فکر ، یک خواهر شبیه خودش دارد که مثل دو پنجره روبروی هم ، روی یک دیوار سنگی هر روز به یکدیگر نگاه می کنند . یک پنجره سپید و هرچه ادامه در سبز ، یک پنجره سیاه و هرچه آه و تلخ .
هر عبوری ، هر چشمی که به آن دو فکر ، نگاه می کند ...

بخوان!
از ﻗﺮﻥهای سکوت
ﻗﺮﻥها گذشته
که ﻣﻲگویم بخوان
و تو مبهوت ...

تولد
می تواند فرزند تو را به دنیا بیاورد
تا کمر فرورفته در آب
وقتی چهار ماهی بزرگ از خواب های کودکی اش برمی گردند
تو را از حوض می گیرند ...

این نوشتار به بررسی مجموعه‌غزل «زمین مثلۀ اجدادی» سرودۀ فرهاد زارع‌کوهی، از منظر محتوا، فرم و ساختار، وزن، زبان و روایت پرداخته است.
شعرِ کلاسیک، شعری با محدودیت‌های وزنی و قافیه‌ای است که در آن هر بیت به تعداد معدود از کلمات، محدود است. هرچند نیما طبق برداشتی که از قالب طبیعیِ شعر داشت ...

تحلیل انتقادی حاضر با رویکردهای گوناگون صورت گرفته است. از دیدگاه روش شناسی نقد، کوشش نگارنده بر آن بوده است که در حد توان و با تکیه بر امکانات وسیع رویکردهای متنوع نقد علمی نوین، گوشه ای از ظرفیت های ادبی ـ هنری اثر را مورد بررسی قرار دهد. بی تردید در این مقال، مجال پرداختن به تمامی رویکردها فراهم نیست ...

شعر بی بدیل فارسی در جهان شیفتگان بسیاری داشته و دارد. تاثیر پذیری از شعر سرزمین های دوردست نیز امر نادری نیست ولی شیفتگی برخی از اهل ادب سرزمین های دیگر به ادبیات و شعر فارسی از حد تاثیر ادبی در گذشته و به عشق و شیدایی کشیده است. بازل بانتینگ –شاعر انگلیسی- یکی از آنان است که به گفته ی خودش شعر را از فردوسی و منوچهری – در میان دیگران – آموخته است ...

لطفاً برای دیدن اثر که در قالب یک تصویر ارائه گشته است ، به ادامه ی مطلب مراجعه بفرمایید ...

ﻣﺤﻜﻮم ﺑﻪ ﺗﺮﺱِ اﺑﺪ
ﻛﻮﺭی ﻛﻪ اﺯ ﺗﺎﺭیکی میﺗﺮﺳﺪ
ﻛﺮی ﻛﻪ اﺯ ﺳﻜﻮﺕ!
و ﻣﻦ ﺁﻧﻢ (اﻳﻦ)
ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ اﺯ ﻫﺮﭼﻴﺰ ﻓﻘﻄ ﺳﺎﻳﻪاﺵ ﺭا ...

دارد مچاله ﻣﯽ ﮐﻨﺪم ﺗﻮﯼ ﭘﺎﺭﮎ ﻫﺎ
ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ی ﯾﮏ ﺷﻬﺮ ﻏﺮﻕ ﺧﻮﺍﺏ
ﺗﺎﻭﯾﻞ ﺑﻨﺪ ﺑﻌﺪ ﯾﻘﯿﻨﺎ ﺟﻬﻨﻢ ﺍﺳﺖ
ﮐﺎﻧﺎﻝ ﻫﺎﯼ ﻣﻤﺘﺪ ﻭ ﯾﮑﺮﯾﺰ جوی آﺏ ...

زیرِ بارِ هزار زن در من
کفِ پایم دهانه باز کند
مثلِ معشوقه هایِ قاجاری
دختری با سبیل، ناز کند ...

چیزی به‌ من
و چیزی به‌ سانِ بهار به‌ من بگو
مثلن این‌که: شکوفه بیاور
و یا ببار و در وجودِ من مهربانی کن
و یا رنگین‌کمان باش و ...

بلعنده بود و ﻫﻤﻪجاگیر
- سرد است چقدر!
اتش سرد هم
به سرعت سرایت ﻣﻲکند اما
سرد است چقدر ...

آدم چرا اديپ نشود وقتي كه كور
وقتي كه دورباش ﻣﻲگويند وقت گذشتن از بازاري ﺑﻤﺐگذاري شده در بغداد
چرا سر نگذارد به بيابان
وقتي در خيابان ﺳﮓهاي زرد را به جرم شغال ﻣﻲگيرند
ﻣﻲفرستند به دوردستي از آهن و باروت ...

نمی دانم ازکجا شروع کنم
که حرفی ازاین یهودا نباشد
مست زبانه هاست انگار این یهودا
یهودا با دسیسه
آهن وشیشه و سیمان را می لرزاند
همزمان در بافت کتان و اسناد نفوذ می کند ...

تداعی تا چه اندازه می تواند آزاد باشد؟ تقریبن هیچ. درواقع تداعی ها بر اساس سیستمی اتفاقی (پیش آمد و رخداد) پیش می روند پس درنهایت تداعی ها نیز روشمند بوده اما در عین حال قابل پیشبینی نیز نیستند. مجموعه شعر "کاترینا توفان مورد علاقه من است" از فرزانه قوامی اشعاری را در بر می گیرد که هیچ کدام بر اساس قصدیتی تعریف شده نوشته نشده اند. خب قطعن اغلب اشعار نوشته شده توسط شاعران مختلف چنین هستند اما تفاوت این اشعار در پرهیز از ویرایش متن ...

اگر دست من از جیبم
فرار کند فقط
به همین دل‌خوشم که سنگ‌ها
در حساب جاری من
بیش‌تر از برگ‌های ریخته ...

ر من همیشه شاعری از کوه
سر می خورد اما نمی افتد
در من زنی با دامنی گلدار
می رقصد و از پا نمی افتد ...

ﺣﺮﻑهات دوره ﻣﻲکنم. دوستان مرده دوﺭﻩت. زار برﻣﻲگردم. از دکان بازاری که. ﻳﻚﻻقبایی. قد بر تو ندارد. برزابلند! این آﺳﺘﻴﻦهای ﮔﺮﮒپوش. مخمل ناب ﻧﺎﺏاند. این داﻣﻨﻪهای دراز. ﭘﻠﻴﺴﻪچین.ﺩﺳﺖباف چشم باداﻣﻲهای نجیب چین یا ماچین ...

بوی تند علف ﻣﻲآید
ﺁﻥسوی هر در
مادر که دامنی سرخ داشت
صندوﻗﭽﻪی قدیمی را گشوده بود
ﻛﺮﻩای سمند با پیشانی سپید ...

برگزاری آئین ها و جشن ها، از اعصار کهن بر مفهوم زمان استوار بود و بدین ترتیب انسان ها از دیر باز، زمان را به دو دسته زمان های مقدس و نا مقدس تقسیم می کردند. در زمان مقدس که بر مبنای دوره های ماهیانه، فصلی و یا سالیانه اتفاق می افتاد،‌افراد به برگزاری اعمال و آئین ها و یا باز ساختن صحنه های وقایع دور دستی که توسط خدایان در آغاز خلقت انجام یافته می پرداختند و ...

از میان شاﺧﻪهای درخت سیب
زاده شد
مه را کنار زدم
باد از پای درخت
ﺳﻴﺐهای سرخ را به نهر ﻣﻲغلتاند ...

نامت را به دل راندم
که جاری شوی
وقتی که گرم از تنورۀ لبت می‌گذشتم
ریه‌هایت را پُر کن از رطوبت رگ‌هایم
ریه‌هایت را پُر کن از هوای از هوش رفته ...

یک ‌بارِ دیگر بهار از درِ خانه بازمی‌گردد و می‌رود
یک ‌بارِ دیگر بهار بی‌تو سپری می‌شود
گویا
یک ‌بارِ دیگر بهار ...

هنوز آفتاب نزده،
گل‌ها شکوفان شدند امروز
بر صورتم.
برق زد چشمانم ...

در باغچه،
شکوفه‌های درخت آلبالو
به میوه نشسته‌اند ...

پشت ابرهای پراکنده
آسمانی تا هنوز
مرا مست ِ –
فرﺻﺖهای تازه ﻣﻲکند
وقتی ترکیب تن
ورق ﻣﻲخورد ...

صبح خوش!
من عباس کیارستمی هستم
حال تان چه خوب باشد و چه بد
من در چند نمای دور
نماهایی نزدیک بر جبین دارم
به میزانی که بر زبان بگذارید ...

نشستم وا کنم با بوسه ، آن لبهای عریان را
که من خود دیده ام وا می کنند اینگونه قرآن را
شکر یا شوکران ، سهم من ازاین دلسپردن چیست
به زهر آلوده گویا میزبانی جام مهمان را ...

يكي ازمهمترين پرسشهايي كه همواره پيشِ روي شاهنامه پژوهان است چرايي نبودِ آرش درشاهنامه است كه البته جزوبنيادي ترين پرسشهاست .زماني كه ويژگيهاي اسطوره اي آرش راموردمطالعه قرارمي دهيم ،بيشترشگفت زده مي شويم ،چراكه آرش پهلوان بزرگ ونامداري ست كه در رزم نامه هاوافسانه هاي نمادين حضوردارد.او،پهلواني ست كه مرزهاي ايران را تعيين مي كند ...

تنها میان این همه «تن» ها ، برهنه ای
تو مثل جیغ های سر زا ، برهنه ای
از هر جهت به قامت تو خیره می شوم
پایین برهنه ای تو و ، بالا برهنه ای ...

خیال کن که خیال از سرت گریخته باشد
پرنده باشی و بال و پرت گریخته باشد
خیال کن که وجودی دو شقّه باشی و آنوقت
منِ تو مانده، منِ دیگرت گریخته باشد ...

لبهای تو سوره سوره تفسیر خداست
چشمان تو بی ریاتر از آینه هاست
ای سبزترین سبزترین سبزترین
سیمای تو سین هشتم سفره ماست ...

تا نسیم از گذر پیرهنت می آید
عطر تو زودتر از آمدنت می آید
تار یحیی مگر افتاد به چنگ شهناز؟
این چه شوری ست که از درزدنت می آید؟ ...

ﻣﻲآیی
از پس پشت کلمه بود
کوه
و ﻗﺪﻡهات
کلماتی که خورشیدند
بالا ﻣﻲآیند
و باز هم بالا ...

گفتند که عشق...با «سه نقطه» خوب است
از بوسه نگو! که تا...«سه نقطه» خوب است
یک جوخه‌ی خوب! انتخابش با من!
گفتند که مرگ...یا «سه نقطه» خوب است؟! ...