شعر پلی‎فونیک و مونوفونیک یا اصطلاحا تک‎صدایی و چندصدایی در دو دهه‎ی اخیر، ابژه‎ی نقادی ادبی بوده‎اند که چنین رویکردی البته بیشتر در نقش دستاویزی برای تخریب یا ستایش آثار کاربرد داشته و صرفا همچون برچسبی تقلیل‎گرایانه به کار برده شده است. این امر، دلیلی جز عدم مفهوم پردازی دقیق چیستیِ شعر "چندصدایی" ندارد ...

انگار که با گوزن گیج بزرگی شاخ به شاخ شده باشم
و درست در آخرین لحظه،بازوهای متقاطع‌ام توی صورتش پاشیده باشد از هم
و تکه‌تکه‌های شیشه‌ای‌اَم را کاشته باشم توی گوشت برآمده‌ی سینه‌اش ...

مدرسه ی فردوسی فاصله ی چندانی با خانه نداشت.همه پچه های محله ی ما در همین مدرسه دوران ابتدایی را می گذراندند.من هم مثل برادران بزرگم در همین مدرسه شروع کرده و وارد کلاس چهارم شده بودم. ...

تا حالا برایتان پیش آمده است از دوستی که سالهاست از او بی خبرید تصویر ذهنی بسازید؟مثلا او را مشغول کارهایی ببینید که در ذهنتان تصور می کنید، اما این تصاویر چه هستند و چگونه شکل می گیرند؟ آیا تصاویری را که تصور می کنیم با تصاویری که می بینیم متفاوت هستند؟ در صناعت شعر چه تصاویری کاربرد دارند ...

تا به حال
حوضچه ی خشک سُرمه را
در سرداب شکافِ کهنه ی یک کوه دیده ای؟
همان که دستی ناتوان
گِردشان ...

نامرئی، انگار رد شوی از من
کمی دست بماند دور گردنم
شل شود طناب و کمی کمتر بمیرم ...

الا كه فكرش را مي‌كنم او همان‌جا بوده
همانجا بوده ومن نديده بودمش
شايد كنار آن آب سردكن نحس
آن آب سركن نحس كه در آن راهرو باريك بخش ICUدر آن باريك بي انتها چون شبجي در تاريكي ايستاده بود. ...

عاشق كه باشى
تازه مى شوى ماهى
دريا يك جورى شور دارد
كه شنا كردن ...

دهانت به دست
دستت روی حرکت آرامی سمت ِ بارانی سخت
وقتی روز ِ تو ...

حتما صاحب مثل همیشه از سر کار بر می گشت و با اعصاب خردی می پرسید : " غذا حاضره یا نه ؟ " خورشید به سوی غرب می رفت که نباشد وآسمان همرنگ نارنج های تازه رسیده شده بود . باید تا هنگام برگشتن صاحب ، تصمیمش را می گرفت ...

اداﻣﻪی این ماجرا
افتاده روی ﻧﺼﻒالنهار گرینویچ / شاید
که رﻭﺡمان چرا همیشه درد ﻣﻲکند / بابا ...

آیش شان بالاتر از آیش ما بود.مال خودش که نه، آیشی که دهقانی گرفته بود.آبی که از بالای رودخانه به شالیزار های ما می رسید، از کناره ی شالیزارش می گذشت ...

پناه یک نام
در کرشمه های سنجش
وقتی که خوب یا بد از شاخه ای به شاخه ای دیگر
توازن مرگ را در ملایمت نسیم ...

شعر معاصر فارسی در طول چند دهه‌‌ی اخیر با فراز و فرودهای نگرشی و نگارشی فراوانی روبه رو بوده است. در این میان توجه به نقش‌آفرینی شاعران که در سطوح زیبایی شناختی متفاوت با ارائه‌ی پیشنهادهای تازه، در جهت تثبیت و گسترش شعر معاصر گام‌های تازه‌ای را پیموده‌اند، می‌تواند در شناخت هرچه بهتر همان فراز و فرودها موثر باشد ...

همه چیز را مصرف کرﺩﻩام
گذﺷﺘﻪها را
آینده را
و شلواری که یک سال ﻗﺪﻡهای مرا مصرف کرد
چراغ را ...

من فقط از تو پرسیدم کجاست
که تو شانه تکاندی از ستاره و خاک
و کجا را نشان دادی
کف دست ات را نشان دادی ...

گرگ کوچک از دنیا ﻣﻲترسد
و حتی از این
کبوترها ﻣﻲترسد
و گرگ کوچک
در لاﺑﻪلای درخت ها خزیده ...

همه‌ی آدم‌ها همانطور که به پیدا کردن کار، ازدواج، بچه‌دار شدن و بزرگ کردن بچه فکر می‌کنند باید به اینکه چطور خواهند مرد هم بیاندیشند. بالاخره هر آدمی در کل عمرش فقط یک بار می‌میرد و به همین‌خاطر برنامه‌ریزی برای مردن یکی از مهمترین وظایف زندگی است. بله، همه‌مان می‌دانیم که خیلی‌ها یک عالمه پول صرف خریدن قبر و سنگ قبر می‌کنند ...

دست تو را که گرفتم
عشق مثل جوانی احمق
ریش درآورد
طراوت مرا
صبح نفس ﻣﻲکشید ...

تا صحبتم گل کرد
سر از دیگ گلاب تو درآوردم
و نفهیدی این گل چقدر دویده
تا عرقش درآمده ...