این جهانی که به
چشمانِ تو بخشید مرا
باز هم کرده به
رویای تو تبعید مرا
...

قطره های سیاه می‌بارید
روی بال کلاغ های سرم
باز عطر ترانه ای غمگین
از لب پنجره وزید و نرفت ...

مرد باشی و فقط
اسب وتفنگت باشد
غم یڪ فاجعه
در پشت فشنگت باشد ...

روی تن دیوارهامان
نقش می بست
کابوسهایی مشترک
بین زن و مرد ...

عشق با دسته ای کلاغ امد
عقل،جالیز بی مترسک بود
فکر من یک اتاق متروکه
عشق یک عنکبوت کوچک بود ...

بهارت سوخت! رفتی!
از زمستان برنمی‌گردی
گلِ خشکیده‌‌ی اشکم
به گلدان برنمی‌گردی
...

مواجهه با آثار شاعران مهاجرت کرده ایرانی، فرصتی است که مشخص شود مسافت ایجاد شده میان شاعر با سرزمین مادری تا چه میزان بر رفتار زبانی و نگاه او تاثیر می‌گذارد ...

محسن فاتحي در رمان ماخونيك تلاش مي‌كند در امتداد سنن ادبي زبان فارسي بنويسد. او شاهكارهاي ادبي كلاسيك را عرصه‌اي و آبشخوري قرار مي‌دهد براي خلق يك وضعيت دوگانه و پارودي‌گونه. اتفاقات رمان به‌نوعي در موازات و محاذات با ماجراهاي اساطيري و افسانوي و تاريخي شكل مي‌گيرد و جريان مي‌يابد ...

یک سیاست‌مدارِ مشهور،
یک نقاشِ نامدار،
در جلسه‌یی دیدار می‌کنند ...

از شیون آژیر
تا سرگردانی میان «آشوب، کروساوا»
صورت‌هایی در مه
کلاه‌خودی از پرهای سیمرغ
ماسک‌هایی که
زوزه‌ی روزمرگی می‌کشند ...

عشق گاهی دو سه تا خاطره از نامه برست!
بین ما آنچه به جا مانده فقط سنگ و پرست!
همه ی عمر، تو دلتنگ کسی باشی که
همه ی عمر خود از حال دلت بیخبراست! ...

هوا، هوای لطیفیست، اشتیاق کجاست؟
برای مطلع این قصه اتفاق کجاست؟
تمام عمر نگاهم به آسمان خشکید
بیا دوباره بگو سقف این اتاق کجاست؟ ...

تو را رها
ارغوانِ به تنهایی
در ملکوتِ گریستن وُ وحشت
نوازش کرده‌ام
مَگر مُژه دل است ...

راه های زیرزمینی
آن چنان هستند که مردگان ترجیح می دهند
هماره پرپیچ و خم ...

میروسلاو هولوب، شاعر و ایمونولوژیست بنام چک، به سال 1923 در شهر پلژن( Plzeň)، از شهرهای جمهوری چک به دنیا آمد. در سال 1958، دکترای خود را از مؤسسه‌ی میکروبیولوژی آکادمی علوم چک دریافت داشت و از سی سالگی، همزمان با پژوهش‌های بالینی، سرودن شعر را، آغاز کرد ...

شانه بر سر میکشی "شانه به سر" این روزها
داری آیا از دل من هم خبر این روزها؟
بس که دنبال تو گشتم تا که پیدایت کنم
کوچه کوچه خانه خانه در به در این روزها ...

ای مادران!
شما این کودکان را
چه‌گونه مثل آسمانِ تابستان
و این‌چنین مثلِ آب‌های راکد
و این‌چنین مثلِ روزگارهای خوب ...

مرگ در آستین پرورده‌ام
از زمان بی‌آغاز
از چشم‌های تو که می‌گفت: «باد بشم برم تو موهات»
از پیچ اول کوهستان ...

از منوّر نامه‌ای دریافت کردم نوشته بود:

برای‌ام از زادگاه‌ام حرف بزن ناظم!
از صوفیه وقتی خیلی کوچک بودم رفتیم
اما زبانِ بلغار ی را می‌دانستم... ...

از این جماعت دورم کن
جنبنده‌های خاکی خوشحال را
به یادم می‌آورند

تکرار سبز علف
دلزده‌ام می‌کند
و ریشخند خواب ...

آن تموز که آفتاب تابان
روشن گشت و رخشان
دراین ایام تابستان تابدار
بینی به هر جا گرمای فروزان دادار ...

می‌دانستی که امر ثانوی هستیم
از درختی به‌ندرت عاصی
گاهی نمادی از آدمی که در خیابان
به شکل بیش‌ترین حساس راه می‌رود
یا نشتی از جریانی پر مخاطره ...

«زن و مرد که زیاد حراف می شن یا زیاد ساکت، حتما یه چیزی شون هست.» مامان می گفت.
داستان کوکو، داستان سکوت است. سکوتی که در نهایت طغیان می کند و به تلافی و انتقام می انجامد. ...

پس از وقوع انقلاب صنعتی بود که انسان امروز، با جهانی تازه و نو روبه رو شد. او که تا دیروز همه چیز، از کوچکترین امور تا بزرگترین آن ها، برایش روشن و واضح بود و قطعیت داشت، امروز به مدد پیشرفت های علمی و فنی ...

تام عاشق سينما و فيلم‏هاى وسترن بود. پسرى ده‏ساله و باهوش با موهاى روشن و چهره‏اى خندان. او تخيل فوق‏العاده‏اى دارد، مى‏تواند فيلم وسترنى راكه دارد براى اولين¬بار مى‏بيند از ابتدا، پايانش را درست حدس بزند ...

و تنهایی تو
آواره‌ای‌ست
که...
رویِ پوستم راه می‌رود ...

ای روز سنگین
نشسته بر گرده
کی شانه خالی کنم که بیفتی

ای روز چرخان
که هزار چتر را
رها در باد ...

ادگار آلن پو در سال ۱۸۰۹ میلادی دیده به جهان گشود، اما چیزی که همیشه بر آن تاکید داشته‌ام، نه زندگی پر فراز نشیب و مرگ عجیب او بوده و نه شخصیت اعجاب انگیز او ...

بلد بود کلمه را چه‌طور در لاله‌گی زبان بپیچد
و بر پوستت بکشد
بلد بود خوابیدنت را تماشا کند
و راه رفتنت
نشستن و چیزی احمقانه گفتن.
در دوست داشتنِ نقصان تبحر د ...

ایرانم
دلم خونستانی‌ست
جا مانده از فراموشی ایل
گاومیشم
با مای غمگینی در گلو
...

استر فروید رمان‌نویس بریتانیایی است که در سال 1963 میلادی در شهر لندن دیده به جهان گشود. او دختر لوسیان فروید (نوۀ زیگموند فروید)، نقاش برجستۀ بریتانیایی است. استر در کودکی همراه مادرش سفرهای بسیاری کرد و در 16 سالگی به لندن برگشت و در رشتۀ بازیگری ...

شهر را تکه‌ای چشم‌هات
خفه می‌کند در شعر
در همین ‌سطرها
که در حال انقلابی دوباره‌ ...