در این نوشتار سعی می شود تا بیان، جنس انتخاب کلمات و نوع نگرش شاعر از دفتر "تهران برای شعرشدن شهر کوچکی ست"با "آستارا تنها بندر بی کشتی"مورد مقایسه قرار بگیرد.ملک زاده شاعر جوانی ست که در جستجوی معنا قلم به دست گرفته است. گویی در این راه پرخطر خوب می داند که معمولا شاعران و نویسندگانی به خودِ اصیلشان می رسند ...

و ﻛﻮﻩهایی که تو پنهان ﻣﻲکنی
سنگ ِ سنگ و
شیار
شیار
و هر قدمت ...

روزهای آسایشگاه به شب هایش نمی ارزد. سیاه که بیافتد به راهروها نعمتی است برای خودش. فس فس دمپایی خیس نفرین شده هم دلتنگی یک تیمارستان را به لخ لخ قدم ها می کشد. امان، امان از قیژ قیژ تخت آهنی زمخت صدادار، از هر جایش که بگیری با زبان پیچ و مهره ها یک دنیا حرف دارد ...

یک روز ﺟﺎﻱمان عوض ﻣﻲشود ماهی
تو با تلنگری به تنگ
سلامم ﻣﻲدهی،
من
...

از میان آثاری که هادی هیالی تاکنون نوشته است « مها و چند داستان دیگر » نخستین کتابی است که او به چاپ می سپارد . "مها" شش داستان کوتاه را در بر می گیرد که صحنه های وقایع شان همه در جامعه عرب خوزستان می گذرد . جامعه ای با جمعیتی قابل توجه و دارای تاریخی گرانقدر و تعداد زیادی تحصیلکرده دانشگاهی که با همه مصایبی که در این مدت بر او رفته پویایی و نشاط خود را همچنان حفظ کرده است و گواه این پویایی هم رشد نسل معتنابهی دست به قلم در سال های اخیر است ...

گل که بین دستهاش بالا و پایین می شد و گردن می گرفت،دست فرو می کرد داخل آن. با کم و زیاد کردن قطر و پهناش،دیواره کوزه نازک می شد یا ضخیم. کمال دانه های درشت عرق را گاه با پشت آستین، از پیشانی می گرفت ...

جنگلی در بشقابم ﻣﻲریزم
کلم بروکلی
مینیاتوری از
باغ بزرگ گردوست
ما هواداران درخت و آب
جنگلی در تن داریم ...

تو تاﺯﻩترین حادﺛﻪی زبانی!
که بر ﻟﺒﻪی آن
پر از اتّفاقی!
پس از آن
جهان «دوستت دارم» معنا ﻣﻲدهد ...

این داستان همچون سایر نوشته های ژیلا تقی زاده٬ فضایی صمیمی٬ساده٬دلنشین و ملموس دارد.شخصیت پردازی ماندگار و نه تیپ سازی گذرا٬خواننده را بلافاصله بی آن که خود متوجه شود به دل ماجرا می کشاند و آن چنان گرم داستان می شوی که زمان و مکان محو می شود و فقط تو می مانی و دلی که به داستان سپرده ای ...

اولین ضربه شلاق توی دستم خورد، وقتی برای مانع شدن از ضربه جلوی صورتم گرفته بودم اما دومی به پایم خورد و زمین افتادم . دردش مثل تیزآب در درونم چیزی را از ریشه کند و سوزاند و زخمی روی پای راستم گذاشت ...

باز است در میکده تا مستی هست.
ﻫﺴﺘﻲست بجا، تا به جهان هستی هست.
از "مرگِ ترانه" گو کسی دم نزند
تا، من که نه، ایرجِ زبردستی هست ...

دو رودِ شایسته است
که بر تن‌های پدری اش خط انداخته است
خط انداخته
...

در شهر تاریکی ها نشسته ام
به آواز نخستین پرنده ی جهان فکر
می کنم
به راستی
چه کسی طنینش را شنیده ست؟ ...

برای نفوذ به شعر گئورگ تراکل، پیش از هرچیز می باید نقش عناصری چون شب و ستاره و سکوت و جنگل را در شعریت تراکل مورد بررسی قرار داد. نکته مهم در شناخت، آن است که واژگان ذکر شده در اشعار کارکردی موتیف گونه و گذرا ندارند بلکه نقش فضاسازی و خلق ایماژ و
...

تنهایم
که نزدیک شدن انگشت اشاﺭﻩام را
به سمت ﺑﻴﻨﻲام دنبال ﻣﻲکنم
و با مردﻣﻚهای به هم چسبیده
از هر چیز، دو تا ﻣﻲآفرینم ...

همه چیز دوباره اتفاق می افتد :
ابر به شکل اسب می آید
به شکل ناخن در وجود سراسر تنانگی جوجه
صدا آبشار می شود از سحر صاعقه
و ناگهان ...

اگر زمین
در خطی مستقیم دور خورشید بگردد
من مورب به گرد تو
چرا که
الماس نگاه اگر بشکند و بیفتد به تاریکی
گم می شوم ...

مبنای اعتبار سنجی مجموعه شعر "کاترینا توفان مورد علاقه ی من است" در این یادداشت، بررسی فرآیند انتقال تجربه ی مولف (چه تجربه ای در ساحت خیال و چه در امر واقعی) به متن می باشد. بدین معنی که شعریت در قطعات این کتاب، تا چه حد توانسته است خود را در معرض دید بگذارد یا به عبارتی دیگر وضعیتی قابل دریافت بسازد که منجر به حس یافت های مخاطب از متن شود ...

نباشی
سکوی سیمانی سردی هستم
با خزه هایی نمدار
تنها
رد یک گیاه سبز
...

و ﺑﺮ اﻭ ﻣﻲﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻴﻢ
ﺩﻳﺪﮔﺎﻥ و ﺩﻳﺪاﺭﺵ
و اﻳﻦﻛﻪ اﻳﻦﺟﺎ ﻣﻲﺑﻮﺩ و
ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ
ﻋﺸﻖﻫﺎﻱ ﺑﻪﺟﺎﻥﺩاﺩﻩاﺵ ...

خدا کند که نباشید
وقتی توی خیابان
تند تند می روم تا برسم به خلوت یک درخت
که رنگ باخته است میان دود ...

باقی نمانده چیزی
حتی پشیزی
خاﻟﻲست دستش - استخواﻧﻲست
اما
معلوم نیست که بازنده باشد ...

امشب هم
باید اعتراف کنم به تاﻭﻝهای تشنگی، روی پوست امید
و به تردید طلوع مرغ آمین
که در پستوی تاریک ﺑﺎﻡها، گم شده است ...

آهوي آب‌هاي بي‌دريغ!
دريا براي اين دريا شد
كه رنگ چشم‌هاي تو را نفهمید ...

سرطانی هستم
که در حافظه ات چرخیدم
وهر بار که از حال رفته ام
بانبض درنایی که در چاله ی
بناگوش ات می زد ...

تکه تکه کردیم
روز را
هی خواستیم بچپانیمش
توی کمد
توی خانه
توی شهر
نشد ...

از چشم‌ها
به سرخ‌ترین‌شان
حسادت می‌کنم
از باران‌ها
به هاشورهای قرمزی ...

موتور آقا،موتور...موتور فوری
.
.
کاش پیدا شود مسافر من
داخل چرخ های بی دنده
سالها گم شده است شاعر من ...

تنهایی یک نسل یک آغوش یک شهر
بغض هزاران کوه در من راه دارد
روح زنی محتاط و مومن در درونم
از عشق ورزی با جهان اکراه دارد ...

اکثر رمان‎هایی که در فضای ذهنی راوی سیر می‎کنند و مدام حدس و گمانه‎های او را بازگو می‎کننند، خسته کننده‎اند! مونولوگ‎هایی که مابه‎ازای بیرونی نداشته و نویسنده کمتر بهره‎ای از عناصر داستانی برده است! ساحت نشانه‎ای (عواطف) راوی در جهان برساخته‎ی داستان، به امرنمادین مبدل نشده و او بجای کنش، به گمانه‎زنی می‎پردازد و وضعیت ذهنی افراطی و منزجز کننده‎ای را در بر می‎سازد ...

ادبیات در نظر زیگموند فروید تجسم آرزوهای برآورده نشده است و بیشتر منشا جنسی دارد به دلیل حاکمیت اجتماعی ومولفه­ی اخلاق که موضوعی عمومی ست یعنی در تمام جوامع بشری اخلاق به یک صورت واحد تعریف شده است ، اجازه ی بروز این آرزوها را به فرد نمی­ دهد. ...

شهرستان بهارستان با جمعیتی حدود هفتصد هزار نفر طبق آخرین آمار رسمی، در منطقه ای از جنوب غرب تهران به وسعت تقریبی شصت و چهار کیلومتر مربع، دارای یکی از بیشترین تراکم های جمعیتی در کشور و همچنین در خاورمیانه است. این در حالی است که این ناحیه در جنوب تهران، به رغم مسایل و ظرایف بغرنج فرهنگی و اجتماعی ناشی از مهاجرت اقشار ضعیف از روستاها به حاشیه ی پایتخت و رشد قارچ گونه ی شهرنشینی، از کمترین امکانات بهداشتی ...

"هادی ابراهیمی رودبارکی " خود را شاعری تجربه گرا می داند. اگر شاعر خود هم اذعان نمی کرد کارنامه شاعری او نشان می دهد که بیش و پیش از آنکه با شاعری حرفه ای طرف باشیم در صفحات کتاب هایش به دیدار شاعری تجربی خواهیم رفت ...

داستان، از بی صداترین اختراعات بشر است. هیچ کس از تاریخ تولد آن خبر ندارد.قطعاً می توان قدمت آن را برابر با درازای عمر بشر دانست. شاید هضم این گفته دشوار باشد. اما در ادامه خواهیم دید که چنان هم به بیراهه نرفته ایم ...