دیگر وقتی آلبوم دستی را به گردش می‌برد
در خلوت عکس‌ها صدای خنده‌ای نمی‌پیچد
انزوایی دور که در نگاهم موج می‌زد ...

فکر کردم که رفته ای
خواب دیدی که رفته ام
پشت نفس های تقویم پنهان بودی
در بازی روزهای مجازی گم شدم ...

براي سوپر استارها افت دارد
گريه ي نقش دومي پا پيچ شان شود
به زنگ خنجرت گوش كن
دست گرمي ات را خون تازه خواهد پرداخت
فقط حيف ...

این آخرین جدال میان ماست!
ترووا، و اسب چوبی را به عقب نشینی وا می گذارم
دروازه را که رو به غنائم باز کنی
فوجی از دوستت دارم تاریکی را فتح می کند! ...

ذهنيت و تجربه‌ي انسان‌ها با هم متفاوت است. موقعيت‌ها و دوره‌هاي زندگي نيز يكسان نبوده و با هم فرق دارد، گرايش فرهنگ عاشقانه‌ي بشري نيز گوناگون است، هر رابطه‌ي عاشقانه معادله‌ي تازه‌اي است و سيرت متفاوتي دارد، بنابراين من سخن‌گوي شعر غنايي در جهان مدرن من اي است كه به سلطه‌ي انسان بر طبيعت، سلطه‌ي انسان بر انسان و از خودبيگانگي اعتراض دارد و بنابرآراي «آدورنو» هر شعر غنايي ثبت ناگزير رابطه‌ي تاریخي ميان ذهن و عينيت و فرد و اجتماع است و شرط پرباري هر چه بيشتر آن اين است كه متن شعر كمتر به مضمون رابطه‌ي ميان من و ...

...