رویکرد از ، جدای از پیچیده گویی و ارتباط نادرست آن با مخاطب است. مخاطب ، از را مثل یک جز نهادینه شده و درونی پذیرفته است. مثل پلک بر رو ی چشم . از نمی تواند نباشد ولی تا کنون مستقل نبوده و مثل اسم نمی تواند به تنهایی پدیدار شود و و در طول جمله و در قسمت های مختلف متن متفاوت سرک بکشد . از ، مفهوم منطقی ندارد و نمی تواند استعاره شود تا جنبه های جدیدی از زندگی مارا مشخص کند و یا روش جدیدی از دیدن را یادمان بدهد. ...

با گذری بر کتاب شعرثانیه های گیج و بررسی موتیف های شعری این مجموعه ( آسمان ٬ آب٬ باران٬سایه ٬ باد٬ هستی و نیستی ) به ذهن سیال و طبیعت گرای این شاعر بیشتر پی می بریم .شاعر با نگریستن به هستی و چیستی از منظر زمان٬ مرگ دقایق را در تمام لحظات همچون موریانه ای مد نظر دارد و با به چالش کشیدن بعضی از مضامین٬ خود را گیج همین ثانیه ها می کند ...

تعیین عمر این فسیل ممکن نیست
چیزی ست میان عصر پارینه سنگ و زنی که دور میدان تجریش گریه می کند
گاهی به عقب بر می گردد
آه می‌کشد
...

آخدا! گوسفندها خوابند شکر از این که تو باز بیداری
خودمانیم، سعی کن ده را دست یک گوسفند نسپاری!
کدخدا رفته یونجه خرد کند- بچپاند به گلّه، برد کند
تو که این گلّه را نمی دوشی تو چرا کاه و یونجه می کاری؟ ...

"برای اینکه نویسنده‌ای بزرگ شوی، نخست باید انسان بزرگی بود...". دیری نیست که اسلون ویلسون نویسنده‌ی فرهیخته آمریکایی نویسندگان را به این گزاره‌ی استفهام انگیز فرا خوانده است. گزاره‌ای که نویسندگان را متعهد به انسان می‌کند و امر راستین نوشتن و قلم در دست داشتن را دور از یک شرح واقعه یا خاطره نگاری و یا قصه پردازی می‌کند. ...

در شعر شاعرانی که با طبیعت انس و الفت گرفته‌اند ؛رنگ‌واژه‌ها جلوه‌گری بیشتری دارند و « سروهای شیراز » نیز از این ویژگی مستثنا نیست ؛ استفاده از رنگ‌ها در تصویر سازی و انتقال مفهوم و ارتباط با مخاطب ، نقش ویژه‌ای دارد . ...

پي كي پيج(P. K. PAGE) در سال ١٩١٦ در انگليس متولد شد، مليت او كانادايي بود و با وجودي كه به تمام كارهاي شاعري، رمان نويسي، نمايشنامه نويسي، فيلم نامه نويسي، مقاله نويسي، اپرانامه نویسی و معلمی اشتغال داشت ولي بيشتر با عنوان شاعر در كانادا مطرح مي باشد. او مولف بيش از سي جلد كتاب در زمينه هاي شعر، داستان، سفرنامه، اتوبيوگرافي، مقالات و كتاب هاي كودكان مي باشد. ...

در هر صورت شعر بانو آفرین پنهانی که ما آن را در گیسو ریزی آفتاب قلمداد کردیم ٬ شعر زیبایی ست و می تواند در زنده گردانی هوره های ایلی جایگاه ممتازی داشته باشد و اگر بی غرضانه به آن نگاه شود باید به شاعر خوش آمد بگوییم و به او گوشزد کنیم که دراین غوغای زبانی به دنبال یافتن زبان سره ی خویش باشد ...

و هرگز آیا خواب بوده ام
از درخت ،
ارگانیسم هایی که همدیگر را لمس نمی کنند
با تنها برگشان در پاییر ؟ ...

تو شلیک می کنی
و چشم هایم
روی بوم نقاشیت می پاشند
درد ها
تنها به درد مردن می خورند ...

طرح پائیزی ِ نقاشیِ گیسوهایت
روح من زخمی و تن کشته ی ابروهایت
چون تلاطم به دلم مانده به دریا بزنم
در شب موج پریشانیِ گیسوهایت ...

لب هایت دو رود بی آب
که به هیچ کجای شعرم می ریزد
فنجانی که از کلمه ی لب پر شود
در هیچ قابی جا نمی گیرد شاید
شاید بارانی ام را نمی پوشم شاید
سر من که ناودان ندارد/دارد؟ ...

مراسم رونمایی از کتاب «در پرنده نیست» حسین تقلیلی عصر پنجشنبه 12 شهریور در سالن همایش‌های مجموعه‌ی جهان‌گردی عباس‌آباد بهشهر برگزار گردید. در این مراسم که رضا سلیمانی مسئول کارگاه تخصصی شعر و ادبیات "باران"اجرای آن را به عهده داشت، جمعی از اهالی شعر و ادب استان های مازندران و گلستان نظیر علی‌مسعود هزارجریبی، منصور خورشیدی ، میثم ریاحی ، علیرضا دهرویه و حسن حسن پور حضور داشتند. ...

مراسم رونمایی از نخستین مجموعه غزل های حسین تقلیلی شاعر خوب مازندرانی ، امروز پنج شنبه 12 شهریور 1394 از ساعت 17 الی 20 در هتل جهانگردی واقع در شهرستان بهشهر ، عباس آباد ، سالن همایش های مجموعه جهانگردی با حضور شاعران و منتقدان برجسته استان های مازندران و گلستان برگزار می گردد . ...

با سرانگشتان خلوت
در نیم‌روزِ شناور به دالانِ پوست
سایه از تقاطع کتف و گونه عبور کند تا نیم‌پلکِ کوتاهی بر انعکاس آفتاب
کهربا نشوم تردید می‌کنم به تنم ...

رای پیگیران و درگیران بررسی شعر معاصر، به خصوص آنچه به لحاظ تاریخی نقطه شروع‌اش در ابتدای دهه 40 می‌باشد، میانبری جهت ساخت انتقادی الگوهای مطرح شده، اضطراری است که شاید در سامان‌های زبانی و یا موسیقیایی و یا در ریشه‌یابی ملل و فرهنگ دیگر باید جست‌اش. شعری که نامی اگر می‌برد از "دیگر" گونگی‌اش وام دارد و تابع فرمی درونی است که با توجه به ظرفیت‌های زبانی، ترکیب‌سازی‌های متناسب با فضای شعر ایجاد می‌کند. اگرچه نزدیک به نیم قرن از شروع جریان شعر در دهه 40 می‌گذرد، اما آنگونه که نشانی از رد پای هر گونه تاثیر و تاثر چنان ...

از دست‌هايت
رها شده باشم خوب است؟
از ردِپايت
تا جايي كه جا دارد
در رفته باشم خوب است؟
...

در تلاطم ِ نقوش می پیچم
در بلوغ ِ خروشی که
آستانه اش سقوط .
گونه ای از تماشای تو
که نقش ِ هفت رنگ ِ تقدس می طلبد ...

دراین مجموعه، خواننده را پله پله به سوی فاجعه ای نزدیک می کند که یک تراژدی نویس چیره دست با تمام جزئیات چنان در جریان و پیشرفت این اندوه نقش دارد که گویی"گورخوانی" بیانگر وقایع وفاجعه ی حتمی در آینده است. ...

از تحریریه خبر تا خوشه‌های بمب امساله
دهن به دهن نزدیک است به دروازه عثمانی دهن کجی کنم
ببین این مورچه لای این خرما وراجی کرده کی مرده؟
...