محمد تقی سرائی، متخلص و معروف به «سرائی» (شعاع­ الملک شیرازی، 1380: 221) و «پورسعدی» فرزند آقا محمّد علی در جهرم متولد شد. سال تولد وی به درستی روشن نیست. صفایی ملایری تولد وی را در سال 1285ه.ق./1868م.، (صفایی­ ملایری، 1336: 511) و ...

ما از میان «هیچ» عبو/ریدیم...
این زندگی، مسیرِ رسیدن به↓
چیزی شبیه فاجعه خواهد بود!
از شب رسیده بود کسی شاید ...

فرابگیر مرا ای صدای صدا!
که گوش بیاورم با دو گوشواره‌ی مروارید
فرابگیر تا فرابگیرمت از جان ...

روبه روی یکدیگر نشسته بودند . کمرش را زده بود به تنه‌ی کلفت درخت نخل که قد کشیده بود بالای سرشان و سایه اش افتاده بود روی سرشان و نور آفتاب از لای صحف های نخل با سایه روشنش صورت دراز و سرخش را پر چین و چروک و گودی می کرد. ...

زن
به شرقی‌ترین نقطه‌ی پیراهن‌اش
به آن نقاط دور از ذهن
به هر سو ...

دیدن برای اتم ها معنی ندارد . شنیدن هم . در اجتماع اتم ها معنی دار می شود و آن هم کامل نیست . تحریف واقعیت است . تفسیر است . بخشی از آن است . توهم است . آن چیزی است که بدون ما نیست . درخت بدون ما درخت نیست ! هر چیز دیگری می تواند باشد بیرون از ادراک انسانی . این ها برای انسان است که معنی دارند ...

پنجره را باز می‌کنم
باد هول‌زده
اندوه مردمان خسته را
به درون خانه می‌آورد ...

وقتی بابای فرهاد تمام دل و روده ماشین را ریخته بود بیرون و داشت تعمیرش می‌کرد یک پیچ اضافه آمد و افتاد کنار جوی آب روبه‌روی در خانه ...

نمی‌گویم کسی به من سر نزند نمی‌خواهم حصاری دور خودم بکشم. هر کس هر چقدر می‌خواهد به این خانه بیاید و بماند. چرا از من می‌رنجند وقتی تذکر می‌دهم کمی ملاحظه کنند ...

مانده ام گوشه ی یک شهر فرو پاشیده
مانده ام مثل اسیری وسط یاغی ها
پوچم از هر چه که دنیا به سرم آورده
پوستم در گذر خانه ی دباغی ها ...