با دیدن خانه ی آنها حس افسردگی تحمل ناپذیری بر جانم چیره شد . به خانه و دیوارهای تیره ، به پنجره های خالی چشم مانند و به تک تک آجرهای آن با افسردگی شدید روحی نگاه می کنم ...

مجموعه داستان با رنگی بدون اسم به نویسنده‌گی خانم سارا محمدی نوترکی در انتشارات نصیرا به سال 1400 چاپ گردیده است. این کتاب ارزشمند شامل یازده داستان در هشتاد و یک صفحه است. بافت داستان‌ها بر آمده از بستری است که شخصیت‌ها میان وقایع و خاطرات خود، در جستجوی لحظه‌های ناب زندگی هستند ...

فکرها در سرم بزرگ شدند،آسمان کوچک است در نظرم
این حوالی پلی نمی بینم،تا ازآنجا به زندگی بپرم
بروم در دل خطرها و جنگ با لايه هاي پنهاني
من کدامم از اینهمه تصویر!؟من در آيينه چندمين نفرم ...

خانه در چمدانت جا نمی‌شود
و این را
مو‌های پریشانت
بهتر از تو می‌دانند ...

یا بسته بودم
یا طریقه‌ی بستن
و دلیل‌ام دو سنگ خوابیده‌ست بر دریچه‌ی الست
بسته بودم، مطمئن‌ام
و کواکب
دری نگشوده‌اند ...

"تەنیا محمد" (تنها محمد) شاعر و نویسنده‌ی کورد، زاده‌ی یک آگوست ۱۹۸۹ میلادی در شهر رانیه، استان سلیمانیه‌ی اقلیم کوردستان است. در آن‌جا رشد و نمو یافت و اکنون سالیان درازی‌ست ساکن شهر کاردیف پایتخت کشور ولز است. ...

چیزی بگو صریح‌تر از ناسزا به من
«زخمی بزن عمیق‌تر از انزوا به من»
یا با خودت مرا به تماشای خود ببر
یا پس بده به برق نگاهی مرا به من ...

آگامبن می گوید: «هر اثر مکتوب طرحی ناتمام از اثری است که هیچ‌گاه نوشته نشده، زیرا آثار بعدی، در حکم الگو، تنها نمایانگر طرح‌های کلی هستند». این طرح‌ها به صورت زنجیره‌هایی به هم متصل‌اند. زنجیره‌هایی که نویسندگان از ماهیت شکل‌گیری و فرم‌دهی آن‌ها به مثابه‌ی طرحی کلی بی خبرند. این طرح‌ها هنگام خوانده شدن ...

ویلیام کارلوس ویلیامز، شاعر و پزشک معاصر ایالات متحده آمریکا، روز هفدهم سپتامبر ۱۸۸۳ در شهر راترفورد در ایالت نیوجرسی زاده شد. پدرش نسب انگلیسی و‌ دانمارکی داشت و با مشروبات الکلی تجارت می‌کرد. مادرش نیمه‌فرانسوی و از اهالی پوئرتوریکو بود.
ویلیامز پس از دوره‌ی دبستان، تحصیلات متوسطه‌اش را در ژنو‌ و پاریس ادامه داد ...

سگ آبی داشت خال‌های قرمز یک قزل‌آلا را تماشا می‌کرد
تا اینکه صفحه سیاه شد و عبارت no signal ظاهر شد

با خودم گفتم: تا آنتن بیاد شعری از چالنگی بخونم
این آمد: ...

گفتم شاید اگر کمی از جایم تکان بخورم بد نباشد . از انباری با همان پیژامه و ژاکت وصله پینه بیرون زدم . خورشید هم بود و نبود . تکه ای از آسمان جنگل بزرگ ، نور رخشان خورشید بود که زیر ابرهای متراکم و باران خیز ، دفن شده بود ...

در آواز کوچه‌ پیچیده
شادی‌ کودکان در تَک و دُو توپ
در هم‌‌همه‌ی خیابان
وُ هوی موتورها بر فضای بهمن
بهمن که خاطره‌ام از هوایی‌ست ...

داد مزدک را
در تیسفون
مدفون کردند
- به روایت نظام‌الملک -
- در حکایت فردوسی -
تیر زدند ...