سی.کی. ویلیامز؛ یکی از نامدارترین شاعران معاصر انگلیسی زبان؛ در سال 1936 در نیوجرسی آمریکا به دنیا آمد. در سال 199 برنده ی جایزه ی پولیتزر در ادبیات شد. وی را چالش انگیزترین شاعر آمریکایی در میان هم نسلانش می دانند. شاعری اصیل با نگاهی غنایی به وحشیانه ترین واقعیت های زندگی روزمره. اشعار او روایت های فشرده و در هم تنیده ای از عشق ، مرگ و رازها و رهیافت های ذهن هستند که با زبانی صریح و دقیق بیان می شوند. شعر او سرشار از مضامین روزمره و معاصر است. ...

زن از پشت پنجره
دور شدن مرد را می‌دید
همراه ابلیس
و مرد در راهِ رفتن
هم‌خوابگی زن را تصوّر می‌کرد ...

نصفه های شب،دستگاه تکثیرقدیمی و لندهور اداره آموزش و پرورش شهرستان م ،ناغافل،براتی ، تکثیرچی پیر اداره را می بلعد و از آن طرف یک ورقه ی پت و پهن با حروف سیاه ناخوانا و خطی خرچنگ قورباغه بیرون می دهد
براتی آشفته و عرق کرده از خواب می پرد، تو رختخوابش می نشیند و شروع می کند به نفس نفس زدن.. ...

درسایه ی چیزی که نیست
نشسته است و چیزی که نیست را
ورق میزند
او تکه تکه بیدار می شود
و تکه تکه راه می افتد
و تکه های بسیارش، مرگ را کلافه کرده است ... ...

دایی فرد من تنها آدمی است که خاطرات سالهای بعد از 1945 را برایم قابل تحمل می کند. دایی در یک بعد از ظهر تابستان از جنگ برگشت، آنهم با تنها دارایی خود: یک قوطی کنسرو که آن را محکم با نخ از گردنش آویزان کرده بود و چندتایی ته سیگار که با دقت گذاشته بودشان توی یک قوطی کوچک.اول از همه مادرم را در آغوش گرفت، من و خواهرم را بوسید و بریده بریده کلمات"نان، خواب، توتون" را از دهانش بیرون پراند، افتاد روی کاناپه و یادم می آید که چون قدش خیلی از کاناپه بزرگتر بود، آخرش برای استفاده ...

من همیشه تحت 5 شنبه ی بی تو
خردادِ فراموش
و 87 که هی کله پا شده
ده سال با هزار موی سپید
و موسیقی ِ یک رنگ نه بود
خیال سرم برداشت
اندیشه گم شد ...

یا کلمه بود که رگ را می‌زدم راک با سلطان غربی‌اش پاپ
باز می‌کنم ماتحت هر چه عرعر و ارباب
خون پیش چشم‌ام به محراب می‌گرفت آب
بازی می‌کنم یکی از خواب‌هایم را می‌روم
وگرنه دلق مرقع من کجا و خواب‌های شما ؟ ...

دلم می سوزد برای جهانی که
خسته در اتاقم نشسته است
دلم می سوزد
زیرا پرنده که می افتد
آمیزشم با گیاه / بهم می ریزد ... ...

این آخرین جدال میان ماست!
ترووا، و اسب چوبی را به عقب نشینی وا می گذارم
دروازه را که رو به غنائم باز کنی
فوجی از دوستت دارم تاریکی را فتح می کند! ...

به روی جادهء واژه بیا قدم بزنیم
نگو که: «خسته ام آخر چرا قدم بزنیم ؟!»
تمام هستی «من» را گرفته این دنیا
بیا که تا ته دنیا «تو» را قدم بزنیم ...

" ميان شعر آوانگارد دهه 70 و شعر آوانگارد دهه 90 رابطه يي بينامتني وجود دارد: چراكه اغلب شعرهاي آوانگارد يك هدف را دنبال مي كنند و اين هدف عبارت است از كشف زيبايي هاي جديد و ايجاد تغيير در جهان زيستي، اما چگونگي ظهور و بروز آن و نيز چگونگي اجراي آن در شعرهايي كه در حوزه شعر آوانگارد توليد و عرضه مي شوند، با همديگر متفاوت است." ...

پرویز اسلامپور در سن 27 سالگی در ایران به شهرت رسید. تا آن زمان فعالیت مطبوعاتی داشت، سه مجموعه شعر منتشر کرده بود ، جریان شعر دیگر را در مقابله با شعر متعهد به همراهی چند شاعر بنیان‌گذارده بود وسپس به امضا کنندگان و مدافعان شعر حجم پیوسته بود. پرکار و شوریده سر و در همه زندگی اش تابو گریز بود. او پس از خروجش از ایران و انتخاب زندگی در فرانسه به همین پرکاری ادامه داد، تعدادی از آثارش را به همراه همسر فرانسوی" ان وی " و دوست سالیانش" پی یر" به فرانسه ترجمه کرد و ...

با امروز كه كارمندم،
پخش كننده‌ي اندوه در بطري‌هاي خالي
زندگي انگار آبشاري فرو مي‌آيد،
انگار گروه پرندگان در آبشار ...

سسیل لوید CecilieLøveidمتولد 1951از مهم ترین شاعران معاصر نروژ است . اولین کتابش را با نام "موست " را در سال 1972 منتشر کرد. و از آن زمان تاکنون در کنار شاعری؛ به طور حرفه ای به کارگردانی و نمایشنامه نویسی و نوشتن داستان پرداخته است و بیش از پنجاه کتاب منتشر کرده است ...

آفتاب بالاي بالا آمده، من روبروي اتاق توي كوچه ايستاده‌ام توي حياط كه افتاده توي كوچه‌اي كه حياط‌مان را بلعيده. كليدپيچ توي دستم عرق كرده، ميان هشتاد و يك دستم خطي مارپيچ افتاده، پر از سيلاب عرق، اگر جسارت آن را داشتم خودم را دست آن سيلاب مي‌دادم. ديگر توانايي آن را ندارم، ديدار ان كابوس آشوبگر، انگيزه‌اي به من بدهد كه در ناتواني‌ام بگندد. ...

با «لوا»ي سبز در دست
به «دو» مي رسد
از «دور»
دور دور
و از پشت برگ هاي غايب
مي گويد : «دالي» ! ...

ماه دلیلی برای غمگین شدن ندارد.
از زیر کلاه استخوانی اش خیره نگاه می کند.
به اینگونه چیز ها خو دارد.
سیاهی هایش جرق جرق می کنند و پا کشان می رود. ...

و از همین‌جورهاست که شاعری‌اَش شده
ماه را تا قرن حاضر آورده
- همین شعر را برای مثال -
و ماه تنها مشتی نمونه‌ خروار ا‌ست
حتّا ستاره‌ها! ...

بهار امسال
یخ ها تن به آب شدن نمی دادند
و رودخانه به انتهای قامتش خیره شده بود
امسال
درخت حس آن را نداشت
که دستان شکوفایش را
از جیب های سخاوتمندش / درآورد ...

« حاجی فیروز » در اسطوره های قدیم مصر آمده است که وقتی « اوزیرس » خدای رویش و باروری ، عاشق خواهر خویش « ایزیس » گردید ، « ست » خدای شب و خشکسالی بر او خشم گرفت و او را کشت و به چهارده پاره قسمت کرد و به چهارده نقطه پرتاب نمود ، « ایزیس » سیزده پاره ی « اوزیرس » را پیدا نمود و به هم چسباند و او را زنده کرد ، تنها قسمتی را که نیافت آلت نرینگی او بود ، ظاهرا سبزه گره زدن در روز سیزده به جستجوی جفت و پاره ...

حالا که شب نشسته روي صورت همه چيز
صورتک ­ها
صورتم را ترک کرده­ اند
و اين که در ته تاريکي
به خواب­هاي خودش نزديک مي­ شود
خودم هستم. ...

من کیستم بهی که جهان بهترش نکرد
پیغمبری که قوم خودش باورش نکرد
کاری که خلق با من دیندار می کنند
هم دین نوح با پسر کافرش نکرد ...

سایه ها همیشه تبهکار نمی شوند
باید موهایشان را اصلاح کنید
تیره گی اشان را گه گاه بسنجید
لباس های زنانه شان را به دندان بکشید
و از روی تب خال هایشان / به صداقتشان پی ببرید ...

نصیبی نداریم جز داغ‌داری
هم از شادمانی هم از سوگواری
به جُرمِ همین خوابِ خرگوشی اما
چه کردند با ما سگان شکاری! ...

امپرسیون های گوناگون در متن شعرها حاکی از آنستکه شاعر جهان گسترده ذهنی و حسی اش که در حالت های مختلفی بروز یافته اند را در متن به خواننده تعارف می کند و حتا در پاره هایی خواننده با خوانش متن و درونی شدن با آن هم خـــود و هم متن را تولد می بخشد البته خلق این جهان گسترده نشان دهنده جهان نگری گسترش یافته شاعر است ... ...

اول گفتم بروم یکراست توی داستان . درست سرِ همان صُفّه ای بنشینم که استادم خواجه ابوالفضل بیهقی آن را دیده ست و توصیف کرده . اما نتوانستم . صُفّه که سایبانی هم ندارد وسط بیابانی بَحت و بسیط افتاده ست . آدم های زیادی از هرجا و از هررنگ براین صفه نشسته اند و فرمان رانده اند و فرمان بُرده اند . حالا کسی آنجا نیست . امروزه این صفه ها کاربرد چندانی ندارند . حافظه ی خواجه ابوالفضل هم اندکی کند شده . ...

ميداني و
مناره اي و
دكاني.
درميدان
تنها "رصافي" ايستاده و
به خانه برنگشته است! ...

دارم می‌میرم و
کلمه از جنازه‌ام بالا می‌رود
با داسی عمیق
و چشمی از پا افتاده
مثلِ آهویی
بعد از فرار ...

یکی از ما فریاد زد : بخوابین رو زمین!
رگبار از روبرو زمینگیرمان کرد.
چند ساعتی گذشت، یکی از آن‌ها آمد بالای سرمان و گلوله‌ای به پیشانی یکی از ما شلیک کرد.
یکی از ما گفت: نه قربان! ...

خود ارجاعی (self-referentiality) در متون ادبی به شکل های مختلفی اتفاق می افتد.میشائیل شفل در بررسی دیدگاه های ژرارد ژنه خود ارجاعی را به شکل دو پدیده تعریف می کند یکی انعکاس یا بازنمایی خود هنر(به جای بازنمایی واقعیت) در اثر هنری و دیگری اثر ادبی یا هنری ای که در مورد خود می اندیشد یا موضوع اش خود ادبیات یا هنر است؛ شعری که در مورد شعر نظر می دهد، تاتری که در مورد شکل گیری تاتر است و رمانی که روند تکامل یا ژانر خود را می شکافد یا حتا تظاهر به این می کند که با کنش مخاطب ...

برای بدرقه ی شنوایی ،ناشنوا می شوی
باد پیچیده ی دی ماه درخت
فراخوان برف است / درنابینایی ات
برمی گردی با دستاری از برف
یکریز ،خونِ سفید می چکد / از نا برگشتن ات
...

به غير زهر چه نوشيده است سربازي
كه عاشق يكي از همسران شاه شدست ؟!
مگر گذشته شب از باغ سبزگردويي
كه دست هاي بزرگش چنين سياه شدست
...

فرود آمده بودم
به دنیایِ بی وقتی ها !
مثلِ میوه ه ای نارس
در منطقه ای حارّه
گس بودم! ...

بوی مطبوعِ آدامسِ نعنايی که چِلِپ چِلِپ می جويدم، با بوی تندِ عرقِ کشمش که آن طور بی محابا پِيک پِيک رفته بودم بالا درمی آميخت. آدم فکر می کند بوی مطبوعِ نعنا، آدامسِ نعنايی، بوی تندِ عرقِ کشمش را محو می کند. زهی خيالِ باطل! خرجِ اَتِينا شده است آدامسِ نعنايی که اگر به جا جويده می شد، بی چون وچرا نشانه ی آقامنشی و ادب و متانت می بود. ...