زیر ماهتابی که قدم زدی
حرف‌هایی نهفته بود
وقتی حس کنکاش‌گر سیرسیرک‌ها
در جاده‌های تفارق
به ممنوعیت دست‌ها می‌انجامید ...

آه اگر بدانی اندوه چه معنایی دارد وقتی که دنیا بهار است
آه اگر بدانی چه معنایی دارد که نیمی از تو غمین باشد
و نیم دیگرت مسرور
که پدری شب سال نو به رحمت خدا برود ...

اعتراف می کنم .می پذیرم.تمام ِعمرآن را با خود حمل کردم.رنجی فرساینده و جانکاه که مُخلّ ِ زندگی ام شد.اگرچه زیرتَلی از سوداها ،امیدهاوپروژه هاپنهان بود و به چشم نمی آمد، اماوجود داشت،هنوز هم آنجا بود.
آن ضجّه های ِ دلخراش ِایزابل.ومن که با تظاهربه آرامش به او می گفتم :«ایزا، هیچی نیست.عزیزم،متوجّه نمی شم؛حرف هات نامفهومه ،چی داری می گی ...

شايد باد آمده باشد
و روى شيارهاى خاك خنده‌هاى تو را ريخته باشد
با اين‌كه راه رفتنم نبود
بی‌حوصله روی احتمال حسرت بندهاى رخت ...

اندام‌هایش را واگذاشت و رفت. بدون دست و پا و بی‌قلب و اعضای درون بدن.
گفت که این‌گونه سبکبال خواهم بود، و شبانه رفت.
باد که روزی با موی او ورمی‌رفت، حالا با تهی‌بودگی‌اش بازی می‌کرد ...

صد و پنج سال پيش، در استكهلم،كودكي زاده شد، كه امروز محبوبترين شاعر سوئد است. او كه متولد خانواده اي ثروتمند بود، بخش عمده ي سالهاي جواني را در پاريس و لندن سپري كرد. و تسلطي كامل به دوزبان فرانسوی و انگلیسی داشت. ترجمه ي آثار ت. اس. اليوت و اشعار رمبو از معروفترين ترجمه هاي اوست. او هزاران صفحه مقاله و نقد در باره ي شعر و در دفاع از عرفان و سورئاليسم ، نوشت.عضو آکادمی شد، مترجم و منتقد تمام وقت شعر شد. شاعر تمام وقت شد ...

ستمگرانه تر آن نیست
هیچ اعجازی
به غیر اینکه
سم های آهنین م را ...

نامم را بنگارید لطفا
در لیست این رودها
من نیز جاری... از میان پنجه‌های وطنم.

نامم را از سیاهه‌های فراموشی بزدایید
می‌خواهم خوشه خوشه رزهای سرمستیم ...

فردا روزی است که هیچ کس
نگران «کسی» نیست
و این برگ‌ها که بر
شاخه‌های گوزن نشسته‌اند ...

با بغضی در ابعاد این همه سال
و چشم‌هایی‌که شبیه جوانی‌ات نیست
لهجه‌ی غمگینی از تو را به بوسه داد.
انگار وخامتی از زخم ...