غزل و دیگر شعرهایی که در قالبهای موزون و مقفی سروده می شوند، چندین دهه است که زبان و بیان و تفکر نو دارند، از این رو به جای عبارتِ «شعر کلاسیک»، که همه قالبهای موزون و مقفی را در بر می گیرد ولی در عین حال برای توصیفِ زبان و بیان و محتوای امروزیِ این شعرها منصفانه نیست، از عبارتِ «غزل معاصر ایران» استفاده کردیم، با این توضیح که در بخش غزل معاصر، علاوه بر غزل، قالبهای دیگر مثل رباعی، مثنوی، چهارپاره، قالبهای ترکیبی و غیره نیز منتشر می شوند. ...

از شگردهای موثر برای خلق گزاره های شعری ، عنصر روایت است. در شعر معاصر روایت مسیر تازه ای را برگزیده است و دنبال می کند؛ که در آن با آشنایی زدایی و تخریب روایت ، شاعر امکان می یابد تا نگرش مخاطبانش را نسبت به جهان پیرامونی ، تغییر و یا آن گونه که خود می خواهد و مقصود و منظورش است ، شکل و جهت دهد. ودر این میان با فضاسازی های مناسب بین خود و مخاطب اشعارش رابطه ای صمیمانه و همدلانه ایجاد می کند.با این همه ...

گرفته ابري از اندوه باران آسمانت را
و ميخواهد ببارد امتداد گيسوانت را
تو اما سخت دلگيري چرا در ساعت باران
كسي برهم زده آرامش در آشيانت را ...

این شعر در مأخذ - که کتابی‌ست شامل شعرهای شاعران ترکیه با موضوع استانبول با ترجمه‌ی یکی از مترجم‌های پرکار - دقیقن به همین شکل و با همین حجم و به نام شاعر آن نِجیپ فاضیل کیساکورک - که در ایران به نجیب فاضل کیساکورک و حتا گاهی قیساقورق نیز مشهور است - به چاپ رسیده ...

اين شعر در فرصت خود يك مرگ خواني كوتاه است. عناصر متن جايگزين هم مي‌شوند و امتداد مي‌يابند تا فرصت خواندن ما باشند و نظامي استعاري را به وجود مي‌آورند كه عناصر آن با جايگزين شدن به جاي يكديگر حاوي تعريف هم مي‌شوند، يعني شروع به خواندن هم مي‌كنند و هم خواندن ما را درون‌متني مي‌كنند ...

در بعضی از اشعار، شهین ده بزرگی نمی تواند به درستی مفهوم آنچه را که در ذهن دارد بیان کند. اندیشه ای به شعر شاعر ورود می کند و پس از یکی دو سطر وامی ماند.
انگار که خواننده را درمانده حدس و گمان می سازد ...

خوش اصل و سبک لقا؛ نرم گردن و سفته گوش و خجسته‌پی، گرد صورت و گشاده چشم و گندمگون باشی ـ و بالرزه‌ی کوه سرین، خط دید چشم‌های پیر و مبهوت مرد یکتا پیراهنی را که بر مخده‌ی مخمل سبز کنار ارسی تکیه زده، تا بیخ تالار، تا جایی که به ایوان کوچک می‌پیچی، همراه کنی و بدانی هم الانست که حواس یکباره از سرش برمد ...

عادت دارم
به تو
كه از فصل، رطوبتش را ﻣﻲآورى
ﻣﻲريزى توى ﭼﺸﻢهاى من ...

بر اساس روانشناسي اسم، تو به من سخت مي شوي معتاد
بر اساس حقايق عيني مهر تو در دل حقير افتاد
بر اساس روانشناسي رنگ چشمهايم فقط سليقه توست
پس چرا من اسير جاذبه ام، تو مرا برده اي ولي از ياد؟
...

سرِ اسبی بریده روی تخت
شیهه یِ زن به ضربه یِ شلّاق
قُل قلِ کتری آن سرِ دوزخ
وَ عذابِ اَلیم رویِ اجاق ...