دردت به جونم وقتی میومدی ماه طلا به چشمت نخورد؟ هرچی بانگ می زنم نیستش. انگار تیر غیب خورده به جونم. حالم هیچ خوب نیست. کار خودشه. همه کارهاشِ با آب دعا ریختن به حلق بچه هام راه برده. کور بشه هرکی دروغ بگه. کیامرث سر پنجه راه نیوفتاده بود، دیدم زیر گچ ته کتری یه چیزی بود اندازه پولک ناخن. یه پلاستیک که توش یه کاغذ هزارتا کرده بودن. روی کاغذ یه چیزا نوشته بود. کج و معوج. به هر باسوادی نشون دادم سردرنیاورد چیه ...

"کریستوفر وُگلر" در 1949 در شهر "میسوری" ((Missouriایالات متحد آمریکا متولد شده و گذشته از فیلمسازی و نوشتن کتاب در این زمینه، در "مدرسه ی هنرهای سینمایی ـ تلویزیونی" ((USCو "بخش انیمیشن و هنرهای دیجیتال" (Division of Animation and Digital، نیز در کالج "جورج لوکاس" (George Lucas) و بخش توسعه ی هنرهای سینمایی ـ تلویزیونی "دانشگاه کالیفرنیا واقع در لوس آنجلس" ((UCLAبه عنوان مُجری خلاق در بخش توسعه ی کمپانی "هالیوود" (Hollywood) کار می کند و به خواندن فیلمنامه، یافتن و معرفی منابع مورد نیاز مطالعه برای کارورزان و تهیه ی عکس و جز این ها، مشغول است. او رئیس ...

دغدغه ی شاعر امروز آشنایی زدایی است. اما آیا آشنایی زدایی فقط به شکل دیگری از زبان و فرم باید بیانجامد؟ و اگر انجام شد نباید گرایشات ِ شگفت ِ ذهنی در مخاطب داشته باشد‌؟! یا ساده تر بگویم: (آشنایی زدایی ی درونی/ذهنی) ؟!... ...

روشنفکر تنهاست زیرا هیچ‌کس وظیفه‌ای به گردن او نگذاشته است. باری ـ این خود یکی از همان تناقض‌هاست ـ او نمی‌تواند خودش را آزاد كند، بی‌آنکه ديگران هم آزاد شده باشند. زيرا هر فردی اهداف خاص خودش را دارد كه نظام حاكم آن‌ها را از او ربوده است و بی‌خويشتنی تا طبقه حاكم نيز ادامه پيدا كرده است و اعضای اين طبقه نيز برای اهداف غيرانسانی كار می‌کنند كه متعلق به خودشان نيست، يعنی به‌طور بنيادی براي كسب سود بيشتر ...

همه‌ی انسان‌ها برخی خصایص و ویژگی‌های مختلف روحی را دارا می‌باشند که سبب تمایز آن‌ها با دیگر افراد می‌شود. در شکل گیری این خوی و خصلت‌ها علاوه بر عوامل درونی، عوامل بیرونی‌ای نظیر تجربیات و شرایط زمانه نیز تاثیرگذارند. این خصلت‌ها و حالات روحی معمولا در رفتار افراد به خصوص گفتار آن‌ها خود را آشکار می‌سازند. به طور معمول در ارتباط با شعرا و نویسندگان برای فهم این حالات به سراغ آثارشان می‌رویم چرا که آنان خواه و ناخواه ردپایی از ویژگی‌های روحی خویشتن را در لابه‌لای نوشته‌ها و سروده‌ها به جای می‌گذارند. ابومحمد مشرف‌الدین مصلح سعدی شیرازی نیز که ...

جلسه ی نقد و بررسی داستان «آقارضا وصله کار» نوشته ی «مهیار رشیدیان» درس خوانده ی ادبیات نمایشی، عصر چهارشنبه 29 خرداد 98 با حضور نویسندگان، منتقدان، مترجمان و جمعی از دوستداران ادبیات در سلسله نشست های «درغیابِ نویسنده» در انجمن صنفی مترجمان استان البرز برگزار شد. اين روزها چاپ دوم كتاب از سوي نشر نيلوفر به بازار آمده است.
در ابتدا «مهیار رشیدیان» بخشی از داستان را برای حضار خواند و اجرا كرد ، پس از آن «احمد درخشان» نويسنده رمان مه‌ماني به عنوان مجری و اولین منتقد جلسه، ضمن تشکر از نويسنده به دلیل خوانش شیرین لری و ...

سعدآباد شکسته بود
سرسام رود از چشم‌های تو می‌گذشت
برگی اما سبز نمی‌شد
به چنارها نگاه نمی‌کردم ...

نه
نم هم پس نمی‌دهد
کم هم نمی‌آورد
این درخت در من روی تاریخ باد
دو تکه حرف
دست ...

بنا به دلایلی، در محل زندگی‌ام تاکسی کم پیدا می‌شود. در شبی بارانی مثل امشب آن هم دیر وقت، تعداد انگشت شماری که دوربرمان هستند بی‌شک مشغولند، تازه اگر راننده‌هایشان به گرمای خانه پناه نبرده باشند. بنابراین، نگران این بودم که نتوانم برای ام تاکسی گیر بیارم، زیرا که از عصر با یک بیمار قرار ملاقات گذاشته بود و قرار بود سر راه خود به او سر بزند. شارژ به نظر می‌رسید؛ زیرا در مورد مرسیدس بزرگ و شگفت‌انگیزی صحبت می‌کرد که قرار بود به محض اینکه ...

از تو چیزی به یادگاری بردن
با دو خورشید در دل اما دلسرد!
چند سال است که تو را ندیدن
تو را در پیاده‌روها گشتن
در توهم مه‌آلود یک روز بارانی ...

ایمی همپل ؛ زادهٔ ۱۴ دسامبر ۱۹۵۱ نویسنده داستان کوتاه و روزنامه‌نگار آمریکایی است. وی در کالج بنینگتون و دانشگاه فلوریدا نویسندگی خلاق تدریس می‌کند. وی همچنین برنده جوایزی همچون جایزه پن/ مالامود و کمک هزینه گوگنهایم شده‌است.
کتاب‌شناسی: دلایل زندگی (۱۹۸۵) / بر دروازه‌های پادشاهی حیوانات (۱۹۹۰) / خانه آشفته (۱۹۹۷) / به هر طریقی: اشعاری از سگهای نویسندگان (۱۹۹۹) / سگ ازدواج (۲۰۰۵) / مجموعه داستان (۲۰۰۶) / داستان‌های جدید از جنوب (۲۰۱۰) ...

مثل انسانی که در آینه ها منعکس نمی شود
مقابلت ایستاده ام
می بینی؟

در تلاقی بودن و نبودن، از کنج خلاء
تو را صدا می زنم
می شنوی؟ ...

و روی دیگر من
شمشادهای بلند
خواب که از تو
در ورای بنفش
جوی هایی که از آتش
در تنم می گذرد ...

من رشد بذر را به نام خود نام نهاده بودم تا
افرادِ آب دریابند مقصودشان کجاست!
بر اصوات معلق خود را پراکندم و پراکندم دست‌هایی را به اشاره
که هوا را بشکافند و همه‌چیز را به نام من، دگربار بیافرینند ...

یلدا شبی که از نگاه تو اناری چید
رنگی که از من پرید
و به سرخی لب‌ها افزود
به شوری یا شیرینی که نمی‌زند! (مهمانان گفتند!)
امشب اگرچه دست‌های خون ندیده ...