ملاقات دیگری مرد
این حفره که آویزانم از آن، چشم روح سرگردانی است که از جنازه برخاسته

نگاه، این دلو لغزان بر سر چاه را
چگونه به آسمان، بیندازم
...

فیلِ سفید
نخستین بار
در باغ‌وحشِ «رانگون» دیدم‌اش
میان میله‌های پرنقش‌ونگارِ قفسی آهنین
با چشمان و ناخن‌هایی سیاه
و پوستی همه سفید...
...

شب را به هر زبان که بنویسی
رنگ دیگری است
نیمی از کلمات را پیش از ادراک
به خاطر می‌آورد
لایه‌های زیرین ماه
زیر یک سقف
آوار جمله‌ها را تاب می‌آورد ...

حوالی این شب
که چشم درانده اتاق
تن زده از زحمتِ پیراهن
رها شده باشی
و دود سیگار
به متن تاریکی هاشور شود
...

بکُش به رسم پدرهامان که داغْ قسمت مادرهاست
بکُش به سنت اجدادی که رسمْ قتل برادرهاست
اگر که عاشق من هستی، بکُش؛ که خواهر من هستی
بکُش مرا که اساساً جنگ همیشه بر سر خواهرهاست ...

ژیار به آستر کت دستی کشید و گفت جنس اعلا. گاباردین، از اون پدر ومادردارهاست. سر جیب بغل را بو کشید و گفت: لامصب چه بوی کاپیتان بلکی هم میده. صاحابش پیپ می کشیده، از اون آدم حسابی ها بوده. ...

گیرم که ماه بخواندم
با نانی که در گلو مانده چه کنم
ماما بگو
از بند  باران 
که اشکی نمانده
خنده آمده بود
اشک را در آستین بریزم ...

میا لکومتهMia Lecomte شاعرایتالیایی با اصالت فرانسوی است. جدیدترین کتاب های او مجموعه شعر Intanto il tempo (2012) و Al museo delle relazioni interrotte (2016)؛ مجموعه داستان کوتاه Cronache da un’impossibilità (2015)؛ و کتاب کودکان L'Altracittà (2010) هستند. اشعار او در ایتالیا و مجلات شعربین المللی و انتولوژی های مختلف معرفی شده است .در سال 2012 منتخبی از شعر هایش به دو زبان ایتالیایی و انگلیسی در کانادا منتشر شد ...

شب بسیار طولانی زمستان...
به دنبال چاره‌ای می‌اندیشی تا سرمایی که وجودت را فراگرفته، بیرون کنی؛ در این هنگام می‌خواهی فریاد کنی «نابود باد، زندگی ساکت!».
وقت گرگ و میش، به محض اینکه هوا تاریک می‌شود، دلت برای خانوادهات تنگ می‌شود که در روستا، شام مختصرشان را خورده، سرشان را زیر پتو کرده و به خواب رفته‌اند ...

به مرکب رویت
ستاره بودم و مرجان
بر این هوا که بمانم
به سختی ی جان ...

بعضی از حس‌ها در آدمی‌ست
که تا وقوع مرگ
نهان می‌میرند.
من با کسی که از راز کلمات نمی‌داند
چه صحبتی به این صبح دارم ...

می‌گویم: ای گل!
نمی‌خواهم که در سایه‌ی دردهای فقیر
گل‌های تو پژمرده شوند
بعد می‌گویم: ای ماه! ...

یقیشه چارِنتس متولد سال 1887 در شهر کارس / قارص از برترین و پر نبوغ ترین شعرای ارمنستان می باشد. والدین او از شهر ماکو ایران بدانجا نقل مکان کرده بودند و شاعر همواره از ریشه های خویش یاد کرده و حتی در منظومه «چارنتس نامه» می نویسد: « من در شهر ماکو متولد شده ام ...

آدم شده ست هر که به حوا اضافه شد
دارا شده ست هر که به سارا اضافه شد
اسطوره ای به شعر معاصر جنون نداشت
لختی چکید از تو و لیلا اضافه شد ...

این گفته ی ژان پل سارتر در کتاب ارزشمندش (ادبیات چیست ) چه بسا برای بیان آنچه به عنوان ارزش در ادبیات پی جوی آن هستیم کافی باشد .اما بگذاریم قطعه های دیگری از همان کتاب را نیز مرور کنیم .ادامه می دهد :« ادبیات سیاه » وجود ندارد ...فقط داستان خوب هست وداستان بد ...داستان بد غرضش خوش آید خوانندگان است با نوازش احساسات آنان ،داستان خوب طلب وتوقع است و ...

این همه درنگ باران چه معنا داشت
وقتی اندوه پنجره‌ها را می‌لشت
و زبان از قفای ما به تاراج می‌رفت
شهر را مویه نسازیم
چرا تشییع کفی کم داشت و
...

فقط یک لحظه بود ؛ یک لحظه . همان لحظه ای که سرم را سمت پنجره برگرداندم و مه ای غلیظ و سرخ را در میانه ی زمین و آسمان دیدم . مه ای سرخ به رنگ خون . خون معلق در هوا . تکان خوردم . تمام تنم می لرزید . طبقه ی دوم بودیم و پنجره مان رو به کوچه ای بی در و پیکر .
...

«بذر جادو» یا به تعبیری تخم جادو روایت زندگی فلیپس فلیکس، کارگردان هنری جشنوارۀ تئاتر شکسپیر است. پدری که به یاد دختر از دست رفته اش میراندا اقدام به اجرای نمایش طوفان شکسپیر می کند. ...

گفته‌اند که ضربه‌ی رباعی در مصراع چهارم زده می‌شود. پرسش این است که شاعر چه میخی باید بکوبد تا از دیگری متفاوت و اثرگذار باشد؟
خیام میخ آخر را با کیفیت یا کمیت زمان می‌زند؛ در برابر کمیت پوچی و گذر رنج‌آور زمان کیفیت شراب را پیشنهاد می‌کند و برعکس. این ساختار واقعی رباعی‌های اوست، اما عطار و مولوی مشکل خود را با کیفیتِ معناگرایانه حل می‌کنند ...

داستان راهنمای مردن با گیاهان دارویی از همان نخستین صفحات، با زبانی رسمی و علمی خود را معرفی می کند و پیش می برد. اما این زبان داستان در سینی علم نمی خشکد و توصیفات اش به دنیای شعر نیز می رسد. انگار که نویسنده می خواهد شعری را با زبانی علمی و خارج از بعد احساسی اش روایت کند ...

صفحه اول
پرینت پیامکهای تلفن همراه گروگانگیر؛ مورخ 19/6/96
«نسیم هنوز قهری؟»
«قهر نباشم؟ یه ساله نامزدیم. آقام و ننم از بس سرکوفت می زنن دارن منو می کشن»

...

زن يواشكی خود را نشان داد
سفيدی ملازم با حجب
رفتند و چشمان‌شان تشنه به عشق
ره‌گذران در رفت‌وآمد بودند آن‌ها نيز ...

اولین همایش عمومی دوره نقد آسان در راستای معرفی این دوره و تبیین ضرورت ها، اهداف و چشم اندازهای آن برگزار خواهد شد.
با حضور و سخنرانیِ:هوشنگ چالنگی: شاعر معاصر
محمد گذرآبادی : نویسنده، مترجم و مدرس سینما و تئاتر
قطب الدین صادقی: نویسنده، مترجم، کارگردان تئاتر و استاد دانشگاه در دانشگاه هنرهای زیبا
اسدالله امرایی: مترجم و روزنامه نگار ...

صبحی می‌خواستمت چنان امن
که خش‌خش برگ‌ها
تنها صدای قدم‌هایی باشد
که برای برداشتن خرده برگی
از لای موهایم
نزدیک می‌شوند ...

لبخند می میرد، لیکن هیچگاه از بین نرفته
لبخند می میرد پشت سرش
قهقهه زدن ها از آنست که گفته نشده است هرگز
این همهمه ها و هیاهوها و هوارها در سرهاتان ...

مجموعه سوم اشعار بهرام روحانی در قطعه اولش، با عبارات بالا آغاز می شود. تحت عنوان "لکنت هیولا" . اما چرا "لکنت هیولا" ؟ لکنت، به خودی خود آغازگر و نشان دهنده ی فقدانی است ...

دیگر نمی‌تواند وقتی متوجه نگاهش به دیگری می‌شود صبوری کند و توی خودش بریزد. می‌خواهد همان لحظه سیلی به مرد بزند و منشی را نیست و نابود کند. آخر نگاهی که باید برای خودش باشد را وقتی به همکارش می‌دوزد توی دلش آتش به پا می‌شود. ...

دو شعر از تیرداد آتشکار:

بانوانه
پنج پر سپید
به دو بخش از صبح بخشیدی اُ
روح را دمیدی تا برسد
و صبح را صدای تو بیدار کرد ...

...

زن زمین مي خورد مثل هر بار در نمی آيد از او صدا هم
پا نخواهد شد - آری- برايش بعد از اين های دنيا، عصا هم!
زن زمين مي خورد تكه ها پخش تكه ها... تكه ها... تكه ها، پخش!
بر نمي دارد اين بار حتا، از خودش، از خودش يك هجا هم! ...

ای آب آتشباد نام دیگر تو
آتش پرستان جهان، خاکستر تو
قمصر به فریاد آمد از عطر حضورت
ای هرچه گل در هرچه گلدان پرپر تو ...

چونان قهوه‌خانه‌ای
کوچک
در خیابان غریبان است
" عشق "
می گشاید درهایش را
بر همگان ...