عریان
گشوده بر تو بازوان
آسوده
ناخوانده
حضور من
حیرت تو
در بستر سایه ئ نیزار
آنجا که جاری است جویبار
...

شکار کلمه در شعر متفاوت تر از شکار کلمه در نثر و یا هر اثر ادبی دیگر است برای برقراری رابطه میان شاعر و مخاطب شعر یک کلمه ، یک تصویر و یک مصراع در شکل ظاهری می تواند خلق رابطه کند با کلمات دیگر و تصویر های دیگر در یک بند از شعر و در یک کلام با خواننده شعر . در یک قطعه از شعر وقتی عرضه می شود . ...

هرچند نان مانده یِ
زندانمان یکی ست
بیگانه با همیم و
نگهبانمان یکی ست
سگ پرسه می زنیم و
به جایی نمی رسیم
بن بست انتهای خیابانمان
یکی ست ...
...

نذر کردم که عاشقم نشوی،
از خدا خواستم وسیله شود
فکرهای تو را بخواند و بعد،
صورتت محو توپ و تیله شود
هی سرت را شلوغ‌تر کند و،
گیر چین‌های دامنم نشوی
یا دلت دشمن تمام‌قدِ،
دکمه و توری و ملیله شود ...
...

با این همه همچنان که در ابتدای متن نیز به آن اشاره شد،سید علی صالحی در حوزه ی تاثیر پذیری شاعران فراوانی قرار گرفته و توانسته است بر شاعران بسیاری تاثیر عمیقی بگذارد ،تا جایی که شگردها ی نگرشی و نگارشی و طنین موسیقایی مستتر در شعرها ، بسیاری از شاعران جوان را با تاثیر پذیری از لحن و ساز وکارهای ساختاری شعر وی با خود همراه نموده است ...

«کوکِ تهران» پیوند عقلانیت و ذهنیت در تقابل با تئوری بازی های کلامی است. فضای مه آلود پارادوکسیکال، المان های مضمونی ، چند لایه گی های تقابلی، بازآفرینی واقعیت ها صورت وانموده ای از زبانیت شعر و چالش مدرنیسم و پست مدرنیسم است. ...

به رغمِ ِخویش،
مقصودِ من از خدا تویی
در آغوش گرفتنِ تمام دوست داشتنی ها
و باقی،
تاسی است که می ریزند ...
...

به هر دری
می زنم
پنجره ای
بسته می شود
من مانده ام و
دستی کوتاه
که به رویاهای دور
نمی رسد ...
...

به جز تو
محبوب من !
مردان بی شماری را
دوست داشته ام
بر شانه های بی شماری گریسته ام
و بوسه ها و لبخند هایم را
با لبان بسیاری
در میان نهاده ام
...

آوارها
آواره ام می کند
می دانم
کسی شبیه من نیست
همزادم را کشتم
درونم غوغایی ست
می شنوی؟
...

او در جایی گفته بود: مضحک‌ترین و بی‌معناترین نوع مُردن در اثر تصادف رخ می‌دهد؛ و دست تقدیر برای او مرگی این‌چنین رقم زد. بعدازظهر چهارم ژانویه‌ی 1960، ماشینی که کامو یکی از سرنشینان آن بود، به درختی در حاشیه‌ی بزرگراه می‌کوبد و تکه‌تکه می‌شود. ...

- ببينيد ، شعر ما اندوهگين است و علت هاي زيادي هم دارد . اما چند تا علت برجسته تر به نظر مي رسد كه من خدمت شما عرض مي كنم : يكي برمي گردد به قبل از مدرنيته . پيش از مدرنيته ، عمومن اندوه مقدس شمرده مي شد . وقتي شرح حال بزرگان را مي خوانيم چه در غرب و چه در شرق يكي از نكات برجسته اي كه معمولن ذكر مي شود اين است كه هرگز كسي خنده ي او را نشنيد و اين ارزش شمرده مي شد . انگشت شمار بودند كساني كه از خنده و شادي صحبت ...

جهان پر است از توطئه‌ي نام‌ها. در جهاني با اين همه نام، لطفن فرانو را نيز تحمل كنيد! آن چه مورد نظر من است، كيفيت شعرها است. در اين شعرها اگر مي بينيم تلخي طنز به شادمانه‌گي خيامي آميخته و خبري از يأس و نااميدي و سياه‌نمايي‌هاي محفلي و شعارهاي معدني در آن نيست، به خاطر اين است كه از زبان كودكي معصوم اما هوشمند بيان مي شود. نوستالژياي خاصي دارد كه هم‌زاد پنداري و هم‌ذات پنداري را در مخاطب تقويت مي‌كند. از كليشه مي‌گذرد و به ريشه مي‌پردازد، بومي نگر است و جهاني‌انديش. محصول مشترك حواس پنجگانه‌ي زمان و زبان ...

اگر سنجاق مویت وا شود
از دست خواهم رفت
که سربازی چه خواهد کرد
با انبوه جنگاور؟
دلم را پیشتر از این
به کف آورده ای؛ حالا
زلیخایی کن و
پیراهنم را هم به چنگ آور ...
...

به روی جادهء واژه
بیا قدم بزنیم
نگو که: «خسته ام
آخرچرا قدم بزنیم ؟!»
تمام هستی «من» را
گرفته این دنیا
بیا که تا ته دنیا
«تو» را قدم بزنیم ...

مثلن میکی موس ها
به دنیا می آیند
و کیک های تولد
سیگار از پس سیگار ،
این کوه ایستاده باشد تا
بر آن تُف کنند و ...
یعنی که سیماب جاده ها بودی ،
سیماب جاده ها بودم ... ...

مُعطلِ برف و
مُعطلِ صبحی برهنه
مُعطلِ آسمان
مُعطلِ فردای یک پنجره
که تکه تکه از لبانم بریزد و
در همین گیاهِ تنها
بتوانم
بوسه ات را ...
...