"سرانجام یافتمش" گزاره یی ست که جستجویش می کنیم؛ همان ژوئیسانسی که لکان می گوید، همان گویِ بلورین نوری که از چنگ می گریزد. گاهی پیدایش می کنیم، دفعه یی در شاملو، باری با رویایی و هرازگاهی در براهنی، بیژن الهی و دیگران ...

شب
دلهره
تابوت
صدايي تاريک ...

چاره ای نداشتم
من از طوفان جان به در برده بودم
و ناخدا که در مرگ فرزند
شبانه های شاملو را می گریست
به زمین و زمان مشکوک شده بود ...

تو ﻣﻲتوانستی بسیاری چیزها باشی
ﻣﺠﺴﻤﻪی سپید ِ فواﺭﻩای
روبروی کاﻓﻪای کوچک در ساحل مرمره
ﺻﻠﻪی صدای گرﻓﺘﻪی ساز ِ یک دوﺭﻩگرد
در کوچه ﭘﺲکوﭼﻪهای پروجا ...

"چاه به چاه" عنوان رمانی از رضا براهنی ست که سال 54 در مجله ای خارج از کشور به چاپ رسیده و در انتشارات نگاه از سال 86 تا 93 سه بار تجدید چاپ شده است. راوی داستان یک زندانی شمالی ست که در سپاه دانش مشغول به خدمت بوده و ...

و من که دستی منفعلم
چگونه می توانم به اندام مسخ شده ات بگویم :
ایست
بگویم ایست و خواب ها را بدوم تا ته ...

خیال ِ خام ِ تفنگ ات / پیشانی ام بود
خیال ِ خام نبرد ام / تن به تن
وَ خیبر استعاره ای از لب
ای فتح الفتوح! ...

با سودجویی از روشنی ماه
دماغ را جمع و یک چشم اش را می بندد
و چشم دیگرش را تیز به نگاه ...

در این نوشتار سعی می شود تا بیان، جنس انتخاب کلمات و نوع نگرش شاعر از دفتر "تهران برای شعرشدن شهر کوچکی ست"با "آستارا تنها بندر بی کشتی"مورد مقایسه قرار بگیرد.ملک زاده شاعر جوانی ست که در جستجوی معنا قلم به دست گرفته است. گویی در این راه پرخطر خوب می داند که معمولا شاعران و نویسندگانی به خودِ اصیلشان می رسند ...

و ﻛﻮﻩهایی که تو پنهان ﻣﻲکنی
سنگ ِ سنگ و
شیار
شیار
و هر قدمت ...