پاشیدن گلو
از تحمل زیادِ کم‌تر از پاشیدن گلو
صورتی عور
چپیده در آینه‌ای دیرتر اما مرطوب ...

من که کاری نداشتم به خدا او خودش قصد کرد من باشم
تار من را به پود باران بست تا که پاییز پیرهن باشم
خاکم از ریشه های تاک گرفت عسل و انگبین به خاک گرفت
زیر و بم دادو ..سینه چاک گرفت قوس ها داد تا که زن باشم! ...

آه چقدر در آغوش کشیدن مادر دلپذیر می تواند بود
با او خندیدن، دست هایش را نوازش کردن
و با هم نیایش کردن و سر بر سینه اش گریستن ...

وقتی آن کبریت را بردی میان خرمنت
منتظر بودم که این آتش بیفتد گردنت
خون ما آرام جاری بود در رگ هایمان
خواستی تا لکه ای باشد به روی دامنت ...

نه قادرم به آفتابی که طلوع می‌کند فرمان برانم
نه کسی بیدار می‌شود که حالِ مرا درک کند
مردن از اندیشه‌ام می‌گذرد
و بعد هم این پرنده ...

جورج فردریک هندل (به آلمانی: Georg Friederich Händel) آهنگساز به نام آلمانی– انگلیسی سبک باروک است. وی در سال ۱۶۸۵ در شهر هاله آلمان متولد شد و نبوغ و استعداد خود در عرصه موسیقی را در ۸ سالگی و ابتدا در نواختن ارگ نشان داد. او توجه فریدریش ویلهلم زاخو (Friedrich Wilhelm Zachow) آهنگساز به نام سبک باروک را به خود جلب کرد و از همان دوران کودکی در زادگاه خود تحت تعلیم وی قرار گرفت. هندل مدتی در هامبورگ به عنوان نوازنده ارگ کلیسا به کار اشتغال داشت. پس از آن به ایتالیا رفت و حدود چهار سال در ...

نور چشم ایرانه‌خانم زیباست
آزاده‌ای در بند
با پوستی که
مهتاب را بشارت سپیده‌دم می‌دهد
طرز قدم برداشتن‌اش ...

در اوایل قرون وسطی کلمه Romance (رمانس) بر زبان های بومی و محلی دلالت میکرد که از زبان لاتین اقتباس شده بودند و بدین وسیله از زبان رسمی و علمی لاتین که در مدارس آموخته میشد متمایز می شدند. در این دوره کلمه های Romancar وRomanczبه معنای ترجمه یا تالیف کتاب به زبانهای بومی بود. این گونه آثار را Romanz، Roman، Romance می نامیدند. صفت رمانتیک (Romantic) برای اولین بار در سال 1650 در زبان انگلیسی بکار رفت و در واقع ارزنده ترین هدیه این زبان به تفکر اروپایی بود. شکل فرانسوی آنRomanesque در سال 1661 و ...

به یاد توست که خوابیده ام کنار زنم
به یاد توست که در آمده است پیرهنم
تو زیر پوست شب خواب ماه می بینی
و من به یاد توام دست می کشم به زنم
...

در این تاریک
به خفاش‌هام کمی نور بپاش
در عمق من
سایه هم خود را به جا نمی‌آورد ...

شيرزاد حسن سال 1950در شهر اربيل عراق به دنيا آمد. در سال 1975 از دانشگاه المنتصريه بغداد مدرك ليسانس زبان خود را گرفت واز همان سال هاي دانشجويي داستان هاي كوتاهش را در نشريات عراق به چاپ رساند. او يكي از نخستين داستان نويسان برجسته کردستان عراق است كه با تاثر از ادبیات غرب و چاپ تعدادی داستان كوتاه ابتكاراتی در فرم، زبان و روايت داستان ها پديد آورد و توانست تا حدودی حركت تازه اي در ادبيات معاصر كردي را رقم زند.پر قدرت ترين اثر او رمان كوتاه ...

چیزهایی از قبیل محاصره بین انگشت‌های تو
و طرز عجیبی از خندیدن، که روی لب‌های تو پرسه می‌زد
تو از رفتن، سکوت کردن را فهمیده بودی
و مثل یه فوت بلند ...

زندگی چیست؟از تو می پرسم
گریه با دوش داخل حمام؟
خوردن غصه با دوتا ژلوفن؟
بوسه ی پس گرفته موقع شام؟ ...

آتش زندان ، زبان داستانی ابراهیم دمشناس با گام‌های بلند است ، نویسنده در قریب هشتصد صفحه هر چه را که می‌خواهد ، می‌تواند با دلی آسوده بگوید. از اسطوره به تاریخ بزند و از ادبیات کلاسیک به ادبیات مدرن. روایت پرتاب رستم است به دوران معاصر و ادبیات امروز ؛ تحلیلی جنوبی ست از روایتی خراسانی. کل روایت ، رفت و برگشتی‌ ست ازسفر میان خوزستان و خراسان . داستان ادیسه‌وار پیش می رود و به عقب باز نمی گردد. حتی بازگشت‌ها هم آن رفتن پیشین نیست ...

اگر تو‌ محبوب منی مرا کمک کن تا از تو سفر کنم
اگر تو طبیب من هستی به من کمک کن تا از تو شفا پیدا کنم
من اگر می دانستم که عشق این گونه خطر ناک است عاشق نمی شدم ...