ﻣﺤﻜﻮم ﺑﻪ ﺗﺮﺱِ اﺑﺪ
ﻛﻮﺭی ﻛﻪ اﺯ ﺗﺎﺭیکی میﺗﺮﺳﺪ
ﻛﺮی ﻛﻪ اﺯ ﺳﻜﻮﺕ!
و ﻣﻦ ﺁﻧﻢ (اﻳﻦ)
ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ اﺯ ﻫﺮﭼﻴﺰ ﻓﻘﻄ ﺳﺎﻳﻪاﺵ ﺭا ...

دارد مچاله ﻣﯽ ﮐﻨﺪم ﺗﻮﯼ ﭘﺎﺭﮎ ﻫﺎ
ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ی ﯾﮏ ﺷﻬﺮ ﻏﺮﻕ ﺧﻮﺍﺏ
ﺗﺎﻭﯾﻞ ﺑﻨﺪ ﺑﻌﺪ ﯾﻘﯿﻨﺎ ﺟﻬﻨﻢ ﺍﺳﺖ
ﮐﺎﻧﺎﻝ ﻫﺎﯼ ﻣﻤﺘﺪ ﻭ ﯾﮑﺮﯾﺰ جوی آﺏ ...

زیرِ بارِ هزار زن در من
کفِ پایم دهانه باز کند
مثلِ معشوقه هایِ قاجاری
دختری با سبیل، ناز کند ...

چیزی به‌ من
و چیزی به‌ سانِ بهار به‌ من بگو
مثلن این‌که: شکوفه بیاور
و یا ببار و در وجودِ من مهربانی کن
و یا رنگین‌کمان باش و ...

بلعنده بود و ﻫﻤﻪجاگیر
- سرد است چقدر!
اتش سرد هم
به سرعت سرایت ﻣﻲکند اما
سرد است چقدر ...

آدم چرا اديپ نشود وقتي كه كور
وقتي كه دورباش ﻣﻲگويند وقت گذشتن از بازاري ﺑﻤﺐگذاري شده در بغداد
چرا سر نگذارد به بيابان
وقتي در خيابان ﺳﮓهاي زرد را به جرم شغال ﻣﻲگيرند
ﻣﻲفرستند به دوردستي از آهن و باروت ...

نمی دانم ازکجا شروع کنم
که حرفی ازاین یهودا نباشد
مست زبانه هاست انگار این یهودا
یهودا با دسیسه
آهن وشیشه و سیمان را می لرزاند
همزمان در بافت کتان و اسناد نفوذ می کند ...

تداعی تا چه اندازه می تواند آزاد باشد؟ تقریبن هیچ. درواقع تداعی ها بر اساس سیستمی اتفاقی (پیش آمد و رخداد) پیش می روند پس درنهایت تداعی ها نیز روشمند بوده اما در عین حال قابل پیشبینی نیز نیستند. مجموعه شعر "کاترینا توفان مورد علاقه من است" از فرزانه قوامی اشعاری را در بر می گیرد که هیچ کدام بر اساس قصدیتی تعریف شده نوشته نشده اند. خب قطعن اغلب اشعار نوشته شده توسط شاعران مختلف چنین هستند اما تفاوت این اشعار در پرهیز از ویرایش متن ...

اگر دست من از جیبم
فرار کند فقط
به همین دل‌خوشم که سنگ‌ها
در حساب جاری من
بیش‌تر از برگ‌های ریخته ...

ر من همیشه شاعری از کوه
سر می خورد اما نمی افتد
در من زنی با دامنی گلدار
می رقصد و از پا نمی افتد ...