چارلز بوکافسکی متولد 1920 در آلمان است.پدرش سربازی آمریکایی بود و مادرش آلمانی. در 3 سالگی خانواده اش به لس آنجلس رفتند و او نیز تا پنجاه و چند سالگی در آن شهر ماند، این شاعر و نویسنده سال های آخر عمر خود را در کالیفرنیا گذراند و در سال 1994 در اثر سرطان خون در همانجا در گذشت.
از بوکافسکی بالغ بر 60 کتاب به چاپ رسیده است که شامل رمان، داستان کوتاه و شعر می شوند ...

دست هایش همیشه بوی خوبی می دهند. نمی دانم چه رازی دارند؟ خیال نمی کنم رازی در کار باشد.
در این سال ها هرگز بی خبر دیر به خانه نیامده. با این حساب تا پنج دقیقه ی دیگر از راه می رسد. لابد هنوز دلخور است. می شناسمش ...

ناهماهنگی ِ این روزها
با شیهه ی اسبی
که تن می ساید بر آب
خوابی ست , که بیدار می شود از دیدن ...

قبل از اذان، قبل از اینکه آسمان بخواهد تاریک شود، همان موقع ها بود که هرسه تاشان را دیدم. حالا نمی دانم کی به شما گفته، ولی از همان زیر داشتند تو چشم هام نگاه می کردند و می خندیدند.... نمیدانم، بنظر که اینطوری می آمد.. راستش از آن فاصله هم نمی شد درست دید. من هم خیلی خسته بودم. برای همین هم زیاد محل نگذاشتم ... ...

عباس کیارستمی حرفهای زیادی را از خودش به جا گذاشت و حرف های زیادی را نیز با خودش برد . بی شک اگر کمی ادامه با او سر بر شانه حیات می گذاشت ، به ما می گفت چگونه از تهران آن آمبولانس زودتر از هواپیما به پاریس رسیده است . می گفت چگونه آن مجنون سپید پوش در تنش تب کاشت تا جانش تبخیر شود . آه کافی ست ... ...

در بین شاعران سمبولیست فرانسه ادوارد جوآشیم کوربیر، معروف به تریستان کوربیر، از متاخرین است. شاعری که در ایران جز اهل کاوش شاید کسی اسمی از وی نشنیده باشد.
کوربیر که پل ورلن شاعر بزرگ سمبولیست فرانسه در سال 1884 در مقاله ای از او به عنوان یکی از شاعران نفرین شده یاد کرد، در سال ۱۸۴۵ میلادی زاده شد و در سال ۱۸۷۵ در سن ۳۰ سالگی از دنیا رفت. ...

عروس شده بودم
و سیم‌های مسی
از موهایم آویزان بود
باد می‌وزید ...

تمام حیاط مفرط جامعه منم
با روبنای تاریخ خانه ای
که ضرب العجلِ میراثی دیگر است
از لنگه ی ظهر تا انحنای آدمیزاد
از کودکی پارسال ملیحه و حوض خانه اش ...

هوا پس است
و روی دو چشم راه راه من
پروانه ای هبوط کرده است
می لرزم و خارش دستانم را ...

بی‌آن‌که صدای غژغژ پله‌ها بیاید
شبی ناخوانده به خانه‌ام بیا
آنقدر خسته‌ام که نپرس
تو حال‌ام را می‌فهمی ...

رویای نیافته می‌چرخد
کابوس سمج می‌چرخد
میز محاکمه
خودکار می‌چرخد ...

میان این همه پیکر، تنها پیکری رؤیایی بر آن قوه روییده، بالنده و نخبه سرانجامی داد؛ شعری که مغناطیس ذاتی موجود در واژگان را کشف می‌کند و از چینش ذاتی و زیستی زبان روح تازه‌ای بر کلام می‌نشاند. یک رفتار در هندسه کلام که با رعایت مناظر و مرایا، کمپوزیسونی ارائه می‌دهد که آن لذت دیداری و شنیداری به صورت ذوقی شمایل یک حظ را شکل می‌دهد و ...

سالها مي گريختم ازجنگ
ازنبردي که تن به تن بوده
به تو ازپشت ميکند شليک
آنکه مهرش کمرشکن بوده ...

«نگاهی به صد سال رمان‌نویسی در ترکیه» کتابی‌ست از سِیْ‌ییت کمال کاراآلی‌اوعلو Seyit Kemal Karaalioğlu یا همان سید کمال قاراعلی‌اوغلو که استاد داوود وفایی - از مترجمان توانا و مجرب زبان ایستانبولی - آن را ترجمه کرده است. این کتاب همان‌طور که از نامِ آن پیداست به نقد و بررسی رمان‌نویسی در ترکیه اختصاص دارد و این روند را طی تقریبن صد سال یعنی از سال 1872 تا سال 1989 بررسی می‌کند. نویسنده‌ی کتاب، به دنبال بازگویی تاریخ ادبیات نبوده ...

در نگاه اول شاید میان شعرهای کوتاه بیژن جلالی و سایفایکو نسبتی نیابیم. البته اصلا لزومی هم ندارد نسبتی بیابیم در واقع اگر هم نسبتی بیابیم تایید کننده امر مطلقی نیست یعنی شعر بیژن جلالی گونه ای خود بسندگی دارد که ما را از دست یازیدن به نظریه ها ی ادبی برای راه بردن به جهان شعر بی نیاز می کند . نوعی رهایی ست. یعنی در همان نسبیت آونگان در تهیای محض خواهیم ماند ...

دیشب که تو خواب بودی
نام‌ات را زمزمه کردم
و قصه‌های وحشت‌ناک حیوانات را بازگفتم ...

سمت برگ‌ها
به پاییزی جامانده بر شبنم
صدایی
صدایی تو ...

کازوئو ایشی‌گورو نویسنده انگلیسی ژاپنی‌تبار است که ۸ نوامبر ۱۹۵۴ در ناگازاکی به دنیا آمد و در شش‌سالگی وطنش را ترک کرد. او هنگام بحث درباره میراث ژاپنی و تأثیر آن بر تربیتش می‌گوید: ‌«من کاملا مثل انگلیسی‌ها نیستم، چون پدر و مادری ژاپنی در خانه‌ای ژاپنی‌زبان مرا بزرگ کرده‌اند. پدر و مادرم فکر نمی‌کردند که قرار است مدتی به این بلندی در این کشور زندگی کنیم. آن‌ها احساس مسوولیت می‌کردند که ارتباط مرا با ارزش‌های ژاپنی حفظ کنند. من پیشینه‌ای متمایز دارم. جور دیگری فکر می‌کنم و دیدگاه‌هایم اندکی با بقیه فرق دارد.» ...

دوستت ندارم
چنانکه نمک باشی یا گل سرخ یا سنگ « توپاز»*
یا غرش گرگنماها
که در آتش بیز ،
خاموش می شود ...