براي سوپر استارها افت دارد
گريه ي نقش دومي پا پيچ شان شود
به زنگ خنجرت گوش كن
دست گرمي ات را خون تازه خواهد پرداخت
فقط حيف ...

اسفند دودیست
به بدرقه
در پشت پای پارسال ...
دودی که آسمان را
نشئه می کند

...

جهان به صورت یک زن شبی به راه افتاد
درون زن پر دیوانه بود،شاعر بود
و زن درون خودش بود،زن درون خودش
درون خوابِ خودش در خودش مسافر بود ...

پشت ميز تحرير نشسته بود. ورقه اي سفيد زیر دستش بود. با خودكار فقط نقطه اي درابتداي آن گذاشته بود. حواسش به ورقه بود و به حرف هاي زن و پسرش که تازه از مدرسه بازگشته بود. خودکار بی وقفه روی نقطه می لغزید. ...

دو ساعت و ده دقیقه بعد از این که می فهمم پونه زنم مرده پرستار جعبه مقوایی را از روی پیشخان سفید چرک ُمدمی دهد دستم و با احترام و تواضع از روی صندلی اش بلند می شود و با دو دست جعبه را تقدیمم می کند.جعبه ای که می بایست حاوی بیست و چهار عدد قو طی فلزی شیر خشک هومانا باشد. ...

در نهایت شاعر جوان این مجموعه کلام یاکوبسن را خوب درک نموده که "شاعری تجاوز به حدود زبان است " یعنی حتی معیار شکنی و در واقع فرا و فراتر از دوره پیشین کارکردهای زبانی و پرهیز نسبی از الگوها .
با سیر و نظر به این مجموعه فضای بحث و چالش و تأمل برای شاعران جوانی که شالوده شکنی در لذت متن و تفکر زایش شگفت را جستجو می کنند پدید می آید . ...

میشا خاطره ات پابرجاست
چون میخ های آهنینی که از مَکِشِ گرداب
نجَسته اند
و از جای جای کوه نجنبیده اند ...

با وجود آنکه زمستان سال گذشته را هم در همین روستا سپری کرده و سرمای سوزناک آن را تجربه کرده بود، برای بار اول بارش برف را از نزدیک می‌دید. قبل از اینکه به رختخواب برود، طبق عادت در اتاق را باز کرد تا نگاهی به حیاط مدرسه بیندازد. متوجه شد درِ حیاط باز مانده است. آنقدر سرما شدید بود که ترجیح داد در را همانطور رها کند. صبح که از خواب بیدار شد، از پنجره اتاق نگاهی به بیرون انداخت. ...

شعر آوانگارد امروزه به سمت تجربه گرایی و نگرشی سوبژکتیو میل می کند. تجربه گرایی، غلتیدن شعر در فضای ذهنی ست و هنگامی که فضای ذهنی شاعر، بن مایه شعریت را تشکیل دهد، در این فضای سوبژکتیو، ابزه های جهان پیرامون هر شعر دچار خوانش شخصی می شود. چراکه ذهنیت بر واقعیت برتری می یابد و بدین طریق واقعیت در دام هرمنوتیک می افتد ...

در بیهودگی، غفلتی ریشه دارد ناآگاهانه؛ اما در بی "هود" گی پشیمانی و توبه‌ای جوانه می‌زند که زایش برونبافتی یکپارچه و ساختی در خور از بن مایه بازگشتن به حق است. "کتابِ بی هودگی" داریوش معمار از این دیدگاه، به حق نشاندن خود است در میان کتاب‌های دیگرش. اگر چه در نگاه اول ممکن است عنوان کتاب تداعی کننده بیهودگی، بی‌حاصلی و بی‌فایده افتادن بدهد اما با کمی دقت می‌توان دریافت "بی هودگی" کتابِ رفتارِ بدون پشیمانی است. ...