سالها مي گريختم ازجنگ
ازنبردي که تن به تن بوده
به تو ازپشت ميکند شليک
آنکه مهرش کمرشکن بوده ...

«نگاهی به صد سال رمان‌نویسی در ترکیه» کتابی‌ست از سِیْ‌ییت کمال کاراآلی‌اوعلو Seyit Kemal Karaalioğlu یا همان سید کمال قاراعلی‌اوغلو که استاد داوود وفایی - از مترجمان توانا و مجرب زبان ایستانبولی - آن را ترجمه کرده است. این کتاب همان‌طور که از نامِ آن پیداست به نقد و بررسی رمان‌نویسی در ترکیه اختصاص دارد و این روند را طی تقریبن صد سال یعنی از سال 1872 تا سال 1989 بررسی می‌کند. نویسنده‌ی کتاب، به دنبال بازگویی تاریخ ادبیات نبوده ...

در نگاه اول شاید میان شعرهای کوتاه بیژن جلالی و سایفایکو نسبتی نیابیم. البته اصلا لزومی هم ندارد نسبتی بیابیم در واقع اگر هم نسبتی بیابیم تایید کننده امر مطلقی نیست یعنی شعر بیژن جلالی گونه ای خود بسندگی دارد که ما را از دست یازیدن به نظریه ها ی ادبی برای راه بردن به جهان شعر بی نیاز می کند . نوعی رهایی ست. یعنی در همان نسبیت آونگان در تهیای محض خواهیم ماند ...

دیشب که تو خواب بودی
نام‌ات را زمزمه کردم
و قصه‌های وحشت‌ناک حیوانات را بازگفتم ...

سمت برگ‌ها
به پاییزی جامانده بر شبنم
صدایی
صدایی تو ...

کازوئو ایشی‌گورو نویسنده انگلیسی ژاپنی‌تبار است که ۸ نوامبر ۱۹۵۴ در ناگازاکی به دنیا آمد و در شش‌سالگی وطنش را ترک کرد. او هنگام بحث درباره میراث ژاپنی و تأثیر آن بر تربیتش می‌گوید: ‌«من کاملا مثل انگلیسی‌ها نیستم، چون پدر و مادری ژاپنی در خانه‌ای ژاپنی‌زبان مرا بزرگ کرده‌اند. پدر و مادرم فکر نمی‌کردند که قرار است مدتی به این بلندی در این کشور زندگی کنیم. آن‌ها احساس مسوولیت می‌کردند که ارتباط مرا با ارزش‌های ژاپنی حفظ کنند. من پیشینه‌ای متمایز دارم. جور دیگری فکر می‌کنم و دیدگاه‌هایم اندکی با بقیه فرق دارد.» ...

دوستت ندارم
چنانکه نمک باشی یا گل سرخ یا سنگ « توپاز»*
یا غرش گرگنماها
که در آتش بیز ،
خاموش می شود ...

این ها که می شود گفت
اتفاقی به اندازه ی گفتن اند
آن ها که می توان نوشت
بازی بچه هایی که فکر می کردند ...

کتاب «شهر یک نفره» مجموعه‌یی از سروده‌های شاعران ترکیه را شامل می‌شود که همه‌ی شعرها کم‌وبیش به استانبول اشاره دارند. «استانبول را گوش می‌کنم با چشمانِ بسته» زیرعنوانِ این کتاب است که در واقع به شعری از اورهان ولی کانیک Orhan Veli Kanık با نامِ «استانبول را گوش می‌کنم» İstanbulu Dinliyorum ارجاع دارد که او در نخستین مصراعِ این شعر چنین سروده است ...

حقیقت را به شکل ابری دیوانه
یا گلی که می‌خزد در شکاف سنگ
حقیقت را به هوش نوازش و شانه
یا آفتابی که ذوب شد در آغوشم ...