به رنگم
به همان طبیعتی
که بی‌قرار شم

چرا نمی‌دانم. هر کار و رفتارم
آمدنم... رفتنم ...

وقتی به تو‌ فکر می‌کنم
سنگ‌ریزه‌یی در درون‌ام گرم می‌شود
پرنده‌یی بر سر قلب‌ام می‌نشیند
به ناگاه شقایقی می‌شکفد ...

گیرم که ماه نباشد
بگو چیست این قرصِ سفیدِ چسبیده بر پیشانی‌ت
که هر شب نشانم می‌دهی و نمی‌خوری؟
بیداری
با قرصِ زرد شروع می‌شود ...

مرگ از عشق آسان‌تر است
- «آراگون» هم می‌گفت -
و بدان که دوست داشتن شبیه مرگ است

کلمه‌ها شعله‌های آتش‌اند
و زندگیِ شاعران سیاه است ...

گلمه‌دی
تله‌سدیم / گونش گلسین دئیه
گلمه‌دی
پالید ساچلارینی مرمر ساغری‌لارینین سیجاق سئحرینه تؤکموش ...

زندگان از خدمت‌گذاریِ مردگان به تنگ آمدند.
عشق‌ها به سایه‌ی جدایی‌ها مبدل شدند
نامِ هر چیزی که انتظار کشیده می‌شود، عشق
چنین گفت شَمَنِ اعظم ...

بی‌کسِ رزق‌مرده‌ای که منم
شده رزاق کرکسی که منم
بال سیال جَلد ول شده‌ام
رفته در جِلد محبسی که منم ...

همه به اسم کوچک صداش می‌کردند؛ «مالک.» شاید به دلیل نام فامیلی‌اش بود که بدجوری توی دهان می‌چرخید. «قلندربگلو» ولی او کمتر کسی را به اسم صدا می‌کرد، مگر به ضرورت. به همه می‌گفت: «دوست من.»
انکار نمی‌کرد که سال‌هاست جز اشعار حافظ و مقالات و مطالبی که در باره‌ی او چاپ شده و می‌شود، کتاب دیگری نخوانده است. روی میز کارش و یا توی سامسونت بزرگش، همیشه نسخه‌ای از دیوان حافظ بود ...

همه چیز مثل دیروز است
خواب ابریشمی تن‌ات
کوه‌های برفی بینگول*
پشیمانی‌ها
دردها ...

اسماعیل خویی ، زاده ۹ تیر ۱۳۱۷ در مشهد دوران آموزش ابتدایی و متوسطه را در مشهد گذراند و در سال ۱۳۳۶ برای ادامه تحصیل به تهران رفت. پس از فارغ‌التحصیلی از دانشسرای عالی با بورس تحصیلی شاگرد اولی به انگلستان رفت و از دانشگاه لندن دکترای فلسفه گرفت. پس از بازگشت به ایران مقیم تهران شده در دانشگاه تربیت معلم تهران به تدریس پرداخت ...

زنان بخش تاثیرگذاری از تنه ی ادبیات ایران هستند.به خصوص در عرصه ی شعر معاصر نگاه تازه ای به مضامین جهانی داشته اند. و با فرم های مختلف بر ظرفیت های زبان پارسی افزوده ا ند. در نگاه جدی به آفرینه های ادبی خالق زبان و کلام تازه ای بوده اند. در ژانرهای مختلف شعر، داستان و نمایشنامه به تجربیات مختلفی دست یازیده اند ...

در خواب‌هایم
حقایقی راه می‌روند
از جنس آدم‌هایی سرگردان
که سمت نگاهشان
بسوی ناکجاآباد است ...

به توده‌ای که میان روده‌ای نشسته است
خزعبلات چه می‌گویی؟!
اگر علفی باشم که از نمودِ لقاح‌اش نگران است
چرا کندن تو ...