شعرهایی از محمد زندی

جدول

کارگران فصلی

گوشه‌ی میدان

آفتاب تنهایشان نمی‌گذارد

باران هم با شکوفه‌ها

همدردی می کند گاهی

و بارها پاییز

برگ هایش را هم‌دم آن‌ها کرده

به وقت سفره‌ی خالی

برف هم تن‌های‌شان را

تنها نمی‌گذارد

بارها دیده‌ام

کنارشان چمباتمه زده

کم‌تر از آن سال‌ها

و من هنوز

جای خالی دست‌های‌مان را دارم

و بوی نان 

که پیچیده در کوچه و 

نشسته در خط دست‌ها 

و ما هرکدام به راهی 

تو به راه خود 

و من هنوز 

به راه تو می‌روم

کوچه‌ها برف دارند

کم‌تر از آن سال‌ها

که کم‌تر برف

و کم‌تر بازی

کوچه‌ها درخت دارند

کم‌تر از آن سال‌ها 

که کم‌تر برگ

و کم‌تر سایه 

کوچه‌ها رهگذر دارند 

کم‌تر از آن سال‌ها 

که کم‌تر دیدار

و کم‌تر پنجره 

خیابان پر از قدم‌های سنگین 

پر از سایه 

که هریک به دنبال دیگری می‌روند

و تو به راه خود 

و من هنوزبه راه تو می‌روم.