سایه ی تو را می دانم
و دست هایت را که مرا به وقت گیاهان میزان می کند
- چرا بایستم؟!
چرا...
با قامتی از برف
...

کسی پیش از اغتشاش میان ابرها
( و آن موقع
دلایل سیاسی بود را به شدت پیش کشیده بودند
که روی پیشانی گاو که پشت میز خطابه ﻣﻲایستاد
که دیوار بر متنی آوار نشود ...

دست ﻣﻲبرم
چند تار مويت را از گوﻧﻪات ﻣﻲدهم كنار
پوست تعريف نازكي از توست
وقتي روشني
و انگشتم گير كرده لاي لاي موهات ...

نامش «گل»بود.
بیش از هر چیزی، به گل عشق می‌ورزید.
هنگام خنده، گل‌ها شکوفه می‌زد در گلِ روی‌اش.
تنهایی خود را، فقط با گل‌ها قسمت می‌کرد.
از کسانی که دوستش داشت، همیشه در انتظار گل ...

عشق درگنجه ی چشمان زنی مستتر است
که از احوال دل خون شده ات با خبر است
خوب می دانم و باز آمده ام تن بدهم
عشق رفتار کج و رابطه ای پرخطر است ...

اولین نکته ای که از این کتاب به نظر می رسد این است که اغلب شعرهای این کتاب زمینه ای سوبژکتیو دارند و شاعر ترفندهای تجریدی را به وضعیت عینی در اثر ترجیح می دهد زمینه های ذهنی در شعر همیشه شرایط زبانی مدرن تر و مصنوع تری را در شعر مطالبه می کند و تغییر در نحو مرسوم کلام از شگردهای این شعر است.
یکی از این تصنعات شعری در این کتاب سطر بندی و چینش کلمات است که این ایجادها می تواند به دلایل مختلف باشد که مهمترین آنها ایجاد موزیک در متن ...

واژه ی داشته ها و نداشته ها همیشه به عنوان دو صفت کاربردی و کار آمد در زندگی اجتماعی و هنری و .... بشر نقشی شایسته و بایسته را بر عهده داشته اند به گونه ای که تقابل معنایی و تفاوت ساختاری این دو واژه خود مسببی در جهت رشد و بالندگی بشر در ازمنه ها و ابعاد مختلف زندگی اجتماعی و هنری بوده است.
...

بتازگی یادداشت کوتاهی به قلم یکی از شاعران معاصر که بی تردید نام بزرگی ست در حلقه موج نو و "شعر دیگر" د ر بخش نقد و اندیشه آن سایت وزین آمده است که سراسر تحسین دو سه رباعی یکی از رباعی سرایان معاصر است . عنوان یادداشت این است :"سرودن رباعی بعد از خیام این گونه گمان نمی رفت" ...

محشر به پا شد از غزلم خاک جان گرفت،آتش شتافت سوی خدایان ،سلام کرد
اینبار شاعرانِ دو عالم به صف شدند،صاحب عزا به شیوه ی مستان سلام کرد

حافظ رسید،شاخه نباتش به یک طرف، گوته گرفته کنج عبا سمت دیگرش
جمعی به پای حضرت حافظ به پای خواست،حافظ فقط به حضرت سلمان سلام کرد ...

با من چه کرد معجزه ی انعکاس تو
امشب دوباره ماه شدم از تماس تو
منظومه ی وجود تو را چرخ میزنم
افتاده ام به گوشه ی پرت حواس تو ...

دریایم و افتاده به جوشم امشب
یک ساحل درگیر خروشم امشب
من صخره به صخره موج،بر می دارم
صدها صدف افتاده به دوشم امشب ...

دوچرخه سه نفره شماره یک منتشر شد. با همکاری: مجله ادبی پیاده رو، مجله کوه ران، هیچیسم، موج شعر و سوگواران ژولیده . لطفاً برای دانلود به ادامه ی مطلب مراجعه بفرمایید ...

قدم می زنند خیابان های زیادی در سرم
با نیمکت های خاکستری
با درختان صنوبر شبیه دلم که کجاست؟
با بابای کوچکی در خاطرم ...

نزدیک ترین میان بر برای کارگذاری بیشترین جزییات ممکن در شخصیت پردازی، استفاده از فیگورها یا ژست هاست؛ بدین طریق که با ارجاع به خصلت های تیپیکال که عمده مخاطبان پنداشت های یکسانی (یا دست کم محدود تری) راجع بدان دارند، شبکه یی از دلالت ها را به متن ضمیمه می کنید ...

آن دو انگشت پير
ﺳﺎﻝهاست
چيزي به جز زمان
نشانم نداﺩﻩاند
من اما نگاه ﻣﻲكنم هنوز ...

رآکتورهای اتمی کار می‌کنند و کار می‌کنند
ماه‌های تولید آغاز می‌شوند با طلوع خورشید
و با طلوع خورشید کامیون‌های زباله
مرده‌ها را از پیاده‌رو جمع آوری می‌کنند ...

اگه یه روزی بیاد و دوباره حتی برای یه بار دیگه هم شده از اون کوچه رد شم، این بار سرم رو بالا می گیرم و با تمام وجود، جوری که انگار تمام وجودم را توی چشمام ریخته باشم با تک تک سلول های بدنم اون لحظه رو نگاه می کنم. اصلا مثل یک اسکنر قوی تمام دقایقش رو اسکن می کنم. می خوام این بار با دقت ببینم تمام اون ثانیه ها و دقایقی رو که تو اون سال ها جراءت دیدنش رو نداشتم ... ...

نشر چشمه در معرفی نویسنده این کتاب و این رمان نوشته است: "مجتبا هوشیار‌محبوب نویسنده‌ی جوانِ تجربه‌گرای روزگارِ ماست. رمانِ قبلی‌اش با نامِ" آقای مازِنی و دلتنگی‌های پدرش" در سالِ 1391 یکی از برگزیدگان و رمان شایسته تحسین جایزه‌ی رمانِ متفاوتِ سال، "واو"، شد. کتابِ تازه‌ی این نویسنده یعنی" آن‌ها با شاعری که خیلی دوستش داشتند بد تا کردند" ادامه‌ای ا‌ست بر روند فکری و روایی این داستان‌نویسِ ...

نصف جهان من! همهٔ اصفهان من!
ای نیزهٔ فرو شده در استخوان من!
هر زخم روی پیکر من ردپای توست
نقش تو است در همه جای جهان من ...

اگر رباعیات ایرج زبردست را نمی دیدیم وقتی صحبت از رباعی می شد کسی جز خیام و تا حدودی ابوسعید ابوالخیر به یادمان نمی آمد، از این گذشته کار بی نظیر این شاعر در رباعی آن گونه است که انسان متوجه می شود عجیب در قوالب کلاسیک چه کار های شگفت می توان انجام داد ...