همیشه هم قرار نیست شبیه خودت نباشی
البته در عکس
برعکس یا بلعکس
عکسی هم پیدا می‌شود که عین شبیه خودت باشی ...

به تکرار گیپورهای پشت
از گردن تا گودی کمر
که اغلب دروغ می گویند ... ...

نام ات را از هر که می پرسم
سر در گوش بادها می گذارد
تو رفتی
من ماندم ...

ابتذال، جز رونمایی از عواطف در حیوانی ترین شکل آنان چه می تواند باشد؟ اشعار مبتذل (با نام رایج ساده نویسی) نیز از همین الگوی ابتذال تبعیت می کنند و شعریت آنان آکنده از ریخت و پاش هایی عاطفی ست. این ورطه ی احساس زده ای که در چنین دست اشعاری رخ می نماید، امرنشانه ای مخاطبش را مورد خطاب قرار نمی دهد تا با درهم آمیزی یا مشارکت امرنشانه ایِ مخاطب و متن، شبکه ی معنایی متن متکثر گردد ...

نوروز تمام روزهای نیامده‌ام!
در آستان آمدنت
باز هم آستینی از زمین بالا می زنم
امسال سال فنّاوری وجدان باشد ...

در چشمانم
گورستانِ قدیمی
مرده گان را
چراغ چراغ
خواب می خواند از درخت ...

خاموشی بنفش
از مه به مه
از شیرابه به شیرابه
گیاه-معشوق ناتمام
با میوه های بنفش ...

برداشت این است که مهمترین عنصری که یک اثر را در تاریخ ماندگار می کند، ماندگاری اثر نیست، چه این که، احتمال می رود هر اثری که در هر زمان و مکانی درست و مورد قبول واقع شده، نادرست و غیرقابل قبول واقع افتد! علت عمده، حرکت تفکر و ذهن بشر است که هرگز تن به ایستایی و به اصطلاح درجا زدن را به خود احساس نکرده است و همیشه به دنبال جهش در جهت نیل به نوعی پویایی نایاب و اکسیر بوده است. ...

مجاری یک ساختمان
لوله‌هایی زنگ‌خورده در دیوار است
جنس لوله‌ها در یک ساختمان قدیمی
کیفیت یک رابطه است
می‌تواند از جایی پوسیده باشد ...

طلیعه ای بنام
گیسو فتاده ای به اشک
بانگ ِ تیر و
طلوع ِ چندباره ی صبح ...