انتظار تو
زیبایی را
طولانی کرده است و
زیبایی ات
سکوت را عمیق
سکوتی سفید
اتاق را با خود برده است
...

پســـــر اگر شــــده بودم
پـــــدر جوان تر بود
و حال مادرم از این
که هســـت ، بهتر بود
عـــــــصای دست پدر ،
تکــــــیه گاه رویایی
پســــــر نــــماد
خـــدایان روزی آور بـــود
تمــــام زندگی ام
بی تکان تاب گذشـــــت
در آن حـــــیاط که سرتا سرش
مـشـجر بود
...

فرض ِ اول که نامه بنويسم ،
نامه ای عاشقانه بنويسم
نامه را با زغال ِ کم رنگی
روی ديوار ِ خانه بنويسم
فرض دوم : ته ِ دلت با غم ،
طبق ِ برنامه غمبرک بزنم
از همانجا برای گيسويت ،
نامه در رد ِ شانه بنويسم
...

نویسنده به ندرت با حوادث ساختگی زمینه را برای خلق داستان فراهم نموده،این خود داستان است که حادثه را در موقعیت های متفاوت خلق کرده است . ...

شب بر شلال موي تو ترويج مي شود
بر روي گونه هاي تو تبليغ بامداد
اي اجتماع هرچه نقيض است در جهان!
منطق ولي به فلسفه ات دارد اعتقاد!
لب هاي تو حلاوت امن يجيب عشق!
چشمان تو تلاوت شيرين ان يكاد! ...

کل اثر هنری براساس خودانگیختگی شهود تبیین نخواهد یافت چون آن چه ابلاغ شده درون تجربه ی نویسنده شکل می گیرد مثل آبی که در ظرف ریخته شود پس باید شهود باعبارات و اصطلاحاتى كه به كار رفته کاتالوگ وار خارج از متن نماند و با تحليل منطقى قابل صورت بندى باشد. ...

حضور جهان ، انسان و زبان در سیکل باز هرگز بسته نمی ماند چون هر شاعری با مکانیسم خیال و زبان به ارائه متن یا عبارتی می پردازد که جهان ذهنی خود را گسترده تر نشان دهد . ...

اما بالاخره بتازگي دومين كتاب شعر سيامك بهرام پرور با نام «به رنگ نارنگي» توسط انتشارات هنر و رسانه ارديبهشت منتشر شده است تا مخاطبان و اهل فن بتوانند درباره حدود 5 سال فعاليت و غزلسرايي او قضاوتي جدي تر داشته باشند.
...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

من لهجه‌هاي اشرافي را مي‌دانم
و قافيه‌هاي بليغ ناگزير را.
نيز مي‌دانم
كه توكا
درهرآنچه مي‌دانم
آميخته است.
...

و حقیقت
ساقۀ نوریست
که یک روز
درخیالِ تاریکی بود
و گیاهی که در خوابِ خاک
و رنگین کمانی
که رؤیای پُل.
...

بهار با گلی کوچک
زمستان با نخستین برف بر شانه درخت
و انسان با گریه‌ای کوتاه
خودش را پیدا می‌کند
...
کوکب‌ها
عطری غریب را برای هم توصیف می کنند ...

شاعر با یک نگاه کلی به طبیعت ، تما م قلمرو اطراف خود را بر رسی می کند ، در این دیدار با تکیه به مختصات خاص و نام گذاری آن تلنگری به تفکر خود می زند تا یک ترکیب واحد را به یک قطعه شعر اضافه کند .
جلوه های بی مانند طبیعت را به عنوان نشانه های هستی، در یک موقعیت مکانی و در یک فضای زمانی در شعر خود به کارمی گیرد
...