کتاب «زن های ایلم خوب می فهمند این زن را» نخستین مجموعه ی سروده های زینب اکبری است که انتشارات مایا آن را به تازگی منتشر کرده است. این مجموعه شامل 29 غزل عاشقانه از این شاعر جوان است. اگر چه به اعتقاد بعضی از نقادان معاصر، یکی از کلیشه های همیشگی نقد ادبی در کشور ما، توجه به جنسیت و خط کشی شعر بر اساس آن بوده است؛ اما نادیده گرفتن شخصیت واقعی شاعر ...

این مجموعه شعر، دو پرده مجزا را در بر می گیرد و دراینجا ابتدا به پرده اول خواهم پرداخت تا سپس ارتباط میان پرده اول و دوم را آشکار سازم. آنچه در پرده اول مشخصا رخ می نماید، دو عنصر زمان و غیاب است اشعار دارای خصیصه ی مازوخیستیِ پنهانی هستند که قصد دارم عوامل برسازنده ی آن را آشکار نمایم. ...

ﺩﺭ ﻟﺤﻆﻪﻫﺎﻱ ﺁﻫﺴﺘﻪ و ﺑﻪ ﺁﺭاﻣﻲ
ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻣﻲﺷﻮﺩ
ﻛﻪ ﺩﺭ ﻛﻨﺘﺮﻝ ﺗﻮﭖ
ﺯﻳﺮکﺗﺮ ﻛﻴﺴﺖ ...

پس اگر وقت ، شمشیری ست
غلاف ، منم که کشیده شدم بیرون .
آنکه در من میگذرد بُرّاست
و من مادر ِ شمشیرم
غلافم
صلیبی فرورفته در خویشم ...

ايستاده در باد
چاقو مي زد
خون به ابرها مي پاشيد ...

روزی عشق تمام می شود
و من سپیدی های بنفش را بر می دارم
و زودتر از تو می میرم ...

به خودم که بر می گردم
در من بلوطی ست
که ریشه هایش تویی
...

روی می گردانی
هزار ماهی مسموم
در من به روی آب ...

غار
دهان کوه نیست،
جایی
برای پنهان کردن حرفﻫﺎﻳﻤﺎن. ...

لبم نمي گويد از
دستم نمي نويسد، تصويري كه از تو دارم را
من از سرما ترسان
تو در سرما پيچيده ...