در هر صورت شعر بانو آفرین پنهانی که ما آن را در گیسو ریزی آفتاب قلمداد کردیم ٬ شعر زیبایی ست و می تواند در زنده گردانی هوره های ایلی جایگاه ممتازی داشته باشد و اگر بی غرضانه به آن نگاه شود باید به شاعر خوش آمد بگوییم و به او گوشزد کنیم که دراین غوغای زبانی به دنبال یافتن زبان سره ی خویش باشد ...

و هرگز آیا خواب بوده ام
از درخت ،
ارگانیسم هایی که همدیگر را لمس نمی کنند
با تنها برگشان در پاییر ؟ ...

تو شلیک می کنی
و چشم هایم
روی بوم نقاشیت می پاشند
درد ها
تنها به درد مردن می خورند ...

طرح پائیزی ِ نقاشیِ گیسوهایت
روح من زخمی و تن کشته ی ابروهایت
چون تلاطم به دلم مانده به دریا بزنم
در شب موج پریشانیِ گیسوهایت ...

لب هایت دو رود بی آب
که به هیچ کجای شعرم می ریزد
فنجانی که از کلمه ی لب پر شود
در هیچ قابی جا نمی گیرد شاید
شاید بارانی ام را نمی پوشم شاید
سر من که ناودان ندارد/دارد؟ ...

مراسم رونمایی از کتاب «در پرنده نیست» حسین تقلیلی عصر پنجشنبه 12 شهریور در سالن همایش‌های مجموعه‌ی جهان‌گردی عباس‌آباد بهشهر برگزار گردید. در این مراسم که رضا سلیمانی مسئول کارگاه تخصصی شعر و ادبیات "باران"اجرای آن را به عهده داشت، جمعی از اهالی شعر و ادب استان های مازندران و گلستان نظیر علی‌مسعود هزارجریبی، منصور خورشیدی ، میثم ریاحی ، علیرضا دهرویه و حسن حسن پور حضور داشتند. ...

مراسم رونمایی از نخستین مجموعه غزل های حسین تقلیلی شاعر خوب مازندرانی ، امروز پنج شنبه 12 شهریور 1394 از ساعت 17 الی 20 در هتل جهانگردی واقع در شهرستان بهشهر ، عباس آباد ، سالن همایش های مجموعه جهانگردی با حضور شاعران و منتقدان برجسته استان های مازندران و گلستان برگزار می گردد . ...

با سرانگشتان خلوت
در نیم‌روزِ شناور به دالانِ پوست
سایه از تقاطع کتف و گونه عبور کند تا نیم‌پلکِ کوتاهی بر انعکاس آفتاب
کهربا نشوم تردید می‌کنم به تنم ...

رای پیگیران و درگیران بررسی شعر معاصر، به خصوص آنچه به لحاظ تاریخی نقطه شروع‌اش در ابتدای دهه 40 می‌باشد، میانبری جهت ساخت انتقادی الگوهای مطرح شده، اضطراری است که شاید در سامان‌های زبانی و یا موسیقیایی و یا در ریشه‌یابی ملل و فرهنگ دیگر باید جست‌اش. شعری که نامی اگر می‌برد از "دیگر" گونگی‌اش وام دارد و تابع فرمی درونی است که با توجه به ظرفیت‌های زبانی، ترکیب‌سازی‌های متناسب با فضای شعر ایجاد می‌کند. اگرچه نزدیک به نیم قرن از شروع جریان شعر در دهه 40 می‌گذرد، اما آنگونه که نشانی از رد پای هر گونه تاثیر و تاثر چنان ...

از دست‌هايت
رها شده باشم خوب است؟
از ردِپايت
تا جايي كه جا دارد
در رفته باشم خوب است؟
...

در تلاطم ِ نقوش می پیچم
در بلوغ ِ خروشی که
آستانه اش سقوط .
گونه ای از تماشای تو
که نقش ِ هفت رنگ ِ تقدس می طلبد ...

دراین مجموعه، خواننده را پله پله به سوی فاجعه ای نزدیک می کند که یک تراژدی نویس چیره دست با تمام جزئیات چنان در جریان و پیشرفت این اندوه نقش دارد که گویی"گورخوانی" بیانگر وقایع وفاجعه ی حتمی در آینده است. ...

از تحریریه خبر تا خوشه‌های بمب امساله
دهن به دهن نزدیک است به دروازه عثمانی دهن کجی کنم
ببین این مورچه لای این خرما وراجی کرده کی مرده؟
...

با نگاهی به این مجموعه می توان دریافت که شاعر بی تاثیر از اشعار فروغ نبوده و نیست. همچنین مطالعه ی دقیق اشعار نشان می دهد که برخی کلمات از بسامد بالایی برخوردار هستند. کلماتی چون: "سر ، دست، چشم ، پنجره و من که "من" در اشعار یک" من" تاکیدی بر مستقل بودن است ". ...

ابر ها اگر تعریف شده باشند
کفش ها اگر
پیراهن چهارخانه اگر تعریف شده باشد
تنها زنی می شوم که
امتداد چراغ های خیابان را گم می کند ...

ادیپ شهریار نمایشنامه‌ای است تک صحنه‌ای که اتفاقات آن در جلوی کاخ پادشاهی می‌گذرد. بازیگران به نوبت وارد و خارج می‌شوند. تعداد بازیگران روی صحنه از سه نفر تجاوز نمی‌کند. همسرایان که همیشه در صحنه حضور دارند گاهی همکلام با ادیپ گاهی کرئن و گاهی بازیگران دیگرند. گاهی دعا می‌خوانند و با خدایان سخن می‌گویند و گاهی در نقش مردم سرزمین با پادشاه همکلام می‌شوند. سرآهنگ، راهنمایی پیر و دانا برای ادیپ و گاهی شخصی برای درد و دل با اوست. ...

درختان بی سایه
خیابان های بی نام
خانه های بی پلاک
گیسوان تنیده
بر پنجه های مادران
...

نه باور نمی کنم شاعر خسته
که اتفاق ساده یی
کف دستهایت افتاده باشد
در این تیره گی
نعش پرنده ای توی اتاق می افتد
...

بگذار هرصبح
دریا
از دستان تو بالا بیاید
گیریم طوفان شود
باز امواج
یکی از شعرهای تو می شوند
...