اديت سودر گران يكى از برجسته ترين شاعران معاصر سوئد و از پيشگامان شعر نو در اسكانديناوى است. او به اقليتى به نام سوئدي هاىِ فنلاند تعلق داشت. اين اقليت با وجود تبار فنلاندى، زبان مادرى اشان سوئدى است. سودرگران در آوريل 1892 در سنت پترزبورگ به دنيا آمد، از نوجوانى مبتلا به بيمارى سل شد و در حاليكه فقط سى و يك سال داشت در ژوئن 1923 به دنبال اين بيمارى در فنلاند درگذشت. او در طول عمر كوتاهش چهار مجموعه شعر منتشر كرد ...

پرنده باشی و از آسمان به خاک بیافتی
تنت مچاله شود، ناگهان به خاک بیافتی
تمام خاطره ها بگذرند توی خیالت
به خود نگاه کنی، خون بپاشد از پر و بالت ...

«هنر،آنچه را طبیعت از تکمیل آن ناتوان است کامل می کند.»(ارسطو)
«هنر مهمترین کار و فعالیت ماورای طبیعی مناسب برای زندگی است.»(نیچه)
هنر یعنی دوست داشتن....
مهارت خوب زندگی کردن....
ثبت لحظه های شگفت انگیز وماوراالطبیعه.... ...

گرفتار دیار غربتی، نه مادری هست نه پدری
تنهایی مثلِ گرگی تکه‌پاره می‌کند درون‌ات را
ناامیدی، تنهایی، این‌هاست که می‌ترساند تو را
مثل دیوی ترس‌ناک است در درون‌ات درماندگی ...

در خودش دارد اشک میریزد مثلِ یک آبشار می آید
تک درختی به گریه می افتد با همین گریه، بار می آید...
با تکان دادنِ کمی دامن تویِ دالانِ روحِ من این زن
مثلِ عطرِ بهار میپیچد مثل بادِ بهار می آید ...

سال‌های خورشیدی می‌چرخند
با آبروی زمین _که در چمدانی جا می‌شود_
فرو که بپاشم
زمین نفسی عمیق می‌کشد ...

جولیا هارتنِت در ساحل ایست کنت انگلستان زندگی می‌کند. او وقت خود را صرف نوشتن داستانهای کوتاه و پژوهش درباره تاریخچه خانوادگی خود کرده است. جولیا همچنین عضو گروه تحریریه کریتیو بیچ است. کریتیو بیچ نام گروه کوچکی از نویسندگان داستانهای کوتاه، نمایش نامه‌ها، نظم و نثر است که وجه مشترک همه آنها عشق به نویسندگی است. جولیا به تازگی تصمیم گرفته است آثار خود را با طیف وسیعی از مخاطبان به اشتراک بگذارد و از اینکه نامش ...

پیوند سینما و فلسفه دیر زمانی است که راه خود را در میان مخاطبان حقیقی و حرفه ای سینما گشوده است. کارگردان هایی که همچون نویسنده ای توانا در جای جای اثر خویش ردی از جهان بینی خود را باقی می گذارند تا نه تنها یک اثر صرف- به منظور سرگرمی- بیافرینند،بلکه مفاهیمی انتزاعی را همچون دانه ای در ذهن مخاطب بکارند ...

سم به دست و پاهایی که میدان‌های مین خوردند
قسم به شاخه‌هایی که به تور عابرین خوردند
قسم به میوه هایی که رسیدن را زمین خوردند
شبیه ترکه‌هایی که رکب از آستین خوردند ...

ای روح مصفا
صف کشیده جلوی ایستاده‌ی مژه
منظم و بُراق
انگار ناظم مدارس دولتی
روی
انعکاس وارونه‌ی مردمک‌هایم ...