ساموئل تیلور کالریج یک شاعر انگلیسی و یکی از رهبران مکتب رمانتیسیسم بریتانیا است . وی در 21 اکتبر سال 1772 در شهر دوان شایر انگلیس چشم به جهان گشود . پدرش قائم مقام بخش و مدیر مدرسه بود . از دو ازدواج خود صاحب 4 فرزند شد . کوچکترین عضو خانواده خود بود و در مدرسه ای که پدرش مدیر بود ، درس می خواند و علاقه زیادی به کتاب خواندن داشت . بعد از فوت پدرش در سال 1781 ...

زمان گذشت و به شکل حقیقتی غمگین
بهار در کلمات کتاب ها فرسود
من و تو دیر رسیدیم و باد می دانست
من و تو دیر رسیدیم و ...آسمان کبود! ...

خبر از بازگشتت گفت، پا تا سر به رقص آمد
به شوقت پنجره لرزید بر خود، در به رقص آمد
مسیرت چون دلت دریایی از آیینگی سرشار
رسیدی در تب ساحل شبی، بندر به رقص آمد ...

جو،خودت،برکه خودت،دریاخودت
تشنه ترکن بازهم من راخودت
زنده هستی ،زندگی در دست توست
زنده کن این مرده را هم باخودت ...

امتدادی از همین برگشتن‌ها
شکلی که شکل دیگر همین‌ام
دور افتادن از دور دیدن
می‌توانستم برایت
همیشه همان باشم؟
بی‌همگان به سر به دست به پا می‌دوم ...

من و
این خیابان ناراحت و
این چتر پاره ! ...

هر شب در خواﺏهای خوﻧﻲام
تهران را با صورتی وﺭﻡکرده می‌بینم
نکند باید این شهر را ترک کنم؟ ...

برای پیگیران و تبارشناسان شعر امروز ایران، بررسی تحولات شعری در سایه ارزیابی و شناخت درست و دقیق اجتماع صد سال اخیر امری اجتناب ناپذیر است. شگفتی است که پس از گذشت یک قرن از تحولات ادبی که بی شک ریشه در تحولات سیاسی و اجتماعی زمانه خود داشته است، هنوز تکلیف شعر با اجتماع خود روشن نیست و حرف‌های نیما بزرگ قابل تعمیم به زمانه ماست ...

اگر چه در اين چند ساله، بخصوص از دهه هشتاد به اين سو، شعركردستان درميان فارسي زبانان جا بازكرده و اشعار شاعراني چون (شيركو بيكس)، (بختيار علي) و (رفيق صابر) منتشر شده و گاه به گاه در نشريه و فضاي مجازي ويژه نامه اي هم براي شعركردستان ترتيب يافته كه اتفاقاً از همين نوع كارها دو ويژه نامه بودكه راقم اين سطور يكي را با همكاري آقاي حافظ موسوي در سايت ادبي وازنا و ديگري را در یکی از روزنامه های کثیر الانتشار انجام داد و بازتاب خوبي نيز به همراه داشت ...

از بي قرار موي سياهم كه روشن است
اين سر هنوز بر سر حسرت كشيدن است
اين دستها هنوز پي دستهاي توست
اين دل هنوز در هوس زخم خوردن است ...

اﻳﻦ ﻓﻜﺮ ﺧﻮﺩﺵ ﺁﻣﺪ
ﻳﺎ ﻛﻪ ﻣﻦ اﺣﻀﺎﺭ ﻛﺮﺩﻩاﻡ اﻭ ﺭا
اﺻﻼ ﭼﻪ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻳﺎﺩ ﻛﻬﺮﺑﺎ اﻓﺘﺎﺩﻡ
ﭼﻪ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺁﻥ ﺩﻭ ﭼﺸﻤﻲ ﻛﻪ
ﺩﻭ ﭼﺎﺩﺭ ﺑﻬﺎﺭ ﺑﻪ ﺭاﻩ ﺩﺑﻴﺮﺳﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩ ...

این فصل هم که بگذرد
به پایم پیر می‌شوی
پسرک ِمونالیزای ِلبخندهای ِبی برو برگرد ...

تو ای دیوارِ سنگی!
تو ای درِ آهنی!
تو ای پنجره‌ی کم‌نور!
آیا خبر دارید؟
تو ای بالشِ من! ...

اگه چه هیچگاه نمی توان به صورت دقیق و متقن از زمان ظهور و پیدایش مفاهیم علوم اجتماعی و انسانی سخن گفت اما می توان گفت این مفهوم عنوانی ست که از طریق تفکر و نگاه فمینیستی و حوزه مطالعات زنان به صورت انتقادی در فرهنگ نظریه های هنر بهتر دیده شد. این مفهوم از سال 1970 میلادی با مقاله ای از" لیندا ناکلین" با این تیتر و محور که " چرا هرگز هنرمندان بزرگ زن وجود نداشته اند؟" به صورت جدی ...

او که لب ﻣﻲگذارد بر پوست و ﻧﻤﻲنوشدم
کجاست؟
از نقوش برجسته رد ﻣﻲشود
انگشتانش
ساغرم زمین ﻣﻲگذارد ساق ...

ارسطو دربخش هفتم بوطیقای شعرپرسشی در باره نظم و مقیاس مطرح می کند . آنجا که تن (موضوع ؛ شی و روایت ) به مکانی برای تجربه ؛ خاطره و حضور بدل میشود . تعریفی که او به کار می برد به معنای درک شهود ی و یا کشف ناگهانی است . دریافتی شاعرانه که می خواهد ما را به چگونگی رابطه بین تن خویش و تن اشیا بازگرداند تا این زیبایی شکل بگیرد ؛ ظاهر شود . ...

در باره ی شعر ری را و تاویل آن پیشتر مقالاتی نوشته ام که در نشریات به چاپ رسید حالا برداشت تازه تر و موجز خود را می نویسم این شعر از سه بند تشکیل شده است بند خبری-توصیفی اول با دو بند دیگر با اشیا و پدیده های کاملن بومی اما پیام و فضای متفاوت و یک صدای عینی و ...

دوستت دارم از انار
از انگور
دوستت دارم از خودت
بیشتر از زنی که زنگ می زند و حال مرا می پرسد
وقتی که دست تکان می دهی و قطار دور می شود
بیشتر از تمام دوستت دارم هایی ...

پهلوترم بیا
که رو شود پهلویم
چون مشت
در چشمِ دشمنان
و چشمِ ترم
ترا ببیند و ...

تفنگ مست
گلوله ای بچگان
از شراب شاخه های پر باروت
قدم به قدم
چکه چکه
در گلو و رگهایی ...

اصلن فکر نکرده بودم
این که طنین و صدای تو را بنویسم
به کجاها که برنمی خورد؟!
فکر نکرده بودم ...

از با تو می شطرنجد آخر مات خواهد شد
از تلخی نوشیدنی سقراط خواهد شد
کافیست بعد از مرگ نامش یادتان باشد
شکل درستی از تو استنباط خواهد شد! ...

شکفتن رنگارنگ گل‌ها
هنگامه‌ی پرنده‌ها و پروانه‌ها
آواز شگفت حشره‌ها
خنکای آب چشمه‌ها
گیسوانت تاجی از بابونه می‌خواهند
با من بیا در این بهار ...

نزديكمي، حالم خوشه مثل
نت هاي شادي روو تن گيتار
تا دور ميشم از تو نابودم
نابودتر از پاكت سيگار ...

صورتم را رو به ابرها گرفته
مثل حالت نیایش
دعاهایی را زمزمه می‌کنم
با پرنده‌ها و علف‌ها
با باد و بهار
تنم را می‌شویم ...

نحسی ماه
که ازشیب جاودانگی افتاد
صداهای مانده در تعلیق
پاره شدند و
خاک
در عقربه های ادامه اش ...

به قول توبه شکن , گرچه اعتماد نکرد!
خودش خلاف هرآنچه که قول داد نکرد
بساط عشق فروشی اگر چه پهن شده
توجهی به چنین حرفه ی کساد نکرد ...

از طبقه بیستم
مشتی آدم، سر ﻣﻲشوند
در آسانسور
چه آهنگی برایت ﻣﻲریزد
ﻃﺒﻘﻪي دهم
ﻃﺒﻘﻪی سوم ...

بابک صحرانورد گزیده ای از شعرهای علی باباچاهی شاعر سرشناس ایرانی را با عنوان کردیِ (لە ڕۆژە ڕووناکەکان) ترجمه کـرده که این اثر توسط انتشارات( کانی کتێب) در 108 صفحه و با تیراژ 1000نسخه روانه بازار کتاب شده است . ...

من
روی این آتش ﻣﻲدَوَم
ﻣﻲدَوَم
ﻣﻲدَوَم

آهای
پنجه بزن بر زﺧﻤﻪی این ساز
...

حتی تو نیست آنکه با اشاره‌ای چرخید
و در کجای تنی بی‌چشم، نشسته بود و فرو رفت
بالا گرفته بود دست‌هایش را میانِ تاریکی
می گفت تسلیم‌ام،
و با اشاره‌ای چرخید ...

در من خانه افلیج بنا نکن
که رنگ پیراﻫﻦام پریده است
این روزها بس که آفتاب دوپهلو تابیده است بر من
حاصلخیز ﺷﺪﻩام ...

نيم دیگرم را ﻣﻲچسبانم به باد
و انگشتان لرزان درخت
تا گم شود
در رﮔﻪهای صورتی
که از من عبور ﻣﻲکند ...

یک سال نحس دردزای رو به تحویلم
با درد بیرون می شوم از تنگی پیلَم
اشک از سر و کولم به بالا می جهد هردم
تبخیر دارم می شوم در حال تحلیلم ...

نام رضا براهنی همیشه جنجال­برانگیز بوده است چه در دهۀ چهل و چه در دو سه دهۀ اخیر. داوری­ها در مورد او نیز هرگز یکسان نبوده است؛ صفر یا یک. سیاه یا سفید. براهنی شخصیتی چندبعدی است؛ رمان می­نویسد، شعر می­گوید و نقد می­داند. از این رو به راحتی نمی­توان در مورد او حکم صادر کرد. ما در اینجا به بررسی بعد سوم او می­پردازیم؛ یعنی حوزۀ نقد ادبی ...