با سودجویی از روشنی ماه
دماغ را جمع و یک چشم اش را می بندد
و چشم دیگرش را تیز به نگاه ...

در این نوشتار سعی می شود تا بیان، جنس انتخاب کلمات و نوع نگرش شاعر از دفتر "تهران برای شعرشدن شهر کوچکی ست"با "آستارا تنها بندر بی کشتی"مورد مقایسه قرار بگیرد.ملک زاده شاعر جوانی ست که در جستجوی معنا قلم به دست گرفته است. گویی در این راه پرخطر خوب می داند که معمولا شاعران و نویسندگانی به خودِ اصیلشان می رسند ...

و ﻛﻮﻩهایی که تو پنهان ﻣﻲکنی
سنگ ِ سنگ و
شیار
شیار
و هر قدمت ...

روزهای آسایشگاه به شب هایش نمی ارزد. سیاه که بیافتد به راهروها نعمتی است برای خودش. فس فس دمپایی خیس نفرین شده هم دلتنگی یک تیمارستان را به لخ لخ قدم ها می کشد. امان، امان از قیژ قیژ تخت آهنی زمخت صدادار، از هر جایش که بگیری با زبان پیچ و مهره ها یک دنیا حرف دارد ...

یک روز ﺟﺎﻱمان عوض ﻣﻲشود ماهی
تو با تلنگری به تنگ
سلامم ﻣﻲدهی،
من
...

از میان آثاری که هادی هیالی تاکنون نوشته است « مها و چند داستان دیگر » نخستین کتابی است که او به چاپ می سپارد . "مها" شش داستان کوتاه را در بر می گیرد که صحنه های وقایع شان همه در جامعه عرب خوزستان می گذرد . جامعه ای با جمعیتی قابل توجه و دارای تاریخی گرانقدر و تعداد زیادی تحصیلکرده دانشگاهی که با همه مصایبی که در این مدت بر او رفته پویایی و نشاط خود را همچنان حفظ کرده است و گواه این پویایی هم رشد نسل معتنابهی دست به قلم در سال های اخیر است ...

گل که بین دستهاش بالا و پایین می شد و گردن می گرفت،دست فرو می کرد داخل آن. با کم و زیاد کردن قطر و پهناش،دیواره کوزه نازک می شد یا ضخیم. کمال دانه های درشت عرق را گاه با پشت آستین، از پیشانی می گرفت ...

جنگلی در بشقابم ﻣﻲریزم
کلم بروکلی
مینیاتوری از
باغ بزرگ گردوست
ما هواداران درخت و آب
جنگلی در تن داریم ...

تو تاﺯﻩترین حادﺛﻪی زبانی!
که بر ﻟﺒﻪی آن
پر از اتّفاقی!
پس از آن
جهان «دوستت دارم» معنا ﻣﻲدهد ...

این داستان همچون سایر نوشته های ژیلا تقی زاده٬ فضایی صمیمی٬ساده٬دلنشین و ملموس دارد.شخصیت پردازی ماندگار و نه تیپ سازی گذرا٬خواننده را بلافاصله بی آن که خود متوجه شود به دل ماجرا می کشاند و آن چنان گرم داستان می شوی که زمان و مکان محو می شود و فقط تو می مانی و دلی که به داستان سپرده ای ...