خفقان

آیا به ستوه نمی‌آیند

کوهها از نشستن، آبها از جاری شدن

و خورشید هر روز با جهت گرفتن به سمت همیشگی‌اش،

از شرق طلوع کردن و در غرب غروب‌ کردن؟

...

مستعد مرگ شده‌ام
دو بال درآورده‌ام، نه به شوق دیگرسو
هم سیاه!
هم سفید!
و جز خودم نمی‌دانم
حالا مرگ چه دارم که از من بگیرد؟
همین چند نفسِ هِن‌هِن... مال او

گوشه‌گوشه‌ی اتاق را از برم ...

سالیان سال است که به ما داستان هایی از بیماری های جهانگیر گفته شده است، از یک شعر قرن هشتمی قبل از میلاد راجع به خدای طاعون بابلی ها گرفته تا ده طاعون مصری ها در تورات، تا نمایش زامبی پرموفقیت سینمای چند رسانه ای آمریکا به نام مردگان متحرک، که در حال حاضر دهمین فصل آن به نمایش درآمده است. ...

تصرف عُدوانی» ششمین رمان نویسندۀ سوئدی، لِنا آندرشون است که با ترجمۀ سعید مقدم از زبان سوئدی به فارسی از سوی نشر مرکز به چاپ سی و ششم رسیده است.
در ابتدای کتاب آمده است:
هرکس به شکل غیرقانونی، مالی را از تصرف دیگری بی رضایت او خارج یا به هر نحو دیگر آن را حیف و میل کند، به اتهام تصرف عدوانی محاکمه خواهد شد ...

جا می‌گذارم از تو 
پاهایم را که از فاصله‌ای
در سایه‌ات ادامه می‌گیرد شب 
قدم درونِ اضلاع گم‌شده‌ات
در تو    بر آسفالت 
                ادامه می‌گیرم ...

شارل بودلر، سردمدار سمبولیسم در فرانسه و پدر شعر نو جهان؛ برجسته ترین شاعر نفرین شده، دندی پاریسی، که خاستگاهش بورژوازی نوخاسته ای بود که از آن خوش اش نمی آمد.
شاعری با دستکش های بسیار، و ناخن های بلند و موهایی که گاه به رنگ سبز بودند.
...

از کدامین وادی ژرفاژرفِ چونان خواب،
آمده‌ای
که برمی‌گیری در چشمان‌ات،
صدای خون‌ام را.
من فراموش کرده‌ام؛
عاشقی را ...

دوست دارم مثل پرندگان پاییزی،
گاه‌به‌گاه گم شوم
می‌خواهم وطنی پیدا کنم
وطنی نو ...

به ستوه از حیرت ایستاده در چشم
دست بریده در آرنج
مچ را به چرخش از شاخه‌ی گل
پشت شیشه کشانده
کشانده شاخه     از آرنج بریده      در خون است؟ ...

همیشه آنها که جوری دیگر می‌بینند، می‌مانند. نخست می‌خورند، طرد می‌شوند ولی گردی از غبار تاریخ که روی نگاهشان می‌نشیند، دیگر می‌مانند. آنها که می‌زدند و طرد می‌کردند، می‌روند. منوچهر یکتایی، یکی از آنها بود که «جوری دیگر» دید، «جوری دیگر» سرود یا نوشت. یکتایی نیز از آنها بود که تبری بر نگرش یا نگاه تاریخی به سنت «نقاشی ایرانی» و «نقاش ایرانی» فرود آورد و اساسِ این اصلِ به ظاهر لایتغیر را «جوری دیگر» نشان داد ...