می خواهم در یاد آبی ات
خواب مهتابی ات
آبی تررنگ ببازم!
تا بیکرانی حاشیه ای بی رنگ...
تا سر سایه ساز درختان هزار زاویه
در چپر غزل اندود شده ِ شعر
بر عکس ِ زندگی....
تا ابدیت آبتنی کنم...
...

حالا نه فاتح‌ام، نه حاکم
و این جنگ را هرگز نخواهم برد
بی تو
سرگشته‌ام و بی‌هدف
دیگر مثل گذشته‌ها نخواهم بود
بی تو ... ...

خسته و تشنه بودم و شرشر عرق میریختم.کول پشتی خود را باز کردم تا بطری آب از آن بردارم که دستم چیز نا آشنایی را لمس کرد.کیف را بر زمین گذاشتم.نمیتوانستم باور کنم آنچه به چشمانم میدیدم.نوزادی در کیفم بود.تشنه و گرسنه به نظر میرسید.در حال مرگ بود.آنقدر اوضاعش خراب بود که حتی نمیتوانست گریه کند.گریه اش بیصدا بود.نمیتوانستم درست فکر کنم ...

براین باورم که مباحث پیرامون جریان ساده نویسی طی سال های اخیر چه از منظر آسیب شناسی این جریان و چه از نظر صورت بندی مختصات آن بسیار به حاشیه رانده شده و آنچه به معرکه ای بدل گردیده ، جدل بر سر هیچ است .از این جهت که هم شاعران دسته بندی شده در چنین جریانی و هم منتقدان تندروی آن لااقل در نقطه ای کانونی و مهم با هم اشتراک نظر دارند و آن ، اعتقاد به وجود ریشه تاریخی شعر سهل و ممتنع و در نقطه مقابل انتقاد از ساده انگاری به عنوان یک ویژگی مبتذل است . ...

تأثیرات برای شاعران به ویژه شاعران جوان روال چندان ناپذیرفتنی نیست تبادل ها و اثرگذاری های متنی بر ذهن و زبان حتا دیدگاه های شاعر در حدی قابل قبول خواهد بود تا در پروسه رشد و شکل گیری متن ها شاعر به نقطه ای از تشخص و ویژگی رسد یعنی دوره پس از تجربه آموزی و تاثیرات ره آوردی از تحول را به همراه داشته باشد . ...

چه اتفاقي
افتاده است
شخصيت ها
عوض شده اند
كيوسك روزنامه فروشي پدر
آتش گرفت
موهاي مادر
نخ دندان دورگردي شد ...

آزادي را ،
درون پاكتي مقوايي
عشق را،
پشت تصويري قاب شده
پنهان مي كنم
وطنم را،
توي كفشي
در جا كفشي ...
...

بی تابی بلوغ
آراسته می شود
کنار سنگ
نبض ضخیم
در باد که می افتد
ستاره ای
از مشرق دست، سوگوار
سمت هوش تو می خوابد ...
...

چادرت را
به شب ببخش
کشفِ تماسِ غلظت
پله ها سر میخورند
از هم
مثل گل چسبنده
مرا خاک بده
خاطراتِ بانو ...
...

خالو! عصا را اژدها خورده٬
موسی به تور نیل افتاده
دریا خودش یک گله فرعون است٬
آفت به جان ایل افتاده!
باور نکن٬ دعوای زرگرهاست!
اصلا مگر هابیل هم بوده؟
که خون قرمز رنگ او حالا
بر گردن قابیل افتاده ...
...

بی رنگ و بو ،
روانی بی مزه،
این وصله ها به آب
نمی چسبد
(من) می رود قدم بزند
امشب
حالش بد است
خواب نمی چسبد ...
...

پنج دوست شام را تمام کرده بودند، پنج نفری که بالغ و ثروتمند بودند،سه تا از آنها متاهل ودو نفرشان مجرد.آنها هرماه دور هم جمع می شدندبه یاد جوانیشان، وبعد از خوردن شام تا ساعت دو صبح با هم به گفتگو می پرداختند. با هم صمیمی بودند و از در کنار هم بودشان خوشحال. دوستان صمیمیشان را به یاد می آوردند و از معاشرات با یکدیگر لذت می بردند و با این مسایل شبهای دلپذیر زنگیشان را تجربه می کردند. درباره همه چیز،هرچیزی که که پاریسیها را سرگرم میکند ، چانه زنی و پرحرفی می کردند؛مانند بحث هایی درباره آنچه ...

پسر ها
به پدر ها رفتند و
میراث بذر ها
به مادران مرز رسید
آغازگران درو اما
هنوز
مین های ضد نفر اند ... ...

دستهایت
از میان اینهمه دژبان
چگونه
خواهند گذشت؟
که مورس میگیری:
....
تمام شب کشیک داده ایم
من ،کنار بالشم ... ...

رسانندگی این نوع نگاه و نگره زاویه هایی را ایجاد می سازد که در حقیقت جهان نگری و جهان بینی شاعر در ژرف نما یا رونمای زیستی اش فضای شاعرانه ای را که تدوین کرده است ارائه می دهد . ...

اين پرسش داراي تناقضاتي است كه بايد به آن پرداخت، هر چند رابرت فراست شاعري است كه در نگاه او طبيعت جان مي‌گيرد و آنچه در جايگاه انساني گاهي كمتر نشاني از آن مي‌شود، يافت. يا انسان‌ها نمي‌بينند را در آن مي‌شود، سراغ گرفت. طبيعتي كه مشغول خويش كاري است و به آنچه در ذات و جوهره جاري‌اش جاري است، مشغول است، اما آثارش بيشتر تراژيك است، تلخي‌هاي زيست آدمي و روابط انساني را به تصوير مي‌كشد. ديگر حضور پرتأثيرترين متفكر دويست سال اخير فردريش نيچه است، متفكري كه نفوذ او كمابيش در همه عرصه‌ها از ادبيات و هنر گرفته تا ...

همیشه بی‌خیال از کنارش رد می‌شدم و برای همین درست یادم نبود باید بالاتر باشد یا پایین‌تر. توی همین فکرها بودم که پیداش کردم. تقریباً آن وسط‌ مسط‌ها بود! کتاب‌فروشی انتشارات «خوارزمی» را می‌گویم. داخلش شلوغ نبود خیلی، اما تعداد کتاب‌فروش‌ها زیاد بود و آن یکی که پاسخ ما را می‌داد، زیادی بداخلاق می‌زد و اطلاعاتی که داشت، از محتویات روزنامه‌ی اطلاعات حتی کمتر بود! داشتم یک نگاهی می‌انداختم به کتاب‌های سیمین دانشور. «سووشون» را قبلاً خوانده بود و می‌خواستم درباره‌ی کتاب دیگری از او بنویسم. بی‌اختیار «جزیره‌ی سرگردانی» را برداشتم؛ نه این‌که فکر کنید روی جلد چشم‌نوازتری داشته است؛ نه! ...

(گفت همینجا بایست برمی گردم ،))هرروز این جمله را تکرار می کرد ،بعد می رفت کنار پنجره زل می زد به پارک ،هیچ وقت نرفتم کنارش بایستم ،نپرسیدم چرا خسته نمی شود ،چرا گریه نمی کند، نگرانش که می شدم ، روی تاب تووی پارک می نشستم و خیال می کردم نگاهم می کند ، فکرش را از همان فاصله می شد خواند،خطوط پیشانیش ، لبانش که می گزید، چشمهام از دیدنشون خسته نمی شد. ...