از تو چیزی به یادگاری بردن
با دو خورشید در دل اما دلسرد!
چند سال است که تو را ندیدن
تو را در پیاده‌روها گشتن
در توهم مه‌آلود یک روز بارانی ...

ایمی همپل ؛ زادهٔ ۱۴ دسامبر ۱۹۵۱ نویسنده داستان کوتاه و روزنامه‌نگار آمریکایی است. وی در کالج بنینگتون و دانشگاه فلوریدا نویسندگی خلاق تدریس می‌کند. وی همچنین برنده جوایزی همچون جایزه پن/ مالامود و کمک هزینه گوگنهایم شده‌است.
کتاب‌شناسی: دلایل زندگی (۱۹۸۵) / بر دروازه‌های پادشاهی حیوانات (۱۹۹۰) / خانه آشفته (۱۹۹۷) / به هر طریقی: اشعاری از سگهای نویسندگان (۱۹۹۹) / سگ ازدواج (۲۰۰۵) / مجموعه داستان (۲۰۰۶) / داستان‌های جدید از جنوب (۲۰۱۰) ...

مثل انسانی که در آینه ها منعکس نمی شود
مقابلت ایستاده ام
می بینی؟

در تلاقی بودن و نبودن، از کنج خلاء
تو را صدا می زنم
می شنوی؟ ...

و روی دیگر من
شمشادهای بلند
خواب که از تو
در ورای بنفش
جوی هایی که از آتش
در تنم می گذرد ...

من رشد بذر را به نام خود نام نهاده بودم تا
افرادِ آب دریابند مقصودشان کجاست!
بر اصوات معلق خود را پراکندم و پراکندم دست‌هایی را به اشاره
که هوا را بشکافند و همه‌چیز را به نام من، دگربار بیافرینند ...

یلدا شبی که از نگاه تو اناری چید
رنگی که از من پرید
و به سرخی لب‌ها افزود
به شوری یا شیرینی که نمی‌زند! (مهمانان گفتند!)
امشب اگرچه دست‌های خون ندیده ...

هسته ی مرکزی شعرِ م. روانشید رویکردی معترضانه و انتقادی دارد. ارتباط سطرها به علت موضوعیت ظرافت ساختاری را به ذهن مخاطب متبادر می کند.
تعدد گزاره های خبرینشان از وضعیت و موقعیتی خاص دارد. شعر از شش بند تشکیل شده است. آغاز آن «ما ناپدید شدیم، نمردیم» آن چنان قوی است که کل سطرها را تحت الشعاع قرار داده است و در آخر به صورت چرخشی دوباره تکرار شده است ...

این ایستگاه آخر راه است
چیزی به غیر هیچ نمانده
آرام گریه کن ته خطم
نه!فرصت(بپیچ!...)نمانده ...

پاتا شاموگیا شاعرونویسنده متولد آبخیزیا یکی از مهم ترین چهره های شعر امروز گرجستان است . مجموعه اشعار شاموگیا محبوبیتی گسترده بین مردم و منتقدان داشته و موفق به دریافت بعضی از مهم ترین جوایز ادبی شده است . شعر های او آمیز ه ای از طنز و تخیل وابداعات زبانی است .او با خلاقیتی شاعرانه ونگاهی دوباره به متون مذهبی ارتدوکس و سنت ها ی قدیمی ؛ شعر هایی مدرن و متفاوت درباره زندگی ؛ عادت ها وروابط مرسوم در جامعه امروز گرجستان نوشته است ...

خالِ پریشانحالی به تعلیق
گذاشتم بر صورتی مجازی
قطعه قطعه شده
بر ملا و ناپیدا ...