بروم ببینم تَرَک برداشته یا نه
یا باز هم کمی دیگر تحمل کنم عصر یخبندان را
با وطنی که استخوان از لای رکاب دوچرخه‎ام برنمی‎دارد
با این دوچرخه چه چیز را دنبال کنم ...

با تردید از من حرف بزن
چشیدنت را محال ﻛﺮﺩﻩام در این قحطی
و سوگندها را به دریا رﻳﺨﺘﻪام
شبیه یک جنایت ﺷﺪﻩام
پوستم را که برداری ...

به‎روال سابق یادداشت‎هایم در بخش بررسی کتاب، از هرگونه ارزش‎گذاری این مجموعه شعر نیز پرهیز می‎کنم و در این یادداشت قصد دارم صرفاً به مولفه‎های برسازنده‎ی شعریت این مجموعه بپردازم.
شعر محمد آشور، زاده‎ی زمان حال است بدین معنی‎که عمدا به دانش تولید شده در زمینه‎ی انسان‎شناسی و روانکاوی توجه کرده و سعی داشته شعری مطابق با شکل‎بندی و طبعا زیباشناسی انسان معاصر ارائه کند اما این بدین معنی نیست که شعر او می‎باید توسط جامعه (یا همان انسان معاصر) پذیرفته شود بلکه ذائقه‎ی شعری غالب ما، هنوز با کارکرد ذهنی‎مان در قرن بیست و ...

هر پنجره‌ی باز
پاسخی ست به تنهایی
هر چراغ روشن
پاسخی ست به ترس ...

این اﺷﻚﻫﺎی تو را روی پوست پیازی هم ﻣﻲشود نوشت
این اﺷﻚﻫﺎی تو را روی پوست پیازی هم ﻣﻲشود نوشت
بس که نازک
بس که خطوط نامریی دارد از تو در خود
عین پوست پیاز ...

ای از اتاق که بیرون می زنی
پنجره می شوی صیقل تر از سینه ی سندروم
و مرد ، عاشق تر از چله های بی ستون
کوهستان از هر چه مه ، دود تر ...

زن سر مرد پنهان‌شده در ذهنش را با وسواس زیاد که از حرکات دستانش پیدا بود بیرون کشید و آن‌را به‌جای سر مردش گذاشت. اما همچون شب‌های گذشته نتوانست آن‌را از تن تنومند مردش جدا کند ...

شعر پلی‎فونیک و مونوفونیک یا اصطلاحا تک‎صدایی و چندصدایی در دو دهه‎ی اخیر، ابژه‎ی نقادی ادبی بوده‎اند که چنین رویکردی البته بیشتر در نقش دستاویزی برای تخریب یا ستایش آثار کاربرد داشته و صرفا همچون برچسبی تقلیل‎گرایانه به کار برده شده است. این امر، دلیلی جز عدم مفهوم پردازی دقیق چیستیِ شعر "چندصدایی" ندارد ...

انگار که با گوزن گیج بزرگی شاخ به شاخ شده باشم
و درست در آخرین لحظه،بازوهای متقاطع‌ام توی صورتش پاشیده باشد از هم
و تکه‌تکه‌های شیشه‌ای‌اَم را کاشته باشم توی گوشت برآمده‌ی سینه‌اش ...

مدرسه ی فردوسی فاصله ی چندانی با خانه نداشت.همه پچه های محله ی ما در همین مدرسه دوران ابتدایی را می گذراندند.من هم مثل برادران بزرگم در همین مدرسه شروع کرده و وارد کلاس چهارم شده بودم. ...

تا حالا برایتان پیش آمده است از دوستی که سالهاست از او بی خبرید تصویر ذهنی بسازید؟مثلا او را مشغول کارهایی ببینید که در ذهنتان تصور می کنید، اما این تصاویر چه هستند و چگونه شکل می گیرند؟ آیا تصاویری را که تصور می کنیم با تصاویری که می بینیم متفاوت هستند؟ در صناعت شعر چه تصاویری کاربرد دارند ...

تا به حال
حوضچه ی خشک سُرمه را
در سرداب شکافِ کهنه ی یک کوه دیده ای؟
همان که دستی ناتوان
گِردشان ...

نامرئی، انگار رد شوی از من
کمی دست بماند دور گردنم
شل شود طناب و کمی کمتر بمیرم ...

الا كه فكرش را مي‌كنم او همان‌جا بوده
همانجا بوده ومن نديده بودمش
شايد كنار آن آب سردكن نحس
آن آب سركن نحس كه در آن راهرو باريك بخش ICUدر آن باريك بي انتها چون شبجي در تاريكي ايستاده بود. ...

عاشق كه باشى
تازه مى شوى ماهى
دريا يك جورى شور دارد
كه شنا كردن ...

دهانت به دست
دستت روی حرکت آرامی سمت ِ بارانی سخت
وقتی روز ِ تو ...

حتما صاحب مثل همیشه از سر کار بر می گشت و با اعصاب خردی می پرسید : " غذا حاضره یا نه ؟ " خورشید به سوی غرب می رفت که نباشد وآسمان همرنگ نارنج های تازه رسیده شده بود . باید تا هنگام برگشتن صاحب ، تصمیمش را می گرفت ...