به قدرِ کفایت از شعاع‌های تو برداشته‌ام
به تدریج که صیقلِ آینه
تاب می‌دهد انعکاسِ تو را
در رسوبِ اجزایم ...

این پرده‌های ساکت، دیوارهای ساکت
گاه می‌بینی از آب‌ها عمیق‌تر هستند
سرزمین تاریک شب شروع می‌شود ...

خود را افکن نمی‌کند
از چشمه‌های آبیدر
خبری نیست
سپیدی‌های ریشم که از
کج شدن مهره‌هایم ...

از خرام تو در باران
چه بارید در این معرکه!
تا هنوز افتان و خیزان
در فکر تقسیم فکرهایم
بر تو، این‌جا
می‌نویسم: طنین تغزل یکی معرکه ...

اگر امید رنگی داشت
آبی می‌شد
هم‌چون دریا
هم‌چون آسمان
بی‌کران ...

مرا به خنده هایت عادت مده
از روزي كه با هق هق چشم گشودم
تنها و تنها
زبان گريه را می دانم ...

آنگاه كه به ديار غريب پروانگان در سفري
من نيز
خزان زده تر از روياي همه درياهايم!
منگ و خاموش تر از ...

با پسرها آمدیم روی پشت بام. پسرها، دخترها را سگ خطاب می کنند، مثلاً، «اون سگه، یه سگ به تمام معنا.» منظورشان هرزه نیست. منظورشان فقط سگ است. اگر پسرها می خواستند به ما بگویند که دختری هرزه است، می گفتند «اون هرزه اس، یه هرزه ی به تمام معنا.» وقتی پسرها چیزی می گویند ...

گمت کردم
میان باد و
باران و
برگریزانی که معلوم نبود
از آن کدام فصل است
گمت کرده بودم ...

شعر مبارزه است . به قول آقای شاملو کلام ِ معترضه است. چهارپایه ای که کنار کشیده میشود به ناگاه . اعتراض به همه ی مفاهیم موجود . چرا که شعر، شمشیری در دست دارد تا با پس زدن کهنه گی، چهره به روی تازه ها بگشاید. در این اعتراض، در این میدان ِ همواره ی مبارزه، شاعر جنگجویی است که پرسش های زمانه ی خود را شنیده ...

دل آشوب‌های حال
زخم های ناسورِ عتیق
قطره‌های مُذاب سرد
که تسلای دلِ هیچ
هلال شکسته‌ای ...

به رنگم
به همان طبیعتی
که بی‌قرار شم

چرا نمی‌دانم. هر کار و رفتارم
آمدنم... رفتنم ...

وقتی به تو‌ فکر می‌کنم
سنگ‌ریزه‌یی در درون‌ام گرم می‌شود
پرنده‌یی بر سر قلب‌ام می‌نشیند
به ناگاه شقایقی می‌شکفد ...

گیرم که ماه نباشد
بگو چیست این قرصِ سفیدِ چسبیده بر پیشانی‌ت
که هر شب نشانم می‌دهی و نمی‌خوری؟
بیداری
با قرصِ زرد شروع می‌شود ...

مرگ از عشق آسان‌تر است
- «آراگون» هم می‌گفت -
و بدان که دوست داشتن شبیه مرگ است

کلمه‌ها شعله‌های آتش‌اند
و زندگیِ شاعران سیاه است ...

گلمه‌دی
تله‌سدیم / گونش گلسین دئیه
گلمه‌دی
پالید ساچلارینی مرمر ساغری‌لارینین سیجاق سئحرینه تؤکموش ...

زندگان از خدمت‌گذاریِ مردگان به تنگ آمدند.
عشق‌ها به سایه‌ی جدایی‌ها مبدل شدند
نامِ هر چیزی که انتظار کشیده می‌شود، عشق
چنین گفت شَمَنِ اعظم ...

بی‌کسِ رزق‌مرده‌ای که منم
شده رزاق کرکسی که منم
بال سیال جَلد ول شده‌ام
رفته در جِلد محبسی که منم ...

همه به اسم کوچک صداش می‌کردند؛ «مالک.» شاید به دلیل نام فامیلی‌اش بود که بدجوری توی دهان می‌چرخید. «قلندربگلو» ولی او کمتر کسی را به اسم صدا می‌کرد، مگر به ضرورت. به همه می‌گفت: «دوست من.»
انکار نمی‌کرد که سال‌هاست جز اشعار حافظ و مقالات و مطالبی که در باره‌ی او چاپ شده و می‌شود، کتاب دیگری نخوانده است. روی میز کارش و یا توی سامسونت بزرگش، همیشه نسخه‌ای از دیوان حافظ بود ...

همه چیز مثل دیروز است
خواب ابریشمی تن‌ات
کوه‌های برفی بینگول*
پشیمانی‌ها
دردها ...

اسماعیل خویی ، زاده ۹ تیر ۱۳۱۷ در مشهد دوران آموزش ابتدایی و متوسطه را در مشهد گذراند و در سال ۱۳۳۶ برای ادامه تحصیل به تهران رفت. پس از فارغ‌التحصیلی از دانشسرای عالی با بورس تحصیلی شاگرد اولی به انگلستان رفت و از دانشگاه لندن دکترای فلسفه گرفت. پس از بازگشت به ایران مقیم تهران شده در دانشگاه تربیت معلم تهران به تدریس پرداخت ...

زنان بخش تاثیرگذاری از تنه ی ادبیات ایران هستند.به خصوص در عرصه ی شعر معاصر نگاه تازه ای به مضامین جهانی داشته اند. و با فرم های مختلف بر ظرفیت های زبان پارسی افزوده ا ند. در نگاه جدی به آفرینه های ادبی خالق زبان و کلام تازه ای بوده اند. در ژانرهای مختلف شعر، داستان و نمایشنامه به تجربیات مختلفی دست یازیده اند ...

در خواب‌هایم
حقایقی راه می‌روند
از جنس آدم‌هایی سرگردان
که سمت نگاهشان
بسوی ناکجاآباد است ...

به توده‌ای که میان روده‌ای نشسته است
خزعبلات چه می‌گویی؟!
اگر علفی باشم که از نمودِ لقاح‌اش نگران است
چرا کندن تو ...

قانون خون بشر این است
از انگور شراب خواهی ساخت
از سنگ چخماق آتش
و از بوسه‌ها انسان ...

س نگو نمی‌دونستی اونی که بدهکار این حرفا نیست گوشش منم! خودش! نشنوی حرف جماعت!
نگو تو نبودی پایین پلّه‌ها، هر سه‌تا، زار و نزار، مثل مسلمونی دیده‌کافرحربی و پیِ بی‌شباهتی ...

وقتی بدیع‌الزمان مشغول خندیدن است، چه کسی مشغول دریدن است؟
دندانِ خشمگین توی فَکِ بالایی‌ها می‌خندد اتفاقن اکثرِ اوقات، خیلی هم سفید و تمیز
وگرنه مردمِ پایین که دندان، چندان ندارند بعدِ بیست‌سالگی ...

در ششم دسامبر 1972 به دنیا آمد. او نویسنده ای آمریکایی و خالق ادبیات فانتزی و داستانی است. علاوه بر خلق مجموعه داستان ها و رمان کودکان، بروک مایر نویسنده ی رمان های «روشنایی» و «تاریخچه ی مختصری از مردگان» است. آثار این نویسنده به هفده زبان ترجمه شده اند. داستان های بروک مایر در مجلات ادبی از جمله نیویورکر ...

"گنطره" رمانی ست با ساختار اجتماعی و سیاسی . همانطور که از ساختار چنین آثاری بر می آید، زیست ،خواه سیاسی یا اجتماعی باشد، محور اصلی جریان روایتی است که برای ساخته شدن نیاز دارد که شکافی زمانی ایجاد کند . با مرکز قرار گرفتن راوی، روایت سمت و سویی دورانی به خود می گیرد ...

نویسنده و شاعر سوئدی است. او در سال 1998 با انتشار مجموعه شعر «کاری کن باب میل درد باشم» آغاز به کار کرد. موفقیت مهم خود را در سال 2011 با مجموعه داستان کوتاه «حمله ی شدید» کسب کرد که شامل بیست داستان کوتاه، غنی و پربار بوده و حال و هوایی منفی دارد ...

می‌گویند:
-مردم!
-مردم!
و نام می‌بری از او که در بُن چاه افتاده اسمش
بالا نیامده از دالان‌ِ دهان‌ ...

سواری از دور می آید. جلوی پایم می ایستد. تیغ آفتاب نمی گذارد صورتش را ببینم. کیسه ای کوچک دستم می دهد و چهارپایش مثل باد می رود. سرِکیسه را شل می کنم. سکه ای از آن بیرون می آورم. نقش هرکول با یک دسته ‌گل آلاله به دور سر، روی سکه حک‌شده است. انگار که ته‌کیسه سوراخ شده باشد، جرینگ جرینگ سکه ها کف زمین می ریزند. از خواب می پرم ...

تو سهمی از نفسی بودی
كه می‌كشيدم و می‌دانستم
از من دريغی

تو سهمی از هوا
كه شكل ريه‌هايم را
به دست‌های بسته‌ی تنهايم ...

ادبیات غنایی، بنا به تعریف شامل توصیف شاعرانة احساسات و عواطف شخصی است که در یونان باستان به همراهی ساز بربط خوانده میشد. در این سبک ادبی، شاعران بر حسب ظرفیت های موجود در شعر غنایی و شاخصه های اصیل آن، خالق ایده ها؛ تخیلات و احساسات عاشقانة خود می شوند. نظامی گنجوی شاعر قرن ششم، الگوی قابل توجه دیگر شاعران ...

شاعر و نویسنده سوئدی متولد سال ۱۹۳۰ میلادی است. او در رشته ادبیات در دانشگاه استکهلم تحصیل کرد و در همان دانشگاه به تدریس ادبیات پرداخت. در سال ۱9۵۶ اولین مجموعه اشعارش را با نام “ قتل بنیامین” منتشر کرد. و پس از آن دهها کتاب شعر ، نمایشنامه، رمان و تحقیقات ادبی منتشر کرد ...