفر کنم
اگر تو طبیب من هستی به من کمک کن تا از تو شفا پیدا کنم
من اگر می دانستم که عشق این گونه خطر ناک است عاشق نمی شدم ...

یکی از گونه‌های شیرین طنزنویسی بهره‌ بردن از نثر مرسل به جای نثر معیار امروزی است. در این شیوه، مطالب طنزآمیز مثل داستان، داستانک، قصه، نقد اجتماعی را در قالب نثر مرسل یا نثر متون کهن ادبی بیان می‌داریم. البته متون کهنی که به زبان فارسی دری نزدیک‌ترند و از نثرهای مصنوع و بسیار فنّی فاصله دارند؛ متون کهنی مانند: تاریخ سیستان، اسرار التوحید، قابوس‌نامه، تاریخ بیهقی، سیاست‌نامه، تذکره الاولیا، کیمیای سعادت. ویژگی بارز این متون استفاده از جملات کوتاه ...

خواب سنگین انفرادی بود
و زنی نیمه جان در آغوشش
آخرش کشته ام تو را وقتی
خواب بودی کنار تن پوشش ...

از جست‌وجوی وطن برگرد
ای باد
ای منادی اندیشه‌های دور ...

به باد اگر اشاره کنم
به تو هجوم برده ام
به ابر اگر هجوم
چند سر ، روی ِ کودکی ِ میز می افتند ...