تو به چراغ‌هایت عادت کن
من شمع‌ها را روزی
بیرون خواهم کشید
از آوارِ نذر و عشق
تو روشن نگه‌دار
همچنان که من گلوی شعله را
به دو انگشتِ دریغ، خواهم فشرد. ...

خواستم بیرون بروم از خانه
خانه رفته بود
بیرون رفته بود
خواستم به خیابان بروم
خیابان رفته بود ...

شب در سکوت خود جاری است
از خانه تا خیابان
دل به وسوسه و باد می‌سپارم
ناگهان
نور
نور زلال شرقی
می‌گذرد
این بشارت مرگ است ...

در شالی سفیدم بپیچ
وقتی که نوچم از عسل مرگ
آن‌جاست
لای آبی‌های آن حریر
بازش کرده‌ام روزی از گردنی
نرم
که نبیند

...

بپیچ دورِ گلویم دوباره دستت را
نشان بده به تنم باز، نازِ شستت را
در این نبرد همیشه تو برده ای،چون من
نخواستم که ببینم غمِ شکستت را ...

از اول در مصافش می شوم مقهور..معلوم است
کنار یک سلیمان جایگاه مور،معلوم است
نبرد شرم و شیطان است و شرمِ من نمی داند
که وضعِ جنگ با سرپنجه ی پُر زور،معلوم است ...

افتاده به نبض ام ضـَربان نرسیدن
ای لال شوی لال؛ زبان نرســیدن
با این نَفَس سردو قطاری که نیامد
پیـچیـده به پایـم چمدان نرسیدن ...

دنبال من گذاشت
و من
شبیه نبودنم بودم
شبیه این‌که زنبوری لای شعله‌ای
یا پروانه‌ای میان بند رخت زنانه
دنبال من گذاشت
و من برای برداشتن
 کوچک بودم ...

بوی پوستِ تو منهای عطرت
بوی باران بر آجرهای عمارتی قجری‌ست
که بر تراسش بوسیدمت
پیش از آنکه به دنیا آمده باشی
خاتونِ خرامان به خیابان‌های تهران ...

شهر به هم ریخته بود
گفته بودیم

شهر به هم ریخته است
شهر به هم می‌خورد
شهرها در هم خواهند رفت
...

شب آرام گرفت
به صدای پژواک ناله‌‌ها گوش می‌‌سپارم
در قعر ظلمت، به زیرِ سکوت، برای مردگان
فریادهایی بالا می‌‌گیرند، هولناک می‌‌شوند
اندوهی می‌‌جوشد، شعله‌‌ور می‌‌شود ...

اين مقاله با عنوان مقايسه و بررسي تطبيقي باده‌ي عرفاني در اشعار دو تن از شاعران عارف، حافظ شيرازي نماينده‌ي فرهنگ و ادب ايراني و ديگر ابن فارض مصري برخاسته از فرهنگ عربي و مصري مي‌پردازد. اين مقاله نشان مي‌دهد كه تشابهاتي در انديشه‌هاي عرفاني اين دو شاعر در زمينه‌ي وصف باده‌ي عرفاني وجود دارد ...

باز بهار آید، گل به بار آید
دلدار باز به کام یار آید
سالها بچرخند، آدمی شود دگرسان
آواز بلبل باز ماند به کوهساران ...

آمبروآز پُل توسن ژول والری مشهور به پُل والری روز 30 اکتبر سال 1871 از پدری کُرس (منسوب به جزیره‌ی کُرس) که بازرس ارشد گمرک بود و مادری اهل جنوا دختر کنسول ایتالیا در جنوب فرانسه (شهر سِت) چشم به جهان گشود. بسال 1876 برای تحصیل وارد مدرسه‌ی دومینیکن‌های شهر سِت شد. تحصیلات دبیرستانی را نیز در شهر مون پُلیه به پایان رساند
...

تمام مادران، زیباترین مادران‌اند
تو، زیباترین زیبارویان
 سیزده سالگی عروس شدی
پانزده سالگی مرا به دنیا آوردی
بیست‌وشش سال‌ات بود
 که زندگی نکرده، پر کشیدی. ...

اول «صدا» پدرم بود ،
بعد یک قطره «اشک»،
بالاخره مردی که دهان نداشت
و زمین مه‌آلوده مادرم.
گفتم چگونه سنگ باشم در ابدیت بی چراغ ...

- چه خلوت‌جایی! این شهر چه نام دارد؟
- تهرون
- تهرون؟ از توابع کدام ناحیت است؟
- ناحیت دیگه کیلویی چنده؟ تهرون پایتخت ایرونه! چی شده که می‌پرسی؟ اصلن از کجا می‌آی؟
- از مزارع سرسبز هندوستان. من‌ام زنجبیل... ...

خفقان

آیا به ستوه نمی‌آیند

کوهها از نشستن، آبها از جاری شدن

و خورشید هر روز با جهت گرفتن به سمت همیشگی‌اش،

از شرق طلوع کردن و در غرب غروب‌ کردن؟

...

مستعد مرگ شده‌ام
دو بال درآورده‌ام، نه به شوق دیگرسو
هم سیاه!
هم سفید!
و جز خودم نمی‌دانم
حالا مرگ چه دارم که از من بگیرد؟
همین چند نفسِ هِن‌هِن... مال او

گوشه‌گوشه‌ی اتاق را از برم ...

سالیان سال است که به ما داستان هایی از بیماری های جهانگیر گفته شده است، از یک شعر قرن هشتمی قبل از میلاد راجع به خدای طاعون بابلی ها گرفته تا ده طاعون مصری ها در تورات، تا نمایش زامبی پرموفقیت سینمای چند رسانه ای آمریکا به نام مردگان متحرک، که در حال حاضر دهمین فصل آن به نمایش درآمده است. ...