شب بسیار طولانی زمستان...
به دنبال چاره‌ای می‌اندیشی تا سرمایی که وجودت را فراگرفته، بیرون کنی؛ در این هنگام می‌خواهی فریاد کنی «نابود باد، زندگی ساکت!».
وقت گرگ و میش، به محض اینکه هوا تاریک می‌شود، دلت برای خانوادهات تنگ می‌شود که در روستا، شام مختصرشان را خورده، سرشان را زیر پتو کرده و به خواب رفته‌اند ...

به مرکب رویت
ستاره بودم و مرجان
بر این هوا که بمانم
به سختی ی جان ...

بعضی از حس‌ها در آدمی‌ست
که تا وقوع مرگ
نهان می‌میرند.
من با کسی که از راز کلمات نمی‌داند
چه صحبتی به این صبح دارم ...

می‌گویم: ای گل!
نمی‌خواهم که در سایه‌ی دردهای فقیر
گل‌های تو پژمرده شوند
بعد می‌گویم: ای ماه! ...

یقیشه چارِنتس متولد سال 1887 در شهر کارس / قارص از برترین و پر نبوغ ترین شعرای ارمنستان می باشد. والدین او از شهر ماکو ایران بدانجا نقل مکان کرده بودند و شاعر همواره از ریشه های خویش یاد کرده و حتی در منظومه «چارنتس نامه» می نویسد: « من در شهر ماکو متولد شده ام ...

آدم شده ست هر که به حوا اضافه شد
دارا شده ست هر که به سارا اضافه شد
اسطوره ای به شعر معاصر جنون نداشت
لختی چکید از تو و لیلا اضافه شد ...

این گفته ی ژان پل سارتر در کتاب ارزشمندش (ادبیات چیست ) چه بسا برای بیان آنچه به عنوان ارزش در ادبیات پی جوی آن هستیم کافی باشد .اما بگذاریم قطعه های دیگری از همان کتاب را نیز مرور کنیم .ادامه می دهد :« ادبیات سیاه » وجود ندارد ...فقط داستان خوب هست وداستان بد ...داستان بد غرضش خوش آید خوانندگان است با نوازش احساسات آنان ،داستان خوب طلب وتوقع است و ...

این همه درنگ باران چه معنا داشت
وقتی اندوه پنجره‌ها را می‌لشت
و زبان از قفای ما به تاراج می‌رفت
شهر را مویه نسازیم
چرا تشییع کفی کم داشت و
...

فقط یک لحظه بود ؛ یک لحظه . همان لحظه ای که سرم را سمت پنجره برگرداندم و مه ای غلیظ و سرخ را در میانه ی زمین و آسمان دیدم . مه ای سرخ به رنگ خون . خون معلق در هوا . تکان خوردم . تمام تنم می لرزید . طبقه ی دوم بودیم و پنجره مان رو به کوچه ای بی در و پیکر .
...

«بذر جادو» یا به تعبیری تخم جادو روایت زندگی فلیپس فلیکس، کارگردان هنری جشنوارۀ تئاتر شکسپیر است. پدری که به یاد دختر از دست رفته اش میراندا اقدام به اجرای نمایش طوفان شکسپیر می کند. ...

گفته‌اند که ضربه‌ی رباعی در مصراع چهارم زده می‌شود. پرسش این است که شاعر چه میخی باید بکوبد تا از دیگری متفاوت و اثرگذار باشد؟
خیام میخ آخر را با کیفیت یا کمیت زمان می‌زند؛ در برابر کمیت پوچی و گذر رنج‌آور زمان کیفیت شراب را پیشنهاد می‌کند و برعکس. این ساختار واقعی رباعی‌های اوست، اما عطار و مولوی مشکل خود را با کیفیتِ معناگرایانه حل می‌کنند ...

داستان راهنمای مردن با گیاهان دارویی از همان نخستین صفحات، با زبانی رسمی و علمی خود را معرفی می کند و پیش می برد. اما این زبان داستان در سینی علم نمی خشکد و توصیفات اش به دنیای شعر نیز می رسد. انگار که نویسنده می خواهد شعری را با زبانی علمی و خارج از بعد احساسی اش روایت کند ...

صفحه اول
پرینت پیامکهای تلفن همراه گروگانگیر؛ مورخ 19/6/96
«نسیم هنوز قهری؟»
«قهر نباشم؟ یه ساله نامزدیم. آقام و ننم از بس سرکوفت می زنن دارن منو می کشن»

...

زن يواشكی خود را نشان داد
سفيدی ملازم با حجب
رفتند و چشمان‌شان تشنه به عشق
ره‌گذران در رفت‌وآمد بودند آن‌ها نيز ...

اولین همایش عمومی دوره نقد آسان در راستای معرفی این دوره و تبیین ضرورت ها، اهداف و چشم اندازهای آن برگزار خواهد شد.
با حضور و سخنرانیِ:هوشنگ چالنگی: شاعر معاصر
محمد گذرآبادی : نویسنده، مترجم و مدرس سینما و تئاتر
قطب الدین صادقی: نویسنده، مترجم، کارگردان تئاتر و استاد دانشگاه در دانشگاه هنرهای زیبا
اسدالله امرایی: مترجم و روزنامه نگار ...

صبحی می‌خواستمت چنان امن
که خش‌خش برگ‌ها
تنها صدای قدم‌هایی باشد
که برای برداشتن خرده برگی
از لای موهایم
نزدیک می‌شوند ...

لبخند می میرد، لیکن هیچگاه از بین نرفته
لبخند می میرد پشت سرش
قهقهه زدن ها از آنست که گفته نشده است هرگز
این همهمه ها و هیاهوها و هوارها در سرهاتان ...

مجموعه سوم اشعار بهرام روحانی در قطعه اولش، با عبارات بالا آغاز می شود. تحت عنوان "لکنت هیولا" . اما چرا "لکنت هیولا" ؟ لکنت، به خودی خود آغازگر و نشان دهنده ی فقدانی است ...

دیگر نمی‌تواند وقتی متوجه نگاهش به دیگری می‌شود صبوری کند و توی خودش بریزد. می‌خواهد همان لحظه سیلی به مرد بزند و منشی را نیست و نابود کند. آخر نگاهی که باید برای خودش باشد را وقتی به همکارش می‌دوزد توی دلش آتش به پا می‌شود. ...

دو شعر از تیرداد آتشکار:

بانوانه
پنج پر سپید
به دو بخش از صبح بخشیدی اُ
روح را دمیدی تا برسد
و صبح را صدای تو بیدار کرد ...

...

زن زمین مي خورد مثل هر بار در نمی آيد از او صدا هم
پا نخواهد شد - آری- برايش بعد از اين های دنيا، عصا هم!
زن زمين مي خورد تكه ها پخش تكه ها... تكه ها... تكه ها، پخش!
بر نمي دارد اين بار حتا، از خودش، از خودش يك هجا هم! ...

ای آب آتشباد نام دیگر تو
آتش پرستان جهان، خاکستر تو
قمصر به فریاد آمد از عطر حضورت
ای هرچه گل در هرچه گلدان پرپر تو ...

چونان قهوه‌خانه‌ای
کوچک
در خیابان غریبان است
" عشق "
می گشاید درهایش را
بر همگان ...

عزیزم!
چیزهای زیادی به من انگیزه می‌دهد بنویسم 
مثلا پرنده‌ای مرده در گلوی کلمه "بلعنده"
تکه ابری افتاده در خواب طویل مرد شلاق‌خورده  ...

اگر به دنبال شعر ساده و سرراست می گردید، بهتر است از همینجا دور بزنید و به سراغ خیل عظیم شاعرانی بروید که شعرهایشان فهم آسان تری دارد، چراکه در شعر پسوا باید به دنبال لایه های پنهان گشت و رفت و برگشتی مداوم میان واقعیت (واقعیت چیست؟) و خیال را تجربه کرد. موضوع وقتی پیچیده تر می شود که با شخصیت هایی آشنا شویم که به جای پسوا سخن می گویند ...

برای یک شاعر، شاید رباعی‌سرایی میان تمام قوالب شعر فارسی سهل‌ترین کار باشد اما سرودن رباعیِ خوب، نه‌تنها کار ساده‌ای نیست بلکه کار بسیار سختی‌ست. چرا ساده؟چرا سخت؟ساده به این دلیل که وزنی راحت و نرم و ناپیچیده دارد و به‌دلیل تعداد کم ابیات، یافتن ردیف و قوافی مناسب و دل­نواز کار چندان سختی نیست.و سخت، یکی به این دلیل که ...

انسان در میان جبرهای چهارگانه‌ی وجودشناسانه، اگر دمی هم رنگ خوشی ببیند، چون آب طلب‌نکرد‌ه‌ی قربانی و شاخه‌گل مزار، سرنوشت غمباری در پی دارد که عیش و طیش او را ناچارانه جلوه می‌دهد. شادی جاودانه‌ای در این عالم نیست و آنچه هست، مستی یا همان «خودفراموشی» است. به بیان دیگر بازار دنیا پر از خبرِ بی‌خبری و هیاهوی هیچ و پوچ است ...

قسم به آیتِ تاریکی ! به گیر و دارِ اذا عسعس !
قسم به من ! که شکوفا شد ، به دارِ سفسطه‌ی خون‌بس
من از مناقصه‌‌‌ی تحقیر ، من از مقابله می‌آیم ...

اگر پیشگو
مرا بگوید
که روزی محبوب من خواهی شد
دیگر هیچ غزلی،
برای هیچ مردی نخواهم سرود
و گنگ و خاموش ...

داستان کوتاه دن ژوان کرج نوشته صادق هدایت با یک نظر روانشناسی و یک اعتقاد دینی آغاز می شود. راوی درباره افرادی که همدیگر را می بینند و بی دلیل جذب هم می شوند و یا بر عکس یکدیگر را دفع می کنند می گوید: «بعضی معتقدند بر اساس سمپاتی یا آنتی سمپاتی جذب یا دفع می شوند. آنهایی هم که معتقد به حلول ارواح هستند ...

آنا دو نوآی شاعر و رمان‌نویس فرانسوی در سدهٔ نوزدهم ،وی که شیفته مشرق زمین بود ، اشعار بسیاری را در ستایش این سرزمین ستود ،اشعاری مانند باغ مشرق زمين، لذ ت‌های مشرق زمين، روز مشرق زمين و غيره نشانگر شيفتگی او نسبت به زيبائی‌های سرزمين‌های دوردست است ...

تا به خیابان برسی
بیرون می‌زنی از خط
که این نقطه‌ی‌ آغاز است ...

آقای «قائمیان» را عوض کرده بودند‌، اما زنش زیر بار نمی‌رفت. مکرر روی زانویش می‌کوبید‌، به سینه‌اش می‌زد و بین مویه‌هایش می‌گفت: چشم‌مان زده‌ن. چشم‌مان زده‌ن!
بین عده‌ای فامیل و دوست و آشنای خودش و شوهرش که همه سیاه پوشیده بودند نشسته بود. گاهی نگاهی به رفت و آمد‌ِ
...