مادر چه می کوبید در جوغن؟!
صدای کوبیدن یکنواخت «تاب، تاب»
می پیچید در سطرهایم
بوی ادویه جات
زردچوبه، فلفل،دارچین
وه چه سرمستی ...

انسان پییش از آنکه با نشانه ها کوچکترین آشنایی داشته باشد با مفاهیم آشنا بوده است، مثل مفهوم نشانه هایی مانند آب، خاک و درخت که فکر میکنم از اولین مفاهیمی بوده اند که انسانهای اولیه با آنها سرو کار داشته اند و همیشه سعی بر انتقال این مفاهیم داشته اند. سختی انتقال مفاهیم انسان را به اشاره های نزدیک کردن به شی مورد نظر وا میداشت اما گاها بشر از اشیایی که قرار است مفهومشان را انتقال دهد دور بود مثلا به هنگام تشنگی که ...

از پنجره‌ای که باز نشد/ صدایت می‌زنم
به پنجره‌ای که باز نشد
دست‌هایم/ به قلبی که یادش رفت
احساسِ میان دنده ...

بار اولی که مگس قایقران را دیدم،وقتی بود که شب پیش از آن نخوابیده یا کم خوابیده بودم . حالا درست یادم نیست . همیشه بعد چنین شبی کف پاهام سرد می شود و نوک انگشت هام یخ می زند،انگار دست میت باشد . گاه وبی گاه صدای کسی توی گوش چپم می پیچد که ناله و استغاثه می کند وّ یا ندبه . گاهی هم با من حرف می زند ...

پرچم از جایی بلند ﻣﻲشود که راه بیفتد خون
گیاه سرخابی به تپاندن بیفتد
و آن
راه رفتنش گرفته باشد
فرو کردنش گرفته باشد ...

یکی از مسائل ادبیات ما این است که چرا بعد از گذشت یک قرن از عمر ادبیات نو در ایران هنوز نتوانسته ایم چنان که باید و شاید چهره یا چهره هایی به جهان معرفی کنیم؟به عبارت دیگر چرا ادبیات معاصر ما سعدی و خیام ندارد؟ مگر ما میراث خوار سعدی و خیام و مولوی و حافظ نیستیم؟ پس چه شده است که چنین فقیر و بی مایه شده ایم ...

ريبوار سيويلي Rebwar Siwayliشاعر و مدرس فلسفه، سال 1969 در سليمانيه كردستان عراق متولد شده و تحصيلاتش را تا مقطع ديپلم در همانجا به اتمام رسانده و سپس تحصيلاتش را دردانشگاه هنرهاي زيبا پي گرفته است. اما به دليل جنگ در سال 1985 به همراه خانوداده اش آواره مي شود تا اينكه سال 1988 به كشور دانمارك پناهنده مي شود ...

قدر تاریخ بشرگیس تو حیران کرده
هندی وترکی وایرانی وبغدادی را...
گرچه برجای عزیزان ننشاندی ما را
مانشاندیم به دل هرچه نشان دادی را ...

دارایی ام همین هاست
همین الفبای عاریتی که لق می خورد تو دهنم
حلقی ندارم
چروک دستم را حی بخوانم ...

نعمت مرادی شاعر شعر هایی می یاشد .که کاربرد اشیاء در ان چیدمانی معنایی بخود گرفته است .در یک نگاه بر این مجموعه جمله تولستوی یادم امد که :کلمه همان اندیشه است .و شعرهای روبرو ام بر محور های دال و مدلولی خود حاوی اندیشه هایی هستند که در زبان اتفاق افتاده اندشعر هاو اجراهای زبانی ، مولفه ها و شاخصه های مورد نظر ...