کریستین بوبن در کتاب درخشان خود یعنی "کتاب بیهوده"، سعی دارد راجع‎به ادبیات بگوید، بی‎آنکه حقیقتا راجع‎به ادبیات گفته باشد. به‎عبارتی دیگر، او قصد دارد بگوید که ادبیات (یا در سطحی کلی‎تر: کتاب)، چیزی مختص به‎ادبیات نیست بلکه هیچ مرزی برای تبیین‎های ما از امر ادبی وجود ندارد: "ادبیات اگر به‎شادمانی نغمه‎هایی که کودک را به‎خواب می‎برد ...

مادرم هر بار خودش را به پدرم می‌فروخت . بچگی از تاریکی می‌ترسیدم و به مادرم می‌چسبیدم وگاها نصف شبی با صدای پدرم از خواب می‌پریدم . تن صدایش به طرز حال به هم زنی نسبت به عربده کشی‌ها و ناسزا گفتن‌های روز تغییر می‌کرد . آرام بیدارش می‌کرد و ...

مرجانی مرده به آبهای هار
بشارتی معلّق در خلاء
به تکان‌های باله‌هاش، فلس‌هاش
یا خواب آشفته‌ای که کمرنگ می‌شود ...

تبریز، اقیانوس ندارد
تبریز، دریا ندارد
تبریز، دریاچه ندارد
تبریز، گودالی دارد که ...

"پدرکشی" یک داستان اجتماعی hست درباره خانواده‌ای که یک دختر بزرگ دارند و این دختر با پدر خود دچار اختلاف‌نظرهایی است. این رمان، با ترجمه حسام جنانی و میترا مظاهری در سال 95 توسط انتشارات نیماژ منتشر شده است ...

پاییز های خانه تکانی ؛ صدای بوق
با واژه واژه لخت شدن ؛ تلخی دروغ
این ماه های حاوی یلدای کم فروغ
در قطره های شور و اسیدی درون جوب ...

میان زبان و شعر چه روابطی وجود دارد؟ چرا در یک متن، کارکرد زبان در موضوعنمی تواند یکسان باشد در صورتی که موضوع در زبان یکسان است؟ ما در یک متن یا گفتمان چگونه زبان شعر، فلسفه ، تاریخ ، دین و غیره را از یکدیگر تشخیص می دهیم؟ ...

خارج شد از مجاری هستی نَمِ بلوغ
گندم دوید در هیجانِ بَمِ بلوغ
روشن ترین نشانه ی هستی اُفول یافت
در دست های یخ زده ی مبهمِ بلوغ ...

از جاي خالي توست
غبار پيچيده در آفتاب
بر شيشه نشسته
هر روز ﻣﻲنشيند بر اشيا
کلماتِ ﺟﻤﻠﻪاي به هم ريخته ...

قایقی کاغذی
بدون ﻗﻂﺐنما و بادبان
همین جاها گم شده بودیم انگار
نیاز به آگهی در روزنامه نیست
وقتی با هم هستیم
از گم شدن ﻧﻤﻲترسم ...

پروین سلاجقه، منتقد، شاعر و داستان نویس در سال 1340 در شهر بافت از توابع كرمان به دنیا آمد و تا سن 13 سالگی در آن‌جا زندگی كرد. پس از آن به كرمان رفت و تا 18 سالگی در آن شهر ماند. در سال 1365 در مقطع كارشناسی در رشته ادبیات فارسی وارد دانشگاه تربیت معلم شد و در سال 1374 تا 1376 دوره كارشناسی ارشد را در همان رشته در دانشگاه آزاد اسلامی گذراند ...

به همه می گفتم كه بلدی چطور از فكرت استفاده كنی.
پُز می دادم و فوت می کردم به چتر موهايی كه هوا می رفت وُ باز می ريخت رو پيشونيم، ... كه تب كرده بود ...

مانده؛ چقدر ِ زمان است که باقی ست
برای اکلیل
که خال هندو برپیشانی درخشان است
اندازه؛ سیگار ِ دود می رود است ...

مهمان های ناخوانده‌اند رویاها
بی خبر می‌آیند
می‌نشینند در جای جای خانه
از بقایای میوه‌های مانده در یخچال می‌خورند ...

بیلی کالینز، شاعر رویدادهایی تمامن واقعی‎ست؛ رویدادهایی که‎یک شاعرِ آمریکایی (به‎مثابه‎ی سوژه شناسا) در جهان واقعی مشاهده می‎کند و سپس در جهان شعری خود نیز بدان می‎اندیشد. درواقع می‎توانیم بهشکلی اغراق‎آمیز بگوییم که شعر او فاقد تخیل در معنای فانتزی‎گونِ آن است ...

ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺭﺑﺎﻋﻲﻫﺎﻱ اﺧﻴﺮ ﺯﺑﺮﺩﺳﺖ ﺑﻴﺶﺗﺮ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻲﺁﻳﺪ، ﺗﺠﺮﺑﻪﻭﺭﺯﻱ و ﺗﻜﻨﻴﻚ ﺳﺮاﻳﺶ اﺳﺖ و ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺗﺼﺎﻭﻳﺮ ﺳﻮﺭئال... و ﺷﻌﺮ ﺑﻴﺶ اﺯ ﺁﻥ ﻛﻪ ﻣﻌﻨﺎﻣﺤﻮﺭ ﺑﺎﺷﺪ، اﻳﺠﺎﺩ ﺗﻌﻠﻴﻖ و ﺷﮕﻔﺘﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ!
ﺭﻭﻳﻜﺮﺩﻱ ﻛﻪ اﻳﻨﻚ ﺑﻪ ﺩﺭﺳﺘﻲ اﺯ «اﻳﺮﺝ ﺯﺑﺮﺩﺳﺖ» اﻧﺘﻆﺎﺭ ﻣﻲﺭﻭﺩ؛ ﮔﻮﻳﺎ «ﺯﺑﺮﺩﺳﺖ» ﺑﻨﺎ ﺩاﺭﺩ ﺣﺎﻝ ﺟﺎﻱ ﺁﻥﻛﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻫﻢّ و ﻏﻢّ ﺧﻮﺩ ﺭا ﺑﺮ ﺳﺮاﻳﺶ ﺭﺑﺎﻋﻲﻫﺎﻱ ﺩﺭ ﺳﻴﺎﻕِ ﻣﻌﻤﻮﻝ (ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺩﺭﻧﻬﺎﻳﺖ ﻋﺎﻟﻲ) ﺻﺮﻑ ﻛﻨﺪ، اﺯ اﻋﺘﺒﺎﺭ ﻛﻨﻮﻧﻲاﺵ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﻣﺮﺯﻫﺎﻱ ﺭﺑﺎﻋﻲ و ﻏﻨﺎﺩاﺩﻥ ﺑﻪ ﺁﻥ ...

شعری از از مجموعه تازه ایرج زبردست با نام " سرهای بریده ی بادبادک " - نشر نیماژ - مهر ماه 1395
...

نامم را به پسرم بخشیدم
جسمم را به همسرم
روحم را به پزشک روانشناس
اعضای تنم را به دکتر جراح ...

یک روز
نوک مژگان ﻣﻲشوی
تیرم ﻣﻲزنی چند یک روز
دردم ﻣﻲشود بسیار
بر هم ﻧﻤﻲشود ﭘﻠﻚهایم از درد ﻣﻲدردم
روز ﻣﻲدردم از درد شب ﻣﻲدردم ...

با تولد در کتاب اول بود
با پنجِ عصر
کمی کشور بود ...

از آسمان آتش می بارید.فکر می کرد مردم خوش بحالشان است با خانواده ناهار را خورده اند و الان آرام زیر باد کولر خانه هایشان توی چرت بعد ازظهری هستند.همه جا سوت و کور بود.سارا همینکه از خم کوچه گذشت واز دور شاخ و برگ بید حیاط خانه ی پدریش را ...

باستان شناس شده ای
تاریخ فسیل شدن سلولهای مغزم
خبرش مال تو
وجودم را حفاری کردی ...

باید به چیزی فکر کنم / به کسی
همچنان که ممکن است کسی به من فکر کند
ممکن است ژنرالی به من
و ستاره هایش همزمان فکر کند ...

خروسخوان چندم بود
توی کدام شعر نشسته بودیم
که شغال زوزه کشید
و با زﺧﻢهای ﺷﻌﻠﻪور گریختیم
...

باید دل می‌کَندم، عزیز. راه دیگری برایم نمانده بود ... اینجا دارد یک نمِ بارانی می‌زند روی خاکیِ سر بالایی. آب، خاکِ راه را به خود می‌گیرد، گِل می‌شود و پایین می‌سُرد. کاشکی در روح من هم باران می‌گرفت و این همه دلواپسی را می‌شست و می‌برد. هر چه از تو دورتر می‌شوم، حالم بدتر می‌شود ... هیچ وقت از خودت پرسیده‌ای چرا هیچ جای خانه ...

برگردان!
پشت سرت باد ایستاده
ومن که دارم
به خودم شلیک می کنم ...

و تو را آه می کنم
اگر ذره ای از حماقت اَت را بر زمین بگذاری
از لجن ِ مرگبار پیوسته در هوات
از اکسیژن کم رمق
و خوب است بدانی ...

ﺗﻜﻪهایی از این دست را روی دفتر ﻣﻲبرم
و خیال را که چیزهای عجیبی در سر دارد
لمس ﻣﻲکنم ...

شهرزاد نویسنده‌ی داستان‌های عاشقانه است. خبرها را سرهنگ برایش می‌آورد. موضوع‌ها آنقدر واقعی‌اند که انگار وقایع را می‌بیند و در باره‌اشان می‌نویسد. او معتقد است آن‌ها هم به نوعی داستان‌های عاشقانه‌اند. سرهنگ به شوخی بهش می‌گوید آگاتا کریستی‌‌؛ به خودش هم لقب آلن‌پو داده است. زمانی که با هم‌اند یکدیگر را آگا و آلن صدا می‌‌کنند‌ ...

دومین شماره نشریه الکترونیکی " کوه ران " با همکاری "مجله ادبی پیاده رو" و شامل آثاری از حمید عرفان ، رضا چایچی ، پروین سلاجقه ، اکبر اکسیر ، بهزاد خواجات ، رزا جمالی ، مازیار نیستانی و ... در این پست منتشر شده و قابل دانلود است ...

Kami H اسم کاربری اش بود
در حالی که هیچ کاری نداشت .
درحین ثبت نام فهمید
قبلن اسم کاملش را برده اند ...

سر به گریبان و معصوم
از کنار دیوار ﻣﻲگذرد
ساﻳﻪاش ﻟﺤﻆﻪاﻱ ﻣﻲافتد ...