از این جنونِ پُر از جنّم! نه خسته‌ام، نه پشیمانم
بگو که ابر شود دنیا، من آفتاب درخشانم!
به شهر نور نخواهد داد، فرشته‌ای که بداخلاق است
سرم به خشم چنان داغ است، بعید نیست بسوزانم ...

از این جنونِ پُر از جنّم!
نه خسته‌ام، نه پشیمانم
بگو که ابر شود دنیا،
من آفتاب درخشانم ...