نباشی
سکوی سیمانی سردی هستم
با خزه هایی نمدار
تنها
رد یک گیاه سبز
...

و ﺑﺮ اﻭ ﻣﻲﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻴﻢ
ﺩﻳﺪﮔﺎﻥ و ﺩﻳﺪاﺭﺵ
و اﻳﻦﻛﻪ اﻳﻦﺟﺎ ﻣﻲﺑﻮﺩ و
ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ
ﻋﺸﻖﻫﺎﻱ ﺑﻪﺟﺎﻥﺩاﺩﻩاﺵ ...

خدا کند که نباشید
وقتی توی خیابان
تند تند می روم تا برسم به خلوت یک درخت
که رنگ باخته است میان دود ...

باقی نمانده چیزی
حتی پشیزی
خاﻟﻲست دستش - استخواﻧﻲست
اما
معلوم نیست که بازنده باشد ...

امشب هم
باید اعتراف کنم به تاﻭﻝهای تشنگی، روی پوست امید
و به تردید طلوع مرغ آمین
که در پستوی تاریک ﺑﺎﻡها، گم شده است ...

آهوي آب‌هاي بي‌دريغ!
دريا براي اين دريا شد
كه رنگ چشم‌هاي تو را نفهمید ...

سرطانی هستم
که در حافظه ات چرخیدم
وهر بار که از حال رفته ام
بانبض درنایی که در چاله ی
بناگوش ات می زد ...

تکه تکه کردیم
روز را
هی خواستیم بچپانیمش
توی کمد
توی خانه
توی شهر
نشد ...

از چشم‌ها
به سرخ‌ترین‌شان
حسادت می‌کنم
از باران‌ها
به هاشورهای قرمزی ...

موتور آقا،موتور...موتور فوری
.
.
کاش پیدا شود مسافر من
داخل چرخ های بی دنده
سالها گم شده است شاعر من ...