تمام دست تو روز است
و چهره‌ات گرما
نه سکوت دعوت می‌کند
و نه دير است
ديگر بايد حضور داشت ...

دلی پرتابی دارم
ازین مناجات بلند که
مدفن بهاری من است
ای عشق
...

به چیزی اضافه ام نکن
حتی به دورِ کُندِ میکروفونی در گلوی این چکاوک
که خورشید بدون هیچ مبالغه ای
پای بیانش را امضا می کند
- برای حروفچینیِ دوباره ...

برای من که از بالی کنده شدم در باد
برای من آوازی بخوان
بادبادکِ بی بند !
آسمانِ مرا پس نمی دهند ...

پس از تو
من می مانم
با طعم گس عصرها
رازها و نگاه ها

...

دانلود کتابِ "صور و اسباب در شعر امروز ایران" نوشته اسمعیل نوری علاء که پیش از این توسط نشر بامداد در سال 1348 منتشر شده بود . ...

دینگ دانگ
ساعت به وقتِ بی عاری می نوازد
چه بی هوده در رفتی از کفِ دستانم وقت
تا از آسمان سوراخْ سر بریده ات را به رخِ باغچه ام کِشی ...

به دنبال مراد از مرگ , گرم زایش خویشم
چنان آتشفشانم , زنده از فرسایش خویشم
بنای جوشش فواره ام , برخویش می ریزم
من آن آبم که گرم شستن آلایش خویشم
...

ادبیات زایا اغلب سعی در کشف افق های جدید و شکل های تجربه نشده و نو دارد. بخش کثیری از جریان های نوجویانۀ معاصر رهیافت و کوششی برای رسیدن به «وضعیتی دیگر» می باشد. گاه این وضعیت بر اساس اصول و قوانین مدون و مقبول شکل می گیرد و گاه بر پایه تنوع طلبی و تفنن. ادبیات معاصر بخصوص در دوره معاصر و در حیطه شعر نزدیک ترین و بی سابقه ترین تماس ها و مجاورت ها را با بنیان های مکتبی و نظریه پردازی تجربه می کند. ...

جدا شدند دو تا ابر در به در از هم
دو رودخانه ی عاشق! دو چشم تر از هم
جدا شدند نه این گونه استخوان از پوست
جدا شدند نه مثل دو گوش کر از هم ...