داستان سوء‌قصد به ذات همایونی نوشتۀ رضا جولایی در دستۀ رمان‌های تاریخی‌تخیلی است که به یکی از وقایعِ کمتر پرداخته‌شده در تاریخ معاصر ایران می‌پردازد ...

سینه ی قایق که بر ساحل شنی نشست، رحمانِ ناخدا عبدالله کُلتش را از پر شال بیرون کشید: خلاص می کنم این ولدالزنا را ...

رویا بود آیا
آن قلب‌هامان،
آن پرندگان خسته‌‌ی زرد
که در پای غروب جان دادند ...

دلم
بس است
دویدن و
ماه به دندانش گرفتن
...

گفت: می خواهم دنیا را نجات بدهم گفتم: شاعر که فقط شاعراست گفت: پس تو ندیدی شاعرانی که دنیا را نجات دادند و ...

اگر بلیط می‌خریدم، برای رفتن به سینما مشکلی نداشتم و هیچ مانعی سر راهم نبود. اما برای رفتن به باشگاه، به خصوص اگر به مناسبت جشنی، خواننده‌ای از تهران می‌آمد ...

مِهو تزریق کرد تو‌ی رگم،
قبلِ بدخیم‌تر بشه تومور
بعدِ طوفانیِ هوای سرنگ،
صاف شد رعدوبرقِ توو مانیتور... ...

مازادِ خواب
کِش آمد و باد
لایِ ملافه‌ها
بوی تو را
به میهمانی پوستم کشید ...

با خبرهای بد چه كار كنیم؟
خبر از سوی دشمن تو كه نیست
این دروغ بزرگ را بس كن
دوستم وقت مردن تو كه نبست ...

ای مرد ای مفتون بدبینی
در چارسویت کینه می‌بینی
غیر  خودت هر زنده‌جانی را
یک دشمن دیرینه می‌بینی
...

لبخند تو بهانه ی تلخی ست
آواز کودکانه ی تلخی ست ...

داریم چمدان می‌بندیم. هر سال همین طور است. سنت دیرینه. سنت فصل است. بهار که می‌شود آدم در و دیوار خانه را تاب نمی‌آورد ...

باران تندتر شده بود و تکاپوی مردم هم. بیشتر آدم ها می رفتند توی مغازه ها و عده ای هم زیر سایبان ها ایستاده بودند ...

این شعر از خانم لیلا فراهانی به مارماهی مانند است اگر بخواهیم ماهی است و اگر بخواهیم مار یعنی برداشت ما از این شعر به پیش زمینه ذهنی خودمان بستگی دارد ...

نگاه خیره به ساعت
به آن دقیقه‌شمار است
که بسته‌ام چمدان را
که مرگ راهِ فرار است... ...

اوی‌یِر یکی از معدود نویسندگانی است که حقوق تضمین شده برای هنرمندان را از دولت سوئد دریافت می‌کند. از او تا کنون نزدیک به بیست دفتر شعر به چاپ رسیده است. ...

غروبی روی مبل ولو شده بودم و مجله ورق می‌زدم که وزوز خرمگسی از پشت پنجره‌ی سالن، چپید توی گوشم. از بچگی خرمگس‌های زیادی کشته‌ام. یادم می‌آید بعد از له کردن‌ ...

بر راه عربده‌ی نی‌زار به گوش می‌رسد
آفتاب به چرک می‌زند
«هی هولم بده» را: توتِ بارآور می‌گوید ...

ملایم باد نوروزی گذشت
بر برف و کوهستان
صلای بانگ آزادی
بزد بر گل بە نارستان ...

در این شعر  به نظر می‌رسد که شاعر در تلاش است تا احساسات و تفکرات خود را درباره عشق و دوستی بیان کند. از تصاویری همچون "باد با چهار چشم استوایی" و "تاول شب بیداری" می‌توان برداشت‌های متفاوتی ...

در تمام این سالها یاد گرفته بودم هیچ وقت منتظر نباشم چون می دانستم آن آدم نمی آید وقتی هم که می آید یا دیر است و یا همه چیزعوض شده است ...

قابچی در سالن فرودگاه ایستاده بود و از پشت شیشه‌ی پنجره‌ی بزرگی، محوطه‌ی وسیع باند فرودگاه را تماشا می‌کرد ...

من دختر سایه ام. نطفه ام توی سرما بسته شد. پدرم من را دو سال تمام حامله بود. توی برهنگی تاریکی زائیده شدم ...

ای زخم زانوی لیلی
در قلب مجنون نشسته!
یا یک گل سرخِ صد برگ
در کاسه‌ی خون نشسته! ...

این جهانی که به
چشمانِ تو بخشید مرا
باز هم کرده به
رویای تو تبعید مرا
...

قطره های سیاه می‌بارید
روی بال کلاغ های سرم
باز عطر ترانه ای غمگین
از لب پنجره وزید و نرفت ...

مرد باشی و فقط
اسب وتفنگت باشد
غم یڪ فاجعه
در پشت فشنگت باشد ...

روی تن دیوارهامان
نقش می بست
کابوسهایی مشترک
بین زن و مرد ...

عشق با دسته ای کلاغ امد
عقل،جالیز بی مترسک بود
فکر من یک اتاق متروکه
عشق یک عنکبوت کوچک بود ...

بهارت سوخت! رفتی!
از زمستان برنمی‌گردی
گلِ خشکیده‌‌ی اشکم
به گلدان برنمی‌گردی
...

مواجهه با آثار شاعران مهاجرت کرده ایرانی، فرصتی است که مشخص شود مسافت ایجاد شده میان شاعر با سرزمین مادری تا چه میزان بر رفتار زبانی و نگاه او تاثیر می‌گذارد ...

محسن فاتحي در رمان ماخونيك تلاش مي‌كند در امتداد سنن ادبي زبان فارسي بنويسد. او شاهكارهاي ادبي كلاسيك را عرصه‌اي و آبشخوري قرار مي‌دهد براي خلق يك وضعيت دوگانه و پارودي‌گونه. اتفاقات رمان به‌نوعي در موازات و محاذات با ماجراهاي اساطيري و افسانوي و تاريخي شكل مي‌گيرد و جريان مي‌يابد ...

یک سیاست‌مدارِ مشهور،
یک نقاشِ نامدار،
در جلسه‌یی دیدار می‌کنند ...

از شیون آژیر
تا سرگردانی میان «آشوب، کروساوا»
صورت‌هایی در مه
کلاه‌خودی از پرهای سیمرغ
ماسک‌هایی که
زوزه‌ی روزمرگی می‌کشند ...