"چرا این قدر، همه چیز سیاه است!؟ چون شبی تاریک و بی صدا، که امیدی به صبح نیست! نکند خورشید را، سیاهچاله ای بلعیده است!" می شنوم! همهمه گنگ و مبهمی از دور دست، ناله و شیون زنی را که کمک می طلبد، صدایش چه قدرآشناست! مردی می گوید ...

آشنایی من به شعر محمد قائمی پیش تر از "کاشیِ جهیدن به آبی" بر می گردد. به سالهای دور و دیر. تولد کتاب حاضر تداعی همه سال هایی است که پیش زمینه ذهنی مرا با نوشتار او آشنا می کرد و در این محاق شکل کتابت به خود گرفت.قائمی تمایل خود را به بدعت در تجسم ذهنو ریخت نگاری تخیل، بازسازی می کند و ریخت قواعد زبانی را تابع ذهن خود می کند. ترکیب "کاشیِ جهیدن به آبی" از منظر عوامل زیباشناسی خیره شدن به عمق حوض کاشی است. ...

نزدیک کهکشان
یک ستاره از بخت من
آرام می درخشد
کنار مترسکی
با بوسه های خشک ...

آتش به پا کردی! ولی این رسم بازی نیست
ققنوس دیگر در پی افسانه سازی نیست
مانند هر فواره ای در اوج ، افتادن
خوب است اما این نشان سرفرازی نیست ...

از حاشیه ی شعر تو، سر می ریزم
در تلخی بوسه ات، شکر می ریزم
بیدادِ غرورِ سخت بودم، اینک –
- در پای تو، پای تا به سر می ریزم ...

کبریت که‏ آتش زده‏ بر کومة کاهم
از دست تو افتاده‏ به ‏تقدیر سیاهم
فرزند بیابانم و از نسل عزیزان
ای مصر به ‏خواب آمده ‏حالا ته ‏چاهم ...

غروب یک روز زمستانی، پیرامون ساعت پنج، آنگاه که تیرگی همه جا پر افشانده بود، مردی را دیده بودند سوار بر درشکهای تک اسبی در راه مارلبوروق داونز به سوی بریستول با اسب ملولش ره می سپرده. می گویم او را دیده بودند زیرا چنانچه بنده خدایی مگر مرد نابینایی از آن راه گذشته باشد، تردیدی نیست که او را دیده اند. ولیکن هوا بسی ناجور، شب بسی نمناک و پر از برودت بود، چنانکه بیرون چیزی مگر آب به چشم نمی خورد و آن رهگذر تک و تنها و بی کس در میان آن ره آهسته به پیش می راند. ...

بند آمده بود آزادى
بند آمده بود صدايم
و دنبال قسمتى از خودم مى گشتم
كه در گره روسرى جا مانده بود
و هيچ وقت پيدا نشد ...

اگر آن موقع پولي مي داشتم و ديوانم را چاپ مي كردم اكنون تاريخ ادبيات كردي به گونه اي ديگر نوشته مي شد و بيشتر اين بحث وبررسي ها كه امروزه درباره شعر نوين كردي نوشته مي شودچيز ديگري مي گفت اماهمان بهتركه پولي نداشتم.ديواني كه مي گويم چاپ نشد(طرح يك كودتاي پنهاني)نبود ديوان ديگري بود(طرح...)رابعدهاحدود سه سال پس ازآن منتشركردم. ...

مجموعه ی »سردم نبود « از عمده کارهای شاعر است که حاوی 45 شعر و چند کار کوتاه ست که اشعار شاعر را از سال 88 –1382 در بر می گیرد و اغلب در قالبی ماکسی مالیزم سروده شده اند .
احمدی در این مجموعه شاعری است که بدور از ژست های ادبی و نزدیک و هم آوا شدن با بافتاری کانسپتچوال ( مفهومی ) به سرآیش شعر می پردازند . ...

پیاده رو مجموعه شعرهای "سِرناد های میترائیک " ، " اوفلیا! تو نیستی با گیسوانم حرف می زنم.... " و "از عصای شکسته ی نیچه تا عصر مچاله ی لورکا" سریا داودی حموله را بصورت الکترونیک منتشر کرد . برای دانلود مجموعه شعرها، لطفاً روی "ادامه مطلب" و سپس روی تصویر download کلیک کرده تا فایل pdf مجموعه ها را دریافت نمایید ...

به نام او
و ضرب فلزی
که شیر و خط سکه اش
به اسم خدا
و همسرم
که سرنوشت مرا
پانویس رویای او کرده است ...

نیلز هاو در سال 1949 در دانمارک متولد شد. اولین مجموعه شعرش منتشره در سال 1982 «شادی ساکن تن است» نام دارد و نام جدیدترین مجموعه شعرش « زن های مزدوج دانمارک» نام دارد. او شش مجموعه شعر و چهار مجموعه داستان منتشر کرده، شاعر ملی ی دانمارک است، در پنج قاره شعرخوانی داشته و آثارش به دهها زبان ترجمه شده اند. در ایران؛ نشر بوتیمار کتابی با نام « زن ها در کپنهاگ» به ترجمه ی سهراب رحیمی و آزیتا قهرمان در سال 1394 منتشر کرد. ...

خواب دیدم که باید وداع کنم
با تمام چیزهایی که مرا احاطه کرده اند
و بر من سایه می اندازند؛ با خیل مدعیان مالکیت
ضمیرها. وداع با فهرست موجودی ها،
با فهرست اشیاء پیدا شده ...

چکیده ای که آقای سعید نفیسی در مقدمه هر سرودِ اودیسه ارائه کرده اند، بیش از حد خلاصه است و به عنوان مثال در سرود چهارم اودیسه هومر هیچ اشاره ای به ماجرای پروتِئوس نیست! از این پس ملاک من برای چکیده سرودهای اودیسه هومرکه در تناظر با فصول اولیسِ جویس هستند، ترجمه ای است که خودم از لینک زیر کرده ام ...

گلوله ای را
دردل ات کاشتند
پنجره ای را
باز کردند ...

طبق روایت‌های مبتنی بر روی جلد، این هشت دفتر را آقای فرهاد حسن‌زاده نوشته و براساس روایت‌های مبتنی بر صفحه‌ی اول قصه‌ها، اینها را آقای «روزبه روزبهانی» نوشته است! از آنجا که چندی است بنده و شیمپالویِ درونم سعی می‌کنیم از قضاوت کردن دوری کنیم و قصد ورود به اختلاف هیچ بنی‌بشری را نداریم، در تعیین هویت نویسنده ورود نمی‌کنیم! امید که هر دو بزرگوار با حکمیت دو نورِ دیده (شیمپالو و جی‌جور) قادر به حل اختلاف‌شان باشند. ...

حضور جنازه ای آب کشیده به بند رخت،
مرگ را چروک تر،
نزدیک زمان کفن می کند...
بارید بر من

...

وقتی ارسطو می‌گوید: "هدف هنر نگاه داشتن آینه در برابر زندگی است"برواقع نگاری هنر و برجسته‌نمایی وقایع جهان هستی بوسیله‌ی آن تاکید می‌کند. تاکیدی که سبب می‌شود تاهنر و به ویژه شعر با نزدیک شدن به موقعیت انسانی، واقعیت را انسان‌گونه تصویر نماید.تجربه‌ای زیبایی‌شناسانه که در بسیاری از اتفاقات نهفته در گزاره‌های متنی تعبیه شده‌اند و پس از خوانش، با ارجاع به جهان پیرامون دوباره در ذهن مخاطب بازسازی می‌شوند. ...

الهه الهام من در گوشه ای ایستاده
آنچه من نمی خواهم
ارزان به دیگران می دهد
وقتی شاد است
به من آنچه می خواهم می بخشد ...