بتازگی یادداشت کوتاهی به قلم یکی از شاعران معاصر که بی تردید نام بزرگی ست در حلقه موج نو و "شعر دیگر" د ر بخش نقد و اندیشه آن سایت وزین آمده است که سراسر تحسین دو سه رباعی یکی از رباعی سرایان معاصر است . عنوان یادداشت این است :"سرودن رباعی بعد از خیام این گونه گمان نمی رفت" ...

محشر به پا شد از غزلم خاک جان گرفت،آتش شتافت سوی خدایان ،سلام کرد
اینبار شاعرانِ دو عالم به صف شدند،صاحب عزا به شیوه ی مستان سلام کرد

حافظ رسید،شاخه نباتش به یک طرف، گوته گرفته کنج عبا سمت دیگرش
جمعی به پای حضرت حافظ به پای خواست،حافظ فقط به حضرت سلمان سلام کرد ...

با من چه کرد معجزه ی انعکاس تو
امشب دوباره ماه شدم از تماس تو
منظومه ی وجود تو را چرخ میزنم
افتاده ام به گوشه ی پرت حواس تو ...

دریایم و افتاده به جوشم امشب
یک ساحل درگیر خروشم امشب
من صخره به صخره موج،بر می دارم
صدها صدف افتاده به دوشم امشب ...

دوچرخه سه نفره شماره یک منتشر شد. با همکاری: مجله ادبی پیاده رو، مجله کوه ران، هیچیسم، موج شعر و سوگواران ژولیده . لطفاً برای دانلود به ادامه ی مطلب مراجعه بفرمایید ...

قدم می زنند خیابان های زیادی در سرم
با نیمکت های خاکستری
با درختان صنوبر شبیه دلم که کجاست؟
با بابای کوچکی در خاطرم ...

نزدیک ترین میان بر برای کارگذاری بیشترین جزییات ممکن در شخصیت پردازی، استفاده از فیگورها یا ژست هاست؛ بدین طریق که با ارجاع به خصلت های تیپیکال که عمده مخاطبان پنداشت های یکسانی (یا دست کم محدود تری) راجع بدان دارند، شبکه یی از دلالت ها را به متن ضمیمه می کنید ...

آن دو انگشت پير
ﺳﺎﻝهاست
چيزي به جز زمان
نشانم نداﺩﻩاند
من اما نگاه ﻣﻲكنم هنوز ...

رآکتورهای اتمی کار می‌کنند و کار می‌کنند
ماه‌های تولید آغاز می‌شوند با طلوع خورشید
و با طلوع خورشید کامیون‌های زباله
مرده‌ها را از پیاده‌رو جمع آوری می‌کنند ...

اگه یه روزی بیاد و دوباره حتی برای یه بار دیگه هم شده از اون کوچه رد شم، این بار سرم رو بالا می گیرم و با تمام وجود، جوری که انگار تمام وجودم را توی چشمام ریخته باشم با تک تک سلول های بدنم اون لحظه رو نگاه می کنم. اصلا مثل یک اسکنر قوی تمام دقایقش رو اسکن می کنم. می خوام این بار با دقت ببینم تمام اون ثانیه ها و دقایقی رو که تو اون سال ها جراءت دیدنش رو نداشتم ... ...