حضور کلمه و رنگ و سرعت تصویر در این قطعه شعر به سرعت تخیل مفهوم تازه ای می دهد . حذف فاصله بین نگاه شاعر و پدبده های پیرامون او صورت می گیرد . در هر صورت کار شاعر ، کشف و جست وجوی لغت برای رسیدن به نوعی شعر در شکل مدرن آن است. ...

شاهنامه در سطح لغوی برتر از گرشاسبنامه است. وفور لغات جنگی – حماسی، وجود افعال پیشوندی، کمیِ لغات و باورهای غیر فارسی، و گزینش لغات با توجه به محتوا، باعث می‌شود که فضای با ابهت و اصیل و اساطیریِ شاهنامه که تاریخ غیر مدون ملّت ماست، تقویت شود و در وجود تمام فارسی زبانان رخنه کند.
...

دو متن اول بیشتر با منطق درگیراست و آخرین متن توصیفی است. اما حاشیه پردازی های جزئی هدف مشترکی را در هر سه متن بر آورده می کند: تاکید بر زمان و مکان توصیف را کاهش میدهد. ارزش کمی برای اظهار قطعی قائل می شود. خواننده و نویسنده مورد اشاره نیستند ، درگیر هیچ گونه اعترافی نیستند ...

من که
خفاش زاده بودم تا
چشم خورشید را
بسوزانم
پای من لیز خورد و
حالاهم
ناگزیر از
نگاه فانوسم

...

در لحظه ی خواب
ایل او را کشتند
با منطق قال و قیل
او را کشتند
آن مرد پیامدار آزادی بود
تنها به همین دلیل
او را کشتند...
...

پس مثل هر روز، دسته موی سفیدت را روی پیشانی انداختی و باقی موهای سیاهت را محکم به عقب سر بستی و روسری سیاه را طوری جلو کشیدی که جز آن یک دسته سفید ، حتی یک تار مویت بیرون نباشد. حدود سه سال پیش همخانه ات گفته بود
...

ظرف هاي شام ديشب توي آشپزخانه تلنبار شده بود. يادش آمد كه هويج توي سوپ نريخته، دويد و رفت توي آشپزخانه. تابلوي آبرنگ،‌ درست رو به روي در آشپزخانه بود. وقتي رفت تو، چشمش خورد به آبي ها و صورتي ها و لبخند زد. يك نفر، يك صدا از توي اتاق بچه ها داشت داد مي زد: " بوي گندم مال من، هرچي كه دارم مال تو...". چشمش را دوخت به تابلو ولي رنگ زردي توي آن نبود. هرچه بود، آبي و صورتي و بنفش بود و قرمز.

...

مجموعه اي دربرگيرنده ي 48 رباعي كه شاعرش در پشت جلد مجموعه اينچنين نوشته است: « سونات يا در واقع سوناتا از ريشه ي لاتين-ايتاليايي به معني صدا دادن و نواختن است كه در موسيقي براي قطعه اي بكار برده مي شود كه در آن تضاد را مي توانيد احساس كنيد» . ...

کتابتشریفات بهاره رضایی عاری از تشریفات است.برای ورود به کتاب شاعر لازم است بر عکس نو آموزی در آستانه ی تشرف، تمام تشریفات معمول را کنار بگذاریم و برعکس شاعر که برای مکالمه با دنیای بیرون از خود و از واژگانش عذرخواهی میکند، ضمن ارج و حرمت به تمام واژگانش قدم به دنیای او بگذاریم. تشریفات با این شعرآغاز می شود ...

ثقل کلام ما بر روی ساده نویسی است ،هرچه که پس یا پیش برویم و به عقبه های زیبایی شناختی کانتی در یک شعر نظربیفکنیم باز سعی می کنیم به ساده نویسی برمی گردیم و عواقب کلی آن را دریک مطالعه ی موردی ((case studyکه مجموعه ی دوم اشعار سجاد گودرزی است تحت عنوان " جنبش تن با کو " که توسط نشر چشمه به چاپ رسیده است.

...

جهان پیراهنی کبود
تنگی ام می کند
از سلول هایم پیش / بیش
آفتابِ چیده چیده
بر چهره ی پیراهن زمین
صبرم /اما/
در عنابی دقیقه ها
نمی پیچد ...

ماه
یک آه بود
برخواسته از قلب خسته ام
که سنجاق
به آسمان اش کردم
تا همیشه
پیش چشمانت باشد و

...

هنگام دلتنگي‌ام،
گويهايي به خيالم مي‌آيند
از ياقوت كبود،
از فلز.
من خداوندگار سكوتم.
چرا سيماي شكافي
رنگ مي‌بازد در زير كنجي از سردابه؟ ...

هر ساعتی که بلند می شدی دری بسته می شد.از اتاقی به اتاقی می رفتند،دست در دست یکدیگر،اینجا چیزی را جابه جا می کرند،آنجا را باز می کردند.تا اطمینان یابند.زوج شبح وار . زن گفت:اینجا رهایش کردیم. مرد افزود:و همچنین اینجا و زن زمزمه کرد : بالای پله هاست و مرد گفت:و در باغچه.گفتند آرام.ممکن است آن ها را بیدار کنم.
...

یکی از مباحث مهمی که در حوزه فلسفه و ادبیات امروز مورد توجه است و در عمل نقد نقش و کارکرد بسیاری دارد مبحث هرمنوتیک است . آنگونه که در تعریف لفظی هرمنوتیک آمده معنی نظریه و عمل تاویل مهمترین معنایی است که در پس واژه ی هرمنوتیک نشسته است . هرمنوتیک در واقع روش خاصی از تاویل را ارائه می دهد که در آن بازگشت به ریشه های تاریخی معنای یک اثر میتواند مهمترین شاخصه باشد.
...

هرشعری برای خود واقعیتی پیدا می کند که با هر واقعیت دیگری فرق دارد .علت اینکه شاعر جزیی از یک پاره ی بزرگ زمانی و مکانی رابا اجزای دیگر از جاهای دیگر درهم می آمیزداینست که پراکندگی را قبول نداردو همیشه از کثرت به سوی وحدت می گراید.متاسفانه این فکر وحدت دادن به اندیشه ها،احساسات،تصاویر و تجربیات که اساسی ترین ویژگی خلاقیت شاعرانه است در شاعران جوان کمتر به چشم می خورد. ...

طفلک پسرم
باز مجابش کردم
بی شام به زور قصه
خوابش کردم
ناگاه کبوتری
به خوابش آمد
ناچار گرفتم و
کبابش کردم
...

ماه وقتی هدفش
حمله به انسان باشد،
دهن قافیه باید پر لیوان باشد!
کو زبانی که
بخوانی تو و لب پرنشود
کودهانی که
به اندازه کتمان باشد!
مگراین شیفتگان را
توبه اندازه دهی
هرکه اندازه ننوشد زتوحیوان باشد ...