آمبروآز پُل توسن ژول والری مشهور به پُل والری روز 30 اکتبر سال 1871 از پدری کُرس (منسوب به جزیره‌ی کُرس) که بازرس ارشد گمرک بود و مادری اهل جنوا دختر کنسول ایتالیا در جنوب فرانسه (شهر سِت) چشم به جهان گشود. بسال 1876 برای تحصیل وارد مدرسه‌ی دومینیکن‌های شهر سِت شد. تحصیلات دبیرستانی را نیز در شهر مون پُلیه به پایان رساند
...

تمام مادران، زیباترین مادران‌اند
تو، زیباترین زیبارویان
 سیزده سالگی عروس شدی
پانزده سالگی مرا به دنیا آوردی
بیست‌وشش سال‌ات بود
 که زندگی نکرده، پر کشیدی. ...

اول «صدا» پدرم بود ،
بعد یک قطره «اشک»،
بالاخره مردی که دهان نداشت
و زمین مه‌آلوده مادرم.
گفتم چگونه سنگ باشم در ابدیت بی چراغ ...

- چه خلوت‌جایی! این شهر چه نام دارد؟
- تهرون
- تهرون؟ از توابع کدام ناحیت است؟
- ناحیت دیگه کیلویی چنده؟ تهرون پایتخت ایرونه! چی شده که می‌پرسی؟ اصلن از کجا می‌آی؟
- از مزارع سرسبز هندوستان. من‌ام زنجبیل... ...

خفقان

آیا به ستوه نمی‌آیند

کوهها از نشستن، آبها از جاری شدن

و خورشید هر روز با جهت گرفتن به سمت همیشگی‌اش،

از شرق طلوع کردن و در غرب غروب‌ کردن؟

...

مستعد مرگ شده‌ام
دو بال درآورده‌ام، نه به شوق دیگرسو
هم سیاه!
هم سفید!
و جز خودم نمی‌دانم
حالا مرگ چه دارم که از من بگیرد؟
همین چند نفسِ هِن‌هِن... مال او

گوشه‌گوشه‌ی اتاق را از برم ...

سالیان سال است که به ما داستان هایی از بیماری های جهانگیر گفته شده است، از یک شعر قرن هشتمی قبل از میلاد راجع به خدای طاعون بابلی ها گرفته تا ده طاعون مصری ها در تورات، تا نمایش زامبی پرموفقیت سینمای چند رسانه ای آمریکا به نام مردگان متحرک، که در حال حاضر دهمین فصل آن به نمایش درآمده است. ...

تصرف عُدوانی» ششمین رمان نویسندۀ سوئدی، لِنا آندرشون است که با ترجمۀ سعید مقدم از زبان سوئدی به فارسی از سوی نشر مرکز به چاپ سی و ششم رسیده است.
در ابتدای کتاب آمده است:
هرکس به شکل غیرقانونی، مالی را از تصرف دیگری بی رضایت او خارج یا به هر نحو دیگر آن را حیف و میل کند، به اتهام تصرف عدوانی محاکمه خواهد شد ...

جا می‌گذارم از تو 
پاهایم را که از فاصله‌ای
در سایه‌ات ادامه می‌گیرد شب 
قدم درونِ اضلاع گم‌شده‌ات
در تو    بر آسفالت 
                ادامه می‌گیرم ...

شارل بودلر، سردمدار سمبولیسم در فرانسه و پدر شعر نو جهان؛ برجسته ترین شاعر نفرین شده، دندی پاریسی، که خاستگاهش بورژوازی نوخاسته ای بود که از آن خوش اش نمی آمد.
شاعری با دستکش های بسیار، و ناخن های بلند و موهایی که گاه به رنگ سبز بودند.
...

از کدامین وادی ژرفاژرفِ چونان خواب،
آمده‌ای
که برمی‌گیری در چشمان‌ات،
صدای خون‌ام را.
من فراموش کرده‌ام؛
عاشقی را ...

دوست دارم مثل پرندگان پاییزی،
گاه‌به‌گاه گم شوم
می‌خواهم وطنی پیدا کنم
وطنی نو ...

به ستوه از حیرت ایستاده در چشم
دست بریده در آرنج
مچ را به چرخش از شاخه‌ی گل
پشت شیشه کشانده
کشانده شاخه     از آرنج بریده      در خون است؟ ...