شعری از مرام المصری
ترجمه بابک شاکر

در زنان محو می‌شوم،
نابود می‌گردم تا یکی از آن‌ها باشم.
چشمانم را در نگاه این یکی می‌بینم،
لبخندم را بر لبان آن دیگری،
اشکم در چشم‌هایشان می‌درخشد،
و روحم در تن‌شان جریان دارد.
شبیه من‌اند،
و من شبیه آن‌ها.
خودم را در آن‌ها می‌شناسم.
کامل می‌شوم،
و در عین حال،
پاره‌پاره.

متن اصلی :

أتماهى في النساء

أتلاشى لأصبح كلا منهن

أرى عيني في هذه

وضحكتي في شفاه تلك

دموعي في عيونهن

وفي أجسادهن تسري روحي

يشبهنني وأشبههن

أعرفني بهن

أكتمل

وأتجزأ