مردم شهر نمی‌دانستند آنچه در کابوس‌های شبانه‌شان شنیده‌اند فریاد وحشت دیگری بوده یا فریاد خودشان. هراسان از خواب پریدند و صدای مکرر ناقوس را شنیدند که توی سرشان دلنگ‌دلنگ می‌کوبید. آیا از کابوس برخاسته‌اند یا به‌سوی کابوس پیش می‌روند؟ خواب‌آلود و تلوتلوخوران مثل آدم‌های تسخیرشده راه افتادند. ...

خیلی وقته دیگه بارون نمیاد
کمر بیل و زمین خم کرده
آسمون خلیفه ی خسیسیه
سر کیسه هاشو محکم کرده ...

خاله سفره یک بار مصرف گل بته ای را آورد،آن سرش را دخترخاله گرفت و رولش ماند تو دست های سفید او،دور رفتند از هم،یکی سمت ال سی دی،یکی سمت مبل ها. خاله گفت:
-خوبه
انتهای سفره را با گزلیک برید،لبه هاش را کشیدند،چند بار تکانش دادند تا دو سه تای سفره باز شد و دهنم آب افتاد برای شام. بشقاب چینی ها،لیوان های پابلند و دوغ را که آوردند دیگر نشسته بودیم دور سفره. ...

ایرج زبردست در رباعی امروز همواره حرف‌های نغز و تازه‌ای برای گفتن داشته است. از همان دهه‌ هفتاد که داشت آرام آرام قدم‌های مطمئنی برمی‌داشت و جاپای محکمی برای خودش تدارک می‌دید و مثلاً می‌سرود:
تا زمزمه‌ی یاد تو در بی‌یادی‌ست
در من قفسی رنگ پر آزادی‌ست دیوار فروریخته می‌داند و خاک
جایی که خراب است پر از آبادی‌ست ...

تصور کنید در خیابان اجرا می‌شود این نمایشنامه که هنوز نوشته نشده
با چند نماد و استعاره نظام‌های توتالیتر پاشیدند از هم
خواب دیدن و دیدنِ خواب هدیه خدایان است
حکومت نظامی عنوان انشای دبیرستانی ما بود
در تاریکی سربازی سایه من را با تیر نزد ...

نه این که تا حالا بهش فکر نکرده باشم، نه، از همون روزی که تو روم وایستاد وگفت هیچ وقت نمی‌بخشمت؛ تا همین چند وقت پیش صد دفعه بهش فکر کرده بودم. اما هیچ وقت این جوری توش خورد نشده بودم.
نمی‌دونم، شاید پیش خودت بگی داوود، تف به ذات بی‌معرفتت بیاد، بعدِ بیست و چند سال زندگی، اینه جواب محبت‌های معصومه؟ ...

آرمان شهر (utopia) در لغت یونانی به معنای ناکجا آباد است. افلاطون از مهمترین فیلسوفان آرمانگرا ست. یوتوپیای افلاطونی مدت هاست بر فرهنگ و اجتماع ایرانیان رخنه کرده است. در این رویکرد انسان ها در شرایط نامطلوبی اند و به آن ها وعده یک مدینه ی فاضله داده می شود. مثل کسی که سال ها در روستا زندگی کرده و شما فضایی از یک زندگی فوق ایده آل در شهر برایش ترسیم کنید. در بعضی از آثار شاملو این رویکرد به چشم می خورد این خوشبینی افراطی شعر را به سمت شعار کشانده است ...

مجموعه شعر " آن سر این جنازه را بگیر " سروده ی پوریا پلکیان که در پاییز 1396 توسط نشر شانی به چاپ رسیده است شامل شعر های سپید کوتاه و بلند است که شاعر با زبانی روایی و بکار گیری اسطوره ها و تصویر سازی های بکر همراه با ،بازی های زبانی در ساختاری هنرمندانه سروده است ...

فیلی تنها
بر برکه‌ی یخ‌زده
من
در برودت بلوار
با وزنی که نمی‌توان
با کسی
تقسیم کرد ...

امروز را آرام تر...، با من مدارا کن
آه ای پری، وردی بخوان، بر من دری وا کن
دلگیرم از تو، از خودم، از "بی تو بودن" ها
کمتر مرا درگیر حس "منزوی" ها کن ...

ای بهارِ آینده از چشم‌هایش
ای قناری مسافر در روشنای ماه
مرا
به سوی او ببر؛
چونان
شعر عاشقانه‌ای ...

چونان مسافری،
بر چهره‌ی خویش،
شیشه‌ی چراغ‌دانم را،
رها ساختم.
نقشه‌ام، ...

رابرت برتون رابینسون نویسنده ی یازده رمان و داستان بلند و چند ده تا داستان کوتاه است. در دهه ی 80 میلادی نمایشهای موزیکال برای بزرگسالان نوشت. چند سال بعد با الهام از شخصیتهای برنامه ی «گلدن تی وی» فیلم نامه ای نوشت ؛ با آن در مسابقه ی ملی نویسندگی شرکت کرد و به مرحله ی فینال راه یافت. ...

چشمان‌ات هم‌چون دو قطره ستاره است
شب‌ها بر در خانه‌ام می‌زند
بارش بارانی سبز در درون‌ام سر می گیرد ...

پشت اسم من می‌خندی
و من می‌دانم اسم من از اول تو بوده
باران را با حروف‌ات خُرد می‌کنی
و چیزی از ماقبل بعدها به روی‌ام می‌آوری
آیا در ورای من ساعت‌شماری هست؟ ...

پرویز شاپور به گفته ی مادرش مردی کم حرف اما به استناد تاریخ نامی در ادبیات مدرن ایران، مردی که حرف های بسیار برای گفتن داشت. و بدرستی احترام عبارت «کم گوی و گزیده گوی چون دُر» را رعایت می کرد.
نویسنده ای که از سی سالگی با نشریه «توفیق» و «سپید و سیاه» شروع کرد. در ابتدا با نام مستعار «کامی» یا «کامیار» نوشته هایش در ستون نشریات آمد. نام فرزندشان که همسرش فروغ فرخزاد نیز در شعرهایش به آن اشاره می کند ...

ماه که بتابد
برق می‌زند صدف آدم
می‌ﮔﺬاﺭی‌اﻡ کنار گوش
صدای دریا بیاید، بخوابی ...

بستند زبان باغ را بند به بند
خشکید دهان غنچه ها بی لبخند
مردم به طمع به باغبان ها گفتند
از ما تبر،از شما درختان بلند ...

از حرکت موزون به روی شعری از یک درد
از بوسه های لحظه ای روی لب تاریخ
تا خواستگاری کردن ابلیس از حوا
قبل از هبوط آدم بی روح بر مریخ ...

در شهریورِ
هذیان
شرابه‌های شوکران
می‌دود
در شریان شط
و صفیر گلوله‌های همسایه،
خواب سپید نخلستان‌های شهر را ...