...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

من لهجه‌هاي اشرافي را مي‌دانم
و قافيه‌هاي بليغ ناگزير را.
نيز مي‌دانم
كه توكا
درهرآنچه مي‌دانم
آميخته است.
...

و حقیقت
ساقۀ نوریست
که یک روز
درخیالِ تاریکی بود
و گیاهی که در خوابِ خاک
و رنگین کمانی
که رؤیای پُل.
...

بهار با گلی کوچک
زمستان با نخستین برف بر شانه درخت
و انسان با گریه‌ای کوتاه
خودش را پیدا می‌کند
...
کوکب‌ها
عطری غریب را برای هم توصیف می کنند ...

شاعر با یک نگاه کلی به طبیعت ، تما م قلمرو اطراف خود را بر رسی می کند ، در این دیدار با تکیه به مختصات خاص و نام گذاری آن تلنگری به تفکر خود می زند تا یک ترکیب واحد را به یک قطعه شعر اضافه کند .
جلوه های بی مانند طبیعت را به عنوان نشانه های هستی، در یک موقعیت مکانی و در یک فضای زمانی در شعر خود به کارمی گیرد
...

یک واکنش عاطفی کافی است که تفکر شاعر بر انگیخته شود . لذتی که مخاطب از گزارش همین ساختار عاطفی نصیب خود می کند ، شیوه ای است که برای خوانش شعر انتخاب کرده است تا زمینه را برای تحلیل و تفسیر شعر آماده کند . ...

مضمونی جدا از پیکره ی شعر وجود ندارد هنگامی که به نیت یک پدیده ی سبکی ابزار بیان را در اختیار داریم تا ساختار کلام را در یک قطعه ی واحد ومنسجم عرضه کنیم .

چرا ؟ چون سبک پدیده ای فردی و دارای سرشت مادی است . و شاعر تاثیر مستقیم از متن موقعیت های ملموس را که یک عنصر عینی است در یک ساخت مریی و ظاهری به حوزه ی کار کرد های شاعرانه ی بافت سخن نزدیک می کند .

به ویژه ، وقتی شاعر می خواهد پیام خود را به مخاطب ابلاغ کند . در پی ...

در همین دو سطر آغازین شاهد یک حرکت شاعرانه هستیم . " واج آرایی " نقطه ی کلیدی سطر ها ، واج های ( خ ، س ، ت ، ن ) به صورت پیوسته کنار هم بنویسیم . نصیب شاعر " خَستن " می شود . یعنی زخمی شدن ، زخم از خواستن و خواستنی سخت تا جان دادن ،

در بافت پیوسته و عمودی شعر نیز با همین معنی روبه رو هستیم . ...

یک قطعه شعر ، یک عبارت و یک متن در برابر مخاطب او را به آن سوی متن ، عبارت یا شعر می برد . که نا گفته ها و نادیده های شاعر یا نویسنده هستند . این تعریف برای یک شاعر بیشتر مصداق عینی دارد تا یک نویسنده ،در هر فضای ادبی ، ابتدا از طریق معنا راهی به متن باز می کنیم ...

دلبستگی شاعر به کلمات و سازش آشکار با کلمه ، کلمه های مانوس ، کلماتی که باعث تکرار تصاویر هم معنا می شود . شاعر ایلیا ت ، ( میراث بَر فرهنگ قومی و اقلیمی ) ، مهربان و دارای روحیه ی آرام ،

شاعر دلبسته ی کلمات است . وقتی کلمه را یافت . آنگاه چتر خیال را باز می کند تا تصویر خلق شده آرام در شعر بنشیند و حاکمیت خود را در یک قطعه اعلام کند . ( موقعیت تصویر ) ...

سبک و شیوه ی تفکر شاعر باید به گونه ای باشد که تمایلات ذهنی او دید تازه به جامعه عرضه کند . و در ارائه ی تصویر ها و معماری کلام در ساختمان شعر ، مخاطب را به حیرت وادار کند .خیال و جادوی واژه ها در جوهر شعر اگر به تکوین برسد . زیباشناسی شعر خلق می شود و چهره ی دیگری از شعر ایران به جهان صادر می شود . ...

هر حرکتي در ذهن و زبان شاعر ، تاثير تجسمي خود را به صورت احساسي بيان مي کند . تا شکلي از شعر ارائه شود . وقتي يک پديده اي به دستگاه زبان راه پيدا مي کند ، تاثير عوامل زيباشناسانه در مصراع يا عبارت آشکار مي شود و درقلمرو آفرينش هاي زباني خود را نشان مي دهد . ...

«چو بیونگ وا» شاعر محبوب کره ای در سال ۱۹۲۱ میلادی یعنی یازده سال پس از اشغال کشورش توسط نیروهای ژاپن، در شهر انسئونگ بدنيا آمد. او تحصیلات عالیه ی خود را در بیست و چهار سالگی در رشته ی فیزیک به پایان برده و در بیست و هشت سالگی اولین مجموعه شعرش به نام "میراث ناخواسته ی من" را به چاپ رساند. چو بيونگ وا، که در کنار شعر به نقد ادبی و نقاشی نیز می پرداخت، از مطرح ترین چهره های فرهنگی کره ی جنوبی بشمار می رفت. وی نقش تعیین کننده ای در شکل گیری و پیشبرد کانون ...

طبیعت گرایانه زیستن واژگان و پهلو به پهلو بودن تجربه های پدیدار شناسانه بود. نحوه قرار گرفتن کلمات در شعر هوشنگ چالنگی همانند قرار گرفتن اشراق در باطن مشرق است و به چیزی شبیه عاطفه مند کردن ذهن در روابط اصیل ولی ناشناخته ختم شدن. ...

هرگاه سخن از غزل امروز و غزلسرايان نامي معاصر به ميان مي‌آيد، هميشه نام چند تن در ابتداي اين فهرست قرار مي‌گيرد؛ زنده‌ياد حسين منزوي، محمدعلي بهمني، سيمين بهبهاني و.... که محمدعلي بهمني به عقيده برخي از صاحب‌نظران، مطرح‌ترين چهره در قيد حيات غزل معاصر در روزگار ماست. ...

وحدتی هماهنگ در شعر های " اَله مرادی " دیده می شود . او در طول سه دهه سرایش شعر به نظر می رسد که با انتخاب برخی شعرها به تر کیب واحدی برای ارائه ی کتاب : به نفع رویاها " اقدام کرده است .باور ندارم که شعر های منتخب همه ی آثار شاعر در دو دهه ی شصت و هفتاد باشد . در هر صورت شاعر سعی کرده است . تا کار های نزدیک به هم ، با شکل و محتوای هماهنگ را برابر مخاطبان خود قرار دهد . ...

...

...

رسیده اند به پشت در اتاق. گرم شه. تشک از خیسی تنم نم گرفته. تو غلت می زنی کنار من، پتو را محکم تر می پیچی به خودت. روز دارد با شب قاطی می شود. می ترسم بلند شوم پرده را بکشم که خاکستری پشت شیشه نریزد به اتاق. پلکت را بسته ای و آرام نفس می کشی. خودم را به تو نزدیک می کنم، آنقدر که نفست بسرد روی صورتم. چشمم را به در می دوزم و نفست را فرو می دهم. ...

شايد عادت كرده‌اي به این راه كه هر روز از خانه‌ات شروع مي‌شود و مي‌رسد به ميدان‌گاهي وسط روستا. دلم مي‌خواهد روستا را در دامنه‌ي يك كوه بكشم از آنها كه تا كمر در مه فرو رفته‌اند. با اين چند خط تيره كه براي كوه مي‌كشم و سفيدي كاغذ بايد در بيايد. كلبه‌ات را در كمر‌كش كوه مي‌كشم جايي كه آمد ‌و‌ شد اهالي‌اش را نبيني . از كشيدن ديوارهاي سنگي لذت مي‌برم ، خصوصاً وقتي براي نشان دادن عمق سنگ چين‌ها ضربه‌هاي عميق و تيره مي‌زنم. بهتر است توي ديواره‌ي سنگي كلبه‌ات دوتا ...

...

...

...